kon ik maar iets doen

afbeelding van Jannie

Sinds een week is het uit met mijn ex, na een relatie van 4,5 jaar. Een paar weken voordat hij het uitmaakte gaf hij aan dat hij twijfelde over onze relatie en dat de verliefde gevoelens er niet meer zijn zoals hij ze had. Toen ik bij hem aangaf dat dit “normaal” is naar zoveel jaar, omdat verliefdheid toch een keer over gaat in houden van, gaf hij aan dat hij dit nog nooit mee had gemaakt en het dus ook niet wist of kon vergelijken. Alle vragen die ik had, daar kon hij geen antwoord op geven en hij twijfelde overal aan. Alleen bij de vraag of hij vreemd was gegaan, gevoelens had voor een ander kon hij oprecht antwoorden dat dit niet zo was. Ik hoorde ook van zijn zusjes en moeder dat ze ook aan hem hadden gevraagd of er een ander was en ook tegen hen zei hij dat dit niet het geval was, dus ik geloof hem hier ook echt in. Hij vond het verschrikkelijk dat hij mij hier zo veel pijn mee deed en was daardoor erg verdrietig. In de weken van de twijfel zijn we allerlei leuke dingen gaan doen en hoe hij toen naar mij deed en naar me keek dacht ik zoiets van, dit doe je toch echt alleen als je echt iets voor iemand voelt. Met oud en nieuw hebben we er voor gekozen om dit niet samen te vieren, zodat hij er achter kon komen of hij me dan zou missen. Iets voor 12 uur belde hij mij, zodat we het toch een beetje samen zouden vieren. Na 12 uur zei hij uit zichzelf ‘ik hou van je’ en zei daarna huilend dat hij me zo miste. Ondanks dat hij dit zei, bleven er toch twijfels bij hem en gaf hij aan dat hij vond dat het geen goed teken is als je twijfels hebt.
Helaas heeft hij toch de stap gezet om het uit te maken, hij is naar mij toegekomen en ik zag het meteen al aan zijn gezicht en zei tegen hem “is het wat ik denk dat het is”. En gaf toen aan dat ik het goed had, maar hij kon het niet om te zeggen dat het uit was. Hij moest hier hard om huilen en is huilend bij mij weg gegaan. Ik ben hier zo kapot van, ik had nooit verwacht dat dit zou gebeuren. In mijn ogen hadden we een goede relatie, we hadden nooit echt ruzie, wat de een dacht dat zei de ander, we lieten elkaar ook vrij om met vrienden op stap te gaan, etc.
Ik wil natuurlijk dat het weer goed komt tussen ons, nu pas besef ik echt wat ik voor hem voel en dat ik hem verschrikkelijk mis. Ik had me na onze breuk voorgenomen om hem niet te zien en geen contact op te nemen met hem, zodat hij mij misschien zou gaan missen. (Dit had hij tijdens de twijfel ook al aangegeven dat hij dit wilde proberen, maar dat kon ik gewoon niet.) Geen contact hebben met hem hield ik twee dagen vol, toen belde ik hem om te vragen hoe het met hem ging en hij vertelde dat het wel goed ging met hem. Toen werd ik echt kwaad, en vroeg me ook af hoe kan je zo’n verdriet hebben en twijfels en nu zeggen dat het goed gaat. Maar ik hoorde ook aan de telefoon dat hij bij zijn vrienden was. Ook zei hij dat hij mij niet meer aan het lijntje wilde houden. Toen hij daar even later niet bij was, was hij heel anders aan de telefoon en vertelde dat hij ’s ochtends aan me dacht om naar mijn wedstrijd te komen kijken en dat hij me voor de volgende dag een berichtje wilde sturen om me succes te wensen bij mijn stage en dat hij het fijn vond om mijn stem te horen. Toen begreep ik er helemaal niets meer van, want ik dacht dit doe je toch niet als er niets meer is van gevoelens. Ik vond het niet fijn dat ik boos op hem was omdat hij zei dat het goed met hem ging, omdat ik denk dat hij dit zei omdat zijn vrienden er bij waren. Daarom had ik hem de volgende dag een berichtje gestuurd om te vragen of hij thuis was, omdat ik even met hem wilde praten. Hij gaf aan dat hij niet thuis was en met familie weg was en dat ik me daar niet rot door moest voelen. Ik vroeg hem toen om hem die avond te zien, en hierop zei hij dat hij dit niet wist omdat hij er snel achter wil komen of hij me mist, maar dat dat op dat moment niet het geval was.
Dit gaf me een beetje hoop. Voor mij gevoel duurt dit echt al een eeuwigheid en zit steeds maar te denken wat hij aan het doen is, hoe het met hem gaat, en of hij met onze breuk bezig is. Ook pieker ik steeds of het wel goed is om totaal geen contact met hem te hebben…pff ik weet het allemaal niet meer.

afbeelding van ikhebhulpnodig1

wachten is kloten, hoop

wachten is kloten, hoop hebben is nog kutter! Ik hoop voor je dat je hier uitkomt!

afbeelding van vlindertje59

@Jannie

Join the club van alle lotgenoten meis. Al had ik je liever hier niet gezien, als je begrijpt wat ik bedoel. Dan had jij nog lekker je mannetje gehad en zou er niets aan de hand zijn.
Ik heb in dezelfde situatie gezeten als jij, bij mij is het nu 7 weken uit. O wat waren we verliefd en wat hadden we het leuk etc. alleen mijn vriend had een probleem met zichzelf waar hij erg mee in de knoop zat. Dit probleem had uitwerking op onze relatie en ik heb er voor gevochten om alles goed te houden en hem gevraagd hulp te gaan zoeken zodat we hier samen uit zouden komen. Nou dat wilde hij niet en kon het niet aan etc. zei hij maar steeds. Enfin om een lang verhaal kort te maken. Hij begon op een gegeven moment ook te twijfelen over onze relatie omdat hij mij niet kon geven wat ik verdiende etc. En die twijfels gingen nooit meer weg, terwijl hij de ene keer zei er wel nog voor te gaan en de andere keer niet, en dan weer zei ik hou nog wel van je en dan weer minder of helemaal niet, en nog veel meer dingen, die mij zo ontzettend onzeker hebben gemaakt. En dit heeft echt een aantal maanden geduurd en ik ging er echt bijna aan onder door. Ik viel steeds meer af, spontaan, door de stress en voelde me niet goed, terwijl ik ben blijven vechten voor ons. Toen zei hij we moeten maar even rust nemen en dan klijken, maar ja dat werkte ook niet. Nou en toen vertelde hij opeens dat zijn gevoelen minder geworden waren voor me en wist niet waardoor het kwam, misschien door zijn probleem zei hij. Nou ja het is een veel langer verhaal maar zal ik je niet mee belasten. Op dinsdagavond 22 november aan de telefoon vroeg ik hem nogmaals op de man af of hij er echt nog voor wilde gaan en toen zei hij jaaa ik wil er echt nog voor gaan. En 2 dagen later op donderdag 24 november belde ik hem op ergens voor en toen zei hij opeens uit het niet, laten we maar als goeie vrienden uit elkaar gaan want ik hou niet meer van je. Nou je wilt niet weten, mijn wereld stortte volledig in. Officieel ben ik toen dus gedumpt!! Het heeft n u nog steeds een lange nasleep, dat kun je lezen op mijn blogs want ik heb nog steeds kontakt met hem.
Ik denk als een man of een vrouw gaat twijfelen aan een relatie en er geen ander in het spel (wat bij de mijne dus ook niet het geval was) je het wel kunt vergeten. Ik denk eerlijk gezegd dat dat nooit meer goedkomt, tenzij de ander er echt aan wil werken, maar is bij veel mensen niet het geval want anders hadden ze dat al veel eerder gedaan. Ken je het gezegde "bij twijfel niet inhalen"? Nou meid, ze halen niet in hoor. Ik wil je niet ontmoedigen en ik hoop echt dat jouw situatie anders is maar ik wilde je toch even mijn verhaal heel in het kort schrijven, want er is zoveel gebeurd bij mij.
Ik zou zeggen hou je taai en ik wens je alle kracht en wijsheid toe.

Liefs
Vlindertje59

afbeelding van powerlady

Effe rust

He meid, rot voor je. Maar als ik jou was zou ik wat afstand nemen en proberen je eigen leven te leiden. De kans dat hij je gaat missen is groter als je van jouw kant geen initiatieven neemt tot contact, denk ik. Anders blijf je besvhikbaar en zal het gevoel van gemis sowieso niet voelbaar zijn voor hem. Als je hem loslaat, zal hij eerder naar je toe komen. Maar of dit gaat gebeuren, valt buiten jouw controle. Het is aan hem en intussen kan je maar beter doorgaan met leven, hoe moeilijk ook. Het is nu in ieder geval uit en dat moet je onder ogen zien, hoe klote ook. Hier voldoende lotgenoten om je verdriet mee te delen! Sterkte, joh

Ps wat me ook nog opvalt is dat je vooral met zijn gevoel, gedachten en gedrag bezig bent. Volgens mij heb je genoeg aan jezelf!

afbeelding van Jannie

Boos, kwaad..

Bedankt voor jullie reactie. Ik had hem vandaag aan de telefoon en hij vertelde dat het goed met hem ging en dat hij er zo snel mogelijk overheen wilde komen. En hij gaf aan dat hij heel hard is, terwijl ik weet dat hij niet zo is en dat dit stoerdoenerij is. Ik was hierna zo kwaad en heb het ook even helemaal met hem gehad. Dit zal hopelijk een motivatie zijn om dus geen contact met hem te hebben.