Ja dat is zeker een zondag waar je niet echt naar uitkijkt Het voelt als een definitief einde misschien dat hij zijn spullen komt halen. Maar elke dag tegen die spullen aankijken wordt je ook niet goed van. Ik heb toen ook dezelfde week dat het uit was al zijn spullen ingepakt en naar zijn moeder gebracht Niet naar hem ik ben geen bezorg service Maar wilde gewoon zo snel mogelijk van zijn spullen af, als ik op hem had moeten wachten....
Nou meis heel veel sterkte de komende dagen.

Ik heb het ook meegemaakt, opeens stond hij dan hier om zijn spullen op te halen.
Ik voelde de zenuwen door mijn lijf gaan, me hart bonkte in mijn keel.
Het voelt ook dubbel, je wilt er van af ... je ziet hem weer, ... misschien ook wat hoop, en ergens weet je dat hij gewoon zijn spullen komt ophalen.
Je bent in ieder geval een heel klein beetje voorbereid dat hij zondag komt.
En je kunt niets anders doen, dan het ondergaan.
Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar probeer diep adem te halen, en hem zo zakelijk mogelijk te woord te staan.
Ga er vanuit, dat hij voor zijn spullen komt en verder nergens voor, dan is de teleurstelling minder groot.
Ik kon wel janken, toen ik hem bezig zag met zijn spullen maar heb het niet gedaan waar hij bij was.
Ik ben zo zakelijk mogelijk gebleven, maar heb wel gezorgd dat ik er verzorgd uitzag, ik gunde hem niet de lol dat ik er gebroken bij zat hier.
Ik wil je dan ook alle sterkte wensen voor zondag, en laat je weten hoe het afgelopen is?
Sterkte en succes! Zana