Pijnlijk als je ex een ander heeft. heb het ook meegemaakt en maak het nog steeds mee (ze zijn nu bijna 2 jaar bij elkaar en het deed mij wel iets toen ik besefte dat ze langer bij elkaar zijn dan wij ooit waren (ik was anderhalf jaar met hem). Ik was zijn eerste liefde en hij de mijne, maar het voelt toch alsof wat zij hebben beter is. Maarja...het went om je ex met een ander te zien. Ik kan nu zelfs blij zijn voor hem.

Je hebt daar een lijstje opgesomd. Maar wat bedoel je met dat je toekomst weg is? Waarschijnlijk jouw verwachting die je over de toekomst had? Want je toekomst ligt nog open voor je. Wellicht niet zoals je gehoopt had. Maar je moet zelf wat van je toekomst maken.

In de tussentijd? Vooral doorgaan met adem halen. De dingen die je zou kunnen doen ken je al wel waarschijnlijk. Hier van je af schrijven, huilen wanneer dat nodig is. En dan natuurlijk dingen waar jij vrolijk van word of dat nou wandelen, fotograferen, uitgaan, zingen, films kijken of whatever is. Ga om met de mensen die om je geven en wees er ook voor hen. Ik vind het altijd een fijn idee als ik iets kan betekenen voor mensen in mijn omgeving.

Voor de rest kan ik je alleen maar heel veel sterkte wensen.

Philip, een jaar geleden zat ik in exact dezelfde positie, met daarbovenop ook nog een nieuwe baan. Het is inderdaad heel veel, soms voelt het als te veel en ik had er toen ook vaak allemaal absoluut geen zin meer in! Mijn hele leven lag overhoop, en zo te horen ga jij nu door hetzelfde. Uit elkaar met mijn partner, hele toekomst weg, ontzettend veel verdriet maar tussendoor nog allerlei rompslomp zoals nieuw huisje moeten zoeken, werd een mini zolderappartement zonder enige buitenruimte in plaats van die eensgezinswoning waar we samen heen wilden. Solliciteren voor een nieuwe baan met mijn vrolijke maskertje op. Ik voelde me zo vervreemd van mezelf, wilde daar helemaal niet zijn. Familie van mij woont 3 uur enkele reis met OV, helemaal in Zeeuws Vlaanderen. Vrienden waar ik weer terug ging wonen had ik niet. Ik stond er dus echt alleen voor.

Wat is het recept? Tenminste, hoe heb ik het, terugkijkend, voor elkaar gekregen? Dag voor dag. Elke dag iets leuks proberen te plannen. Ik ging heel lekker koken voor mezelf alleen, echt dingen uitproberen, soms voelde ik me dan weer heel zielig dat ik het alleen opat maar het werkte wel. Ik ging nieuwe vriendinnen zoeken dicht bij, wat ook weer moeilijk was want moest mezelf vaak dwingen om een beetje vrolijk te doen. Lezen hielp mij heel erg, ik ging een aantal heel interessante boeken lezen die al langere tijd op het lijstje stonden. Mooie films kijken, ga naar de bios desnoods in je uppie, zoek echt mooie films uit. Zo werd voor mij deze tijd van alleen zijn ook een tijd van enorme verdieping. Daar tussendoor had ik een enorme hoeveelheid aan jankbuien, boosheid, eenzaamheid. Leuk is het niet, nog steeds niet maar goed. Hier schrijven op momenten dat het niet goed ging, hielp ook maar dat weet je vast al .