Nu het verdriet een beetje weg gaat nu ik hem al een paar dagen echt niet gesproken heb om hem toch nog om te praten hoop ik dat ik voor mezelf nu eindelijk rust kan vinden.
ben echt vreselijk veel afgevallen heb nachten gehuild me school heeft er even om geleden maar voornamelijk ik zelf.
ik moet hem laten gaan hoe kan ik nou van iemand houden die me dit aan doet
die me niet meer wil omdat hij het zat was die zo egoistisch is om alleen alles van zijn kant te bekijken.
Hebben jullie ook als je aan je zelf vraagt of je echt nog van die gene houd dat er echt een pijn schoot door je heen gaat en dan niet echt goed meer het antwoord weet?
Waarom heb ik nu verdriet omdat ik bang ben alleen te zijn?
ik moet er niet aan denken dat hij met een ander straks gaat ik gun het hem wel maar het is zo'n pijnlijk naar idee.
Zelf zou ik wel een andere relatie willen maar de pijn is nog te groot.
Als ik die volgende persoon nu binnen in me hart laat zou die ook me pijn van hem nog zien en dat verdient me nieuwe vriendje (ooit) echt niet.
Ik hield dus veel van me ex maar was het dan voor mij ook niet genoeg.
Ik vind liefde erg verwarrend.
Ik mis me maatje die ik had maar die jongen die het nu is:(
vind ik een egoistisch, arrogante eikel.
het spijt me maar dat is de waarheid.
Ik verdien beter.
en mensjus hier met zoveel verdriet jullie toch ook.
we moeten niet blijven hangen dat zijn onze exjes niet waard we moeten door.
Ik kom hier nog op terug sterkte allemaal;)
groetjes Elftown
Hoi Elftown
Houden van is een zeer intens en diepgeworteld gevoel en dat gaat echt niet zomaar over. Wat dat betreft is je verhaal heel herkenbaar. Als ik nu aan mijn ex denk (denkdenkdenk) dan kan ik niet anders concluderen dat ik stiekum nog steeds een beetje van haar houd, al zij het op een totaal andere manier dan voorheen. Dat zal nooit overgaan en dat hoeft van mij ook niet. Eigenlijk houd ik nog van al mijn exen, maar niet in de zin van verliefd zijn of verlangen naar. Volgens mij is dat niet meer dan gezond; echte liefde is immers niet iets wat zomaar overwaait. Wel krijg ik bij de gedachte mijn laatste ex een overweldigend gevoel van negativiteit, maar dat heeft te maken met de wijze waarop wij uit elkaar zijn gegaan en het feit dat ik haar nooit meer (echt) heb gesproken sindsdien.
Dat je inziet dat je (nog) niet klaar bent voor een nieuwe liefde vind ik erg knap. Dat stukje zelfkennis is essentieel in het hele verwerkingsproces. Als ik je stukje lees dan heb ik het gevoel dat je alles heel nuchter weet te benaderen en ik denk dan ook dat je al aardig op de goede weg bent met het verwerken. Ik hoop dat je snel toe zult zijn aan een nieuw hoofdstuk in je liefdesleven.
Groetjes..., D
hey D
bedankt voor je lieve berichtje
moet je helaas bekenen heb hem gister nog gesproken en toen ben ik echt gemeen geweest ik heb gezegd dat ik verliefd ben op iemand anders hij werd echt onwijs kwaad ik zo ja nu voel is een keer wat ik voel als jij steeds zegt dat je niet meer om me geeft Hij zei dat hij me ook miste en dat hij het ook zo zonde
vond en hij zei wie is het? heel boos ik zo vertel ik je niet is echt waar ik heb ja gezegd en meteen opgehangen.
later heb ik hem een sms gestuurd met dat het niet waar is en dat ik zeker wou weten of hij verdriet had van mij en dat ik hem nu echt met rust wil laten omdat ik ook weer verder moet en dat ik hem ga missen ena ls hij me ooit nodig mocht hebben dat dan een vriend voor hem zou zijn.
hij stuurde terug dat hij blij was om te horen dat het niet waar was van die verliefdheid;) en dat hij me nu ook al miste en dat hij spijt heeft dat hij zo lelijk tegen mij gezegd heeft en dat hij hoopt dat ik een jongen vind die me wel gelukkig maakt en als er wat is dat ik hem altijd mocht bellen.
ik heb het daarbij gelaten ik had zoiets hiermee sluit ik het af hij heeft nu eindelijk sorry gezegd en voor het eerst vandaag heb nog geen moment gevoeld echt om hem te spreken wel dat ik hem mis maar hem spreken hoef nu ineens niet meer.
ik hoop dat het nu genoeg is voor me want met bellen en sms komt hij toch ook niet terug en als ik steeds aan hem blijft kleven duwt hij me steeds verder van me af.
Misschien komt het ooit nog goed? wie weet maar nu kan dat niet ik ben er te verdrietig van om hem goed te kunnen vergeven en hij voelt niet genoeg beweert hij dus dat kan niet.
het zal nog even tijd nodig hebben denk
bedankt voor je mooie lieve opmerking
groetjes elftown
Hey D....
Hey D....
Ook al is het bij mij nu 13 maanden geleden waar ik veel hartpijn van heb gehad. Het verwijt was....je vindt de dingen die we doen leuker dan mij als persoon(????) maar ik had nog zoveel dingen om te verwerken. als 1e de scheiding tussen de vader van ons kind en mij, nog geen 9 maanden later mijn steun en toeverlaat, beste vriendin in de grootste betekenis van het woord mijn moeder die kwam te overlijden. Ik was er nog niet klaar voor. Hij was inderdaad een welkome invulling. Maar nadat het uit was gegaan ben ik heel diep door een dal heengegaan.
Ik smste hem gek, telefoneerde hem hor en dol en na 3 maanden mijn gesprek. Nadat gesprek hem ongeveer 6 maanden niet meer gesproken en wat denk je??? het heeft vruchten afgeworpen Nee we zijn niet bij elkaar geen geliefdes meer maar hele heeeele goede vrienden. Het heeft wat voeten in de aarde gehad nog wat gesprekken gevolgd natuurlijk en heel veel huilbuien daarna nog gehad maar toch.....
nu is hij een vriend voor het leven van me en daar ben ik heel blij mee. zit ik effies klem of moeilijk qua piekeren dan is hij er voor me en dat is me meer waard dan al het goud in de nederlandse bank (daar liggen alleen maar oude briefjes van 100 gulden). Maar toch ik voel me de rijkste vrouw van de wereld. Zou echt heel mooi zijn als dat bij jou ook zou lukken
Veel liefs
Asar
bedankt jah vrienden
bedankt jah vrienden misschien wel hoor maar vind nu ook moeilijk het is ergens een lieve jongen en daarom zou ik hem altijd willen helpen en ikblijf wel beetje om hem geven denk we zullen zien;) maar bedankt voor je lieve berichie groetjes elftown
Hoi Asar
Hoi Asar,
Ik wilde even zeggen dat ik het erg knap van je vind hoe jij en je alsnog in staat bent geweest om jullie vriendschap te redden. Gezien de wijze waarop jullie elkaar zijn gegaan (en vooral ook het moment waarop) zal dat zeker niet makkelijk geweest zijn. Eerlijk gezegd heb ik daar best wel een beetje bewondering voor. De reden waarom mij dat niet gelukt is ligt hem denk ik in een stukje levenservaring wat ik mis. Als ik jou blogs lees dan zie ik dat je op dit gebied al veel meer hebt meegemaakt dan ik. Dat maakt het denk ik dat je de dingen veel nuchterder weet te benaderen en op dat punt een stuk sterker bent dan ik.
Je zegt dat het mij wellicht goed zou doen om alsnog de vriendschap met mijn ex te herstellen en ik kan niet anders zeggen dan dat je daar helemaal gelijk in hebt. Het heeft mij namelijk erg veel verdriet gedaan om definitief afscheid te nemen van mijn ex. Bijna 5 jaar zijn we samen geweest en alles wat we hadden opgebouwd is volledig door de plee gespoeld; juist dat heeft mij erg dwarsgezeten (en dat zit het nog steeds).
Echter, er is teveel gebeurt tussen mij en mijn ex om de band die we hadden te herstellen. Vriendschap is mijns inziens voor een groot deel gebaseerd om vetrouwen en wederzijds respect. Zowel het vertrouwen als het respect is bij mij volledig verdwenen. Dat betekent in principe dat we weer helemaal opnieuw zouden moeten beginnen, als mijn ex en ik zouden besluiten onze vriendschap te proberen te herstellen. En eerlijk gezegd, als ik dan toch bij nul moet beginnen, dan doe ik dat liever bij een nieuwe vriend/vriendin. Dat is ook een stukje zelfbescherming denk ik. Het is simpelweg niet verstandig van mij als ik mij opnieuw bloot zou leggen, want de kans dat mijn ex dit keer wel met mijn gevoelens om weet te gaan is mijns inziens zeer gering; jammer genoeg:(....
Greetz..., D
hai hai Dinges oftewel D :)
Weet je het is inderdaad niet makkelijk gegaan. Zoals ik al vertelde was hij diegene die ging. Maar wat het vooral zo moeilijk maakte was de manier waarop. Daar kon ik mezelf niet mee verenigen. Toch was dit de beste manier voor ons beiden. Ik had het moeilijker maar had nog zoveel op te lappen voor mezelf. Ben niet voor niets in therapie gegaan
Het gaf me inzicht in mezelf en dat was niet makkelijk OOOhhh nee!.
Weet je ik kan begrijpen dat je nu zegt van nee er is zoveel gebeurd tussen ons maar eens Dinges en neem het maar van mij aan ondanks alle vervelende situaties wat er tussen jullie is gebeurd is passe. Het is niet meer belangrijk. De fijne herinneringen blijven hangen:)
Dat is ook met ons gebeurd want ik kan je zeggen die jongen heeft het echt moeilijk met me gehad
Maar dinges ik kan natuurlijk wel zeggen dat ik ondanks mijn JONGE leeftijd (ahum ) levenservaring heb, maar ieder heeft dat op zijn eigen manier. Misschien ben jij wel volwassener in sommige dingen dan IK ??? Heb je daar wel eens aangedacht.
Het is je nog niet gegund D maar er komt ooit eens een dag dat je zegt "he maar in deze situatie heb ik al eens eerder gezeten" en dat is JOUW levenservaring.
Wij ervaren dingen nooit hetzelfde als een vriend of volkomen vreemde. we ervaren het op een ander niveau. en dat is wat er nu met jou is gebeurd.
Oke ik ben getrouwd geweest, en een relatie er gelijk achter aan gehad...was dat goed dan? Nee zeg ik NU! Ja toendertijd
En toch heb ik het ervaren als een verrijking.
Raar ??? misschien maar wel goed voor mijn ego geweest want ik heb nu 2 kanten van de medaille gezien en dat zal jij ook meemaken daar ben ik zeker van!!!!
Liefs en Greetz
Asar