Voel me leeg en lamgeslagen,stil vooruitstarend,ben in de war.

We kennen elkaar nog geen jaar,en nu al uitelkaar,wat zo mooi en heftig in het begin was.
Is nu voorbij..

Nog maar 2 uur uitelkaar,zal wel warrig overkomen is ook niet zo gek..

Ik vetrouwde je niet,waardoor jij boos werd,zo boos dat je me hard bij me arm pakte,en me op de grond gooide
zo vernederend voelde me als een beest.
Dit gebeurde verleden week.

je maakt me gek,je kan zo lief zijn,de man die ik graag zie,en je kan zo snel boos worden..

Mis je lieve ik zoals je in het begin was,ik wil naar hem toe gaan maar hij is er niet...

Huil nu ik stop....

Morgen een duidelijker verhaal...hoop ik...

x Eline