Bijna een week geleden heb ik mijn ex gesmst met het verzoek geen contact meer op te nemen, dat ik het wilde afsluiten. (zie vorige blog) Ik heb hier geen reactie op gehad dus waarschijnlijk is hij het er niet mee eens, maar ik hoop toch dat hij mij genoeg respecteeert om zich hier aan te houden. Ik moet namelijk echt verder met mijn leven, hier word ik niet gelukkig van.

Paar dagen daarvoor zette ik een berichtje op facebook over een heerlijk onthaastweekend dat ik had gehad. Een man die ik al van voor mijn relatie ken reageerde daarop en stelde voor om een keertje samen te gaan onthaasten. Deze man heb ik 3x in mijn leven op verschillende momenten ontmoet en hebben toen steeds een maand of 2/3 contact gehad en dan is het weer gestopt. Ik vind hem 1 van de meest aantrekkelijke mannen die er op deze aardbodem rondloopt. Eerste keer zat ik in een rare periode van mijn leven, 2e keer zat ik in een relatie met mijn ex (is toen ook niks gebeurd) en derde keer was toen mijn ex en ik net uit elkaar waren. Nooit is het een goed moment geweest om elkaar echt te leren kennen en laten we het weer dodbloeden. Tot afgelopen weekend dus. Woensdag is hij langsgekomen en hebben we echt een geweldige avond en nacht samen gehad. Hij is zelfs blijven slapen. Dit is de allereerste keer dat ik met een man ben en niet al in huilen uitbarst bij een knuffel of een zoen. En eerlijk gezegd voelde dat erg goed.

Maar ik vertrouw hem niet. En weet inmiddels niet meer of dat nou komt door hetgeen mijn ex me heeft aangedaan of dat dit mijn intuitie is waar ik de afgelopen 4 jaar beter naar had moeten luisteren. Hij vraagt mij of ik ooit zijn vriendin zal worden en dat hij me heel leuk vindt maar ik geloof het gewoon niet. Of is dit gewoon mijn onzekerheid. Pfff lastig hoor...mannen ; )

Conclusie is dat het waarscijnlijk gewoon nog steeds te vroeg is voor daten met mannen. Ik ben nog niet sterk genoeg. Ik moet eerst weer mijn zelfvertrouwen terug krijgen en durven te vertrouwen op mijn gevoel. Ik vind het zo zwak van mezelf dat ik blijkbaar die mannelijke aandacht zo hard nodig heb, dat ik er niet zonder kan. Maar als het er dan eenmaal is weet ik ook weer niet goed hoe ik ermee om moet gaan. Ben laatst een dag gaan fotograferen met een man. Het was al meteen duidelijk dat hij me helemaal zag zitten. We hadden een enorme klik en hebben ongeveer 8 uur achter elkaar zitten kletsen. Was echt bijzonder. Sinsdien dagelijks contact en hij heeft me laten weten met me te willen daten. Zijn smsjes dagelijks waarin hij zegt hoe leuk ik ben en dat hij me dolgraag wil zien en zo enthousiast reageert op alles wat ik zeg doen me ontzettend goed. Ik heb het nodig dat iemand me leuk vindt, aan me denkt en veel aandacyt geeft. Maar nu wil hij dus alk weken afspreken en hou ik de boot af. Hij is niet echt mijn type qua uiterlijk en ben bang dat ik hem niet leuk genoeg vindt, hem moet afwijzen en dat dan dit leuke contact stopt.

Wat maak ik het mezelf toch moeilijk, ik ben duidelijk een mannelijke aandacht junkie ; (