Hallo allemaal,

Ben weer een paar dagen verder, lees elke dag wel even de nieuwe berichten, en reacties.....
Hier weer even een update van mijn strijd in de verwerking.
Heb vandaag viavia te horen gekregen dat hij heeft gezegd......."ik heb er misschien geen goed aan gedaan( de beslissing een punt achter de relatie te zetten) maar ik vind haar zwaar op de hand, en ik voel me opgelucht, ik kan mezelf weer zijn".
Beetje tegenstrijdig, maar ok. Ik kan hem niet geheel ongelijk geven, maar t doet wel heel veel pijn. Dus ik ben lastig, vervelend en vermoeiend......gek dat je met zo'n iemand wilde gaan samenwonen.
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik hiermee moet, het raakt me, baal ervan dat ie zn eigen straatje schoon veegt, heb heel erg de behoefte om de mensen om ons heen te laten weten hoe ie werkelijk is, ipv hoe hij zich profileert. Maar ik heb dit gevoel eerder mee gemaakt, na mijn huwelijk, en ik besef me dat het verspilde energie is.

Ik vraag me af hoe t toch mogelijk is dat iemand je zo makkelijk opzij zet...en dan komt deze vraag er direct achteraan......ben ik t dan echt niet waard? Het doet zo'n pijn.
Maar ik weet dat ik die kant niet op moet, heeft totaal geen zin, maar soms ontkom ik er niet aan, en rationeel gezien heb ik alles echt wel op een rijtje.....maar ohohoh.......wat is mijn gevoel nog ver verwijderd van mn verstand.

Ik wil zo graag die deur dicht doen, zo vreslijk graag, maar ik kan t nog niet. Een relatie met deze man kan echt niet meer, dat realiseer ik me echt wel, maar ik zou zo graag willen dat ie terug kwam.
Wat een intense liefde......en wat een intense pijn.

Groetjes en sterkte allemaal