...Lang geleden, voor mij wel op dit moment, dat ik hier iets postte. Wel 8 dagen (!!!) nu waren van die dagen 5 "gedwongen" maar toch...

Wat is er zoal gebeurd?... vanalles...

Zaterdag hield onze makelaar een open huizen route en ons huis stond ook in deze route. Dit houd in dat iedereen ons huis zonder afspraak kon komen bezichtigen. Hiervoor moesten wij zelf wel aanwezig zijn. Zogezegd, zogedaan, zaterdag morgen om 10:00u waren we beiden in het huis aanwezig om potentieele kopers eens lekker te maken. Welgeteld kwamen er 3 koppels opdagen, gelukkig 3 meer dan een ander huis in de route welke geen enkele bezoeker mocht ontvangen. Gedurende de tijd dat mijn ex en ik samen in het huis aanwezig waren probeerde ik gewoon normaal en vriendelijk tegen haar te doen; vroeg haar of ze wat wilde drinken of eten maar dat wilde ze geen van beide, ze at liever een mueslireep die al een tijdje in de kast lag te verstoffen... Er hing dus een beetje een vreemde sfeer, ik die (volgens mij) gewoon deed en zij die (in mijn ogen weer)afstandelijk bleef. In de tijd dat we aan het wachten waren pakte zij haar overgebleven spullen in, want ze had een huis aangeboden gekregen (!!!) en waar? Nou, in dezelfde straat als dat mijn "vriend" woont..."Goh! is dat nou niet toevallig!" was mijn antwoord toen ze het me vertelde. Zij meteen in de verdediging: "daar kan ik ook niets aan doen", "Je hebt de wijk toch moeten opgeven" was mijn antwoord." Toen zweeg ze... Ik ging maar weer achter mijn pc zitten om voor de zoveelste keer een verwoede poging te doen om in te loggen op ldvd.nl. Om 15:00u was het wachten voorbij en gingen we beiden weer weg...

Maandag op het werk...werd ik enkele malen aangesproken met de vraag: "Wat is er met je ex aan de hand?" Ik, nieuwsgierig als ik ben, ging even rondvragen...wat bleek? Ze was flauwgevallen! Zonder enige reden. Ik weet dat ze niet tegen bloed kan en daardoor kan flauwvallen, maar zomaar spontaan, nee, dat was nieuw voor me. Heb haar bewust niet gevraagd wat er aan de hand was of wat er gebeurd is, als ze het wil dat ik het weet mag ze het me zelf vertellen, maar dat deed ze dus niet. Dus tot op heden geen idee wat er nu precies gebeurd is. Vandaag (dinsdag) was ze gewoon aanwezig, dus ernstig zal het wel niet geweest zijn. En meteen de collega's: "ze heeft het moeilijk" "ze is er nog mee bezig in haar hoofd". Zelf ben ik nu op een punt beland dat het me eerlijk gezegd niet zoveel meer doet... Dus weer zo nuchter als ik kan zijn: "het zal wel..." Einde roddelpraat!

Verder leer ik momenteel een persoon wat beter kennen, iets wat helemaal niet verkeerd voelt. Het voelt zelfs vertouwd aan en het doet me goed...

Dat was het weer even in vogelvlucht...

Wesley