'Please keep your arms inside the vehicle at all times while this blog is in motion'

Lieve mede-ldvders & andere blog addicts ,

Ik zit eindelijk weer thuis achter de computer, hetgeen een stuk makkelijker blogt dan op de mobiel... Vandaag pak ik het iets anders aan. Ik beschrijf een dag vanuit het jullie wel bekende perspectief, waarna ik iedereen een klein kijkje gun in de conversaties die ik voer met mensen dicht betrokken bij mijn ldvd-proces. Let wel, vanwege de privacy en soms irrelevantie laat ik hele happen van gesprekken weg! De dag waar we het oppikken is vrijdag 21 December, ofwel Doomsday Kleine kanttekening erbij, in gesprekken heb je te maken met momentopnames. Het kan dus goed mogelijk zijn dat er contradicties optreden tussen de verschillende chats. Anyhoo, here goes nothing

Vrijdag 21 December

Na de zoveelste trage start van een dag werd ik om 17:00 opgehaald door mijn fantastische chauffeur & ging ik op weg naar de Messiah waar ik de afgelopen weken zoveel in heb geïnvesteerd (zover mogelijk was althans). Vooraf hebben we heerlijk gegeten bij een Thais restaurantje, kort erna heb ik kort enkele stukjes solo nog doorgenomen met het orkest om mezelf te verzekeren van goede tempi gedurende de rit. Met de dirigent sprak ik voor het concert nog gekscherend over hoe mooi het zou zijn als de wereld zou vergaan tijdens het laatste deel van het oratorium... De uitvoering verliep prima, heb mooi gezongen volgens iedereen daar aanwezig & voelde me ook present tijdens het zingen dus ben licht geneigd om de luisteraars te geloven
Die avond kreeg ik naast mijn performance op zanggebied ook te maken met prikkels uit het verleden Een zangeres waar ik vanaf het begin al gek op was & ook altijd direct een klik mee heb gehad, echter eveneens altijd onbereikbaar is gebleven. Stel dat ze nu jonger zou zijn en geen gezin zou hebben dan had ik haar zeker eens mee uitgevraagd! Desalnietondankstemin voelde het contact met haar die avond als een overwinning & ik ben blij dat onze vriendschap in die korte tijd (generale, concert en 2 biertjes) eens te meer bevestigd is Eenmaal thuisgebracht kon ik terugkijken op een geslaagde avond

Zaterdag 22 December

Deze dag verliep gevoelsmatig een stuk minder optimistisch. Nu had ik ook letterlijk genoeg van al dat gezeik, het heeft de godganselijke dag geregend, en het kostte me de groots mogelijke moeite om mij naar de generale repetitie van die dag toe te slepen. Onderstaande stukje spreekt boekdelen:

Nog 25 minuten, dan 'mogen' we weer... Ff helemaal geen zin!! Zit in de stad waar ... woont, de pijn komt heel dichtbij...Gadver nu misselijk, moe, boos, verdrietig en verward ik weet dat het me niets zou moeten schelen dat ze geen enkel teken van leven geeft, geen enkel aardig woord mijn kant op stuurt, maar toch... Auw ;(
Anyhoo, hoop je in de pauze ms te spreken bedankt voor het luisteren

Later die avond na het concert ging deze chat nog verder, beginnend met 'Hoe was jouw dag?':

Traag, na gisteren flink lang in bed blijven liggen & 's middags had ik een dip die zijn top bereikte in ...
en dan in de kerk krijg je allemaal vragen van collegea 'hoe gaat het?'

Na mijn verhaal verteld te hebben kwam ... met het volgende strikte 'advies'?

je gaat naar huis, zet of leg je neer, gsm weg, smartphone of what the hell je ook hebt... ALLEMAAL WEG!!! Word één met je gedachten, wees eens flink zielig and then buckle up en dan slapen!!
Geen blog 's nachts.. (ja, ik check het elke dag)
ik wil absoluut geen blog van 'snachts zien
slapen gaat voor

je slaapt morgen tot MAXIMUM 10u
dus zet je wekker
je staat op

en je GENIET VAN JE DAG

And everything in him knew that it was funny, cause his belly was shaking, he wore a huge grin and eventually was laughing out loud

WHAHAHAHAHA

Kort nadat ... was vertrokken ontstond er een chat met die andere

btw ik vind bloggen/dagboekschrijven voor het slapen gaan wel goed
heb je alles van je af geschreven voor het slapen en slaap je dus beter

ergens maak ik winst.. Eerst had ik 1 vrouw die zich bemoeide met mijn gezondheid, nu heb ik er 2
nou ja, vrouw, ze blijkt nu toch maar een klein meisje...

helemaal waar!

had echt gehoopt op iets, maakt niet uit wat, maar gewoon iets!
Ik verdien verdomme credits voor hoe goed ik met haar om ben gegaan!
en ja, mijn liefde blijft onvoorwaardelijk maar dit alles is wel een grote teleurstelling
ok, waar is de wijn...

23:54
goed zo!
helemaal waar
je hebt je netjes gedragen en bent heel goed voor haar geweest
ze is ondankbaar
goed dat je even boos wordt!
ben trots op je

Blijft dubbel om te horen dat mensen trots op je zijn omdat je boos wordt op je ex, tenslotte wordt de boosheid in mijn geval nog altijd getopt door mijn liefde voor haar en de koppige wil om het goede in haar te blijven zien.

Zondag 23 December

Anyhoo, had volgens opgelegd schema hihi braaf mijn wekker om 10:00 gezet. Wakker met het nummer 'One second' van Sarah Bettens. Helaas had ik een beetje pijn in mijn keel. Ontbeten met mandarijnen en meerdere koppen Wintergloed
Om 13:00 moest ik richting trein en tijdens die reis sloeg de ldvd mij weer om de oren. Later die dag heb ik in een chat mijn emoties op tafel gelegd. Vooraf hieraan stuurde ik gedurende de reis nog een sms naar mijn beste vriend:

Hai ..., onderweg naar ........... maar vrees dat ik ziek aan het worden ben. Jij nog iets gehoord van .........? Ik Nada noppes, doet pijn! Dacht dat onze band sterker was dan dit, dacht dat ze om me gaf, maar het enige wat zij kon de afgelopen maanden is 1 keer op onredelijk boze wijze mailen... Ik haat dit, het gebrek aan communicatie, het gebrek aan inleving van haar kant, het moeten missen van een stukje vriendschappelijke support, maar bovenal mis ik de ... met wie ik alles kon delen!!! Sorry buddy, ben boos, verward, verdrietig en verschrikkelijk moe. Daarom maar deze sms naar jou, anders zou dit bericht naar haar gaan & zou ik me waarschijnlijk, hoewel bijna onmogelijk, nog rotter gaan voelen

Ik lach me rot
Oehhh die is per ongeluk heel dubbelzinnig... Lach me rot, niet zo bedoeld
Snap het artikel wel en weet dat negatief denken niet helpt
Maar soms wordt het me teveel... Zoals vandaag stond ik op het treinspoor van de trein naar ......., trein richting ...........
En in het orkest speelde haar broer mee
Heel Awkward om hem te spreken en de hand te schudden

je maakt het gewoon jezelf moeilijk

En op weg er naartoe voelde ik me zo ellendig, ternauwernood Nocontact gehouden

De situatie is er nu eenmaal, of ik me er nu gelukkig of slecht bij voel; het is er nu eenmaal, dus buckle up en doe er iets aan. Het is gemakkelijk om je slecht te voelen.
Maar als je je slecht blijft voelen geraakt dat je dagelijkse patroon
als je van alles en nog wat een fuss begint te maken omdat iets of wat met haar te maken heeft
welk nut heeft het dan dat je nog een voet uit de deur zet?

en vooral ja, dat slapen, je moet echt eens een slaappatroon gaan kweken, ook al wil dat zeggen dat je om 9u nog niet uitgeslapen bent, opstaan is de boodschap, ondanks je moe bent of niet
de eerste nachten zul je wrs weinig slapen + zullen er wrs voor zorgen dat je je moe en futloos voelt
maar door dat slechte slaappatroon zorg je er wel voor dat je je slecht voelt.
soms moet je eens een schop op je achterste krijgen zodat je weer vooruit gaat
snapje?

Got it

Overigens, heb ook dit concert goed doorstaan al moest ik heel voorzichtig omgaan met mijn keel...
De nacht voor de 24e sliep ik slecht, mede door de keelpijn en ietwat dichte neus. Echter zou ik hierdoor zowaar op tijd gaan opstaan UNK, hetgeen deze reactie teweeg bracht:

Maandag 24 December

OMG, it's AWAKE!!!

Fijn dat vertrouwen in je zelfdiscipline om op te kunnen staan eh?
Aldus geschiedde in die dagen dat Keizer Augustus......enz. kerstavond zingen op dubbelkwartet in de kerk met mijn laatste restjes stem & oh boy wat was ik grotendeels chagrijnig deze dag Uiteraard ontstond er een chat waarin ik mijn angsten en twijfels uitsprak:

'Nog een ..... vraagje voor jij je weer op het kerstdiner of de stofzuiger stort Denk jij dat ... ondanks haar botte zwijgen toch ook wel aan mij denkt? Werd vanochtend malend wakker, geneigd om haar negatief af te schilderen maar wil dat ook weer niet geloven ofzo. Snap je? Het sleutelwoord is 'machteloosheid', zou graag iets positiefs van haar horen of zien maar ik kan het niet controleren, het is uit mijn handen maar blijft stekenBlablabla hoe deal jij hiermee?'

ik denk dat ze wel nog aan je denkt, vooral met deze dagen, maar dat ze besloten heeft om verder te gaan met haar leven en daarom niets laat horen.

Grrrr wat een stom spel dat loslaten, waarom kunnen mensen niet gewoon met elkaar communiceren?! Had mij zoveel steken achteraf gescheeld

I know

Wil ergens ook dat zij dit beseft... Dat het uitmaken op zich niet leuk was(zacht uitgedrukt) maar dat wat er volgde pas het grootste pijnpunt bleek
Maar ja, Nocontact eh?
Dus we doen maar net alsof we de draad compleet hebben opgepakt, want stel je voor dat de ander er last van heeft om te weten wat er daadwerkelijk voor gevoelens rond razen...
Zomaar gedachtes die in me opkomen btw, niets met voorbedachte rade

ja, snap het wel

Bah, ik haat die positie van lijdend voorwerp. dat ik niets kan doen om de situatie te verbeteren

Dat doet bij mij ook het meeste pijn tijdens een dip... Blijkbaar ben ik niet meer degene die zij in haar leven wil, ondanks alles wat ik voor haar heb overgehad als geliefde en vriend...

ja, snap het

Ze is ergens gaan twijfelen

Nu volgt een app met die andere:

[i]Snap haar gewoon niet, we were FRICKING happy & dan doet ze dit???
Idioot toch!
Gewoon ondankbaar
Als zij een lievere jongen vindt eet ik mijn schoenzolen op
Ik weet een goeie: neem de kerstballen mee van vorig jaar... We gaan een boze smijtpartij houden bij een container met al die ballen die niet mooi zijn of niet meer gewenst
Ze krijgt straks wel wat ze verdiend
En dat is dan zo'n zelfde behandeling wat ze nu doet
Hoop het niet voor haar... Dit is zwaar KUT
Dat snap ik
Het is overdreven gemeen
Nergens voor nodig