Online gebruikers
- NTM
En de woorden gooiden onze vretende verlangens in de gaten van het slagveld dat achter ons ligt. Oorlogen die ik verloor, omdat ik ze niet vocht. Jouw gaten gapen mij aan van 'misschien heb je het een keer gevonden, maar toen weer verloren' Als ik hun leegte mijn vragen stel, hoor ik slechts de echo weerkaatsen. Waren er maar vissen geweest..
Jij zong de hele dag zonder je lippen te bewegen. Soms, in een moment van zwakte, dacht ik in je ogen de gaten te zien. Ofschoon deze alleen maar de irrelevantie van mijn vragen reflecteren.
Ik ben in de war, mijn naam al te vaak veranderd. Moe van alle belangen zonder regels, dikke zwarte regels, zonder antwoord. Ik laat berusting aanvaarden wat mij onbekend is. Alles werd allemachtig mooi en onbelangrijk.
Er is geen ik meer. En lachten we het spel dat ze met ons speelden niet heel hard uit samen?! Er is alleen nog maar zachte aarde, uitgespreid als uitgeput papier, dat ons requiem was en in vermogen en bereidheid veranderde. De allesoverschitterende slang sist me mijn verliezen toe, ik open mijn hart vooralsnog.
Jij hebt het monopolie nu..
We verbranden bidprentjes en warmen er onze handen aan. De dag van morgen gaat ons brengen wat we al hebben, alles is er immers, we verheugen ons op zijn komst.
De zomer drukt op onze longen.
Ik smeek je me in het labyrint te laten blijven, de Minothaurus is lang dood, en het is rustig hier..
betekenis
Hey Katje,
Wat een mooie maar speciale tekst. Wat bedoel je er juist mee?
Hij straalt acceptatie en een soort berusting uit, maar ook wel wreedheid en droefheid.
Je hoeft het helemaal niet uit te leggen hoor, ik weet wel dat het soms gewoon goed kan voelen om te schrijven wat in je opkomt.
Liefs,
italygirl x
Het voelt als een droom,
Het voelt als een droom, mijn vriend loog tegen me. Ik dacht dat met het vinden van hem de zoektocht voorbij was. Samen onze grappige en aparte dingen, die niemand anders waarschijnlijk begrijpt. Het was echt zoals wij waren. Nu een acceptatie van in een plaats zijn die troosteloos en oneindig lijkt, maar liever dit dan weer de wanhoop, het constant afvragen..
Forget yesterday, run today and dream about tomorrow..
If you are living a pink
If you are living a pink dream, feeling that you have found your soulmate, life afterwards is like living a nuclear winter, knowing that it will last a lifetime...
And everybody says that it'll fade with time, but you know better...
Death will not part, only lack of love...
Broken promises for broken hearts
true or false?
Dat herken ik zo Katje....die grappige en aparte dingen die niemand anders begrijpt....ik denk dan ook: Mist hij dat nu niet, want dat kan hij toch bij niemand anders doen?
Ik mis ze wel, want ze brachten heel veel plezier en warmte in m'n bestaan...ik dacht ook dat we zo verweven waren met elkaar, dat dit nooit meer kapot kon, dat ik nooit meer zonder m'n ventje zou zijn en ook nooit meer mezelf zou moeten dwingen eens rond te kijken welke vissen er nog zwemmen in de zee, want ik had de loterij gewonnen met hem.
Ik had namelijk degene gevonden, die vroeger als klein meisje al eens in m'n dromen gepasseerd was, 'de man van m'n leven'.
Nu vraag ik me af of mijn teddybeer niet echt was, en of ik hem eigenschappen heb toebedeeld die hij niet had. Maar hoe kan je die eigenschappen dan 3 jaar spelen? Dat begrijp ik niet...
Ik ben ook gestopt met me teveel af te vragen, nu rest me enkel nog te accepteren en ?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶.los te laten?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶.de grootste daad van liefde.
Take care xx
soulmate
Ik drop hier nu iets wat ik steeds van anderen hoor als gegeven alsof het een wetenschappelijk onderzocht ding is:
" Je kan niet gelukkig de liefde delen met je soulmate, dat bestaat niet."
Is dit dan een feit? en waardoor is het zo?
1s1s
x
Re: soulmate
Hier zal je geen verhalen lezen over soulmates die samenblijven en van wie het lukte... Maar het bestaat...
Het grootste probleem is dat de meeste mensen alles willen zonder er iets voor te doen, en zeker de liefde, ze zijn van de overtuiging dat als ze moeite moeten doen voor een relatie het wel de ware niet zal zijn. Dit omdat ze nooit geleerd hebben dat de grootste voldoening n?ɬ† een slechte periode komt, en dat moeilijkheden de manier van Cupido zijn om te weten of je zijn geluk nog waard bent... En jammer genoeg is het niet omdat je je soulmate gevonden hebt dat deze ook sterk genoeg is om het leven in al zijn facetten aan te kunnen, daarvoor moet je karakter hebben en jammer genoeg heeft de babyboomgeneratie dit meestendeels niet doorgegeven naar de volgende generatie daar ze dit niet nodig vonden (mei '68, vrije liefde, anti klootjesvolk). Men zegt dat de mensen vroeger bij elkaar bleven "van moeten" maar dit geloof ik niet, ik ken mensen die samen veel miserie hebben maar toch samen blijven, omdat ze begrijpen dat problemen niet met liefde te maken hebben maar inherent zijn aan het leven, en ze de roetsjbaan van het leven liever samen delen dan steeds weer een andere bijzitter te zoeken. Ze begrijpen alletw?ɬ©?ɬ© dat wat ze hebben speciaal is en dat "en ze leefden nog lang en gelukkig" slechts een sprookje van de gebroeders Grimm is, en dat het leven geen sprookje is, z?ɬ©lfs niet met je soulmate aan je zij. Je soulmate maakt het gewoon wat minder zwaar om te dragen...
Death will not part, only lack of love...
Broken promises for broken hearts