Jullie Advies nodig...

afbeelding van piekeren

In tegenstelling tot de meeste hier op de website, heb ik nog een relatie. Deze loopt echter zo moeizaam op dit moment dat ik niet meer weet hoe en wat. Ik zou graag jullie advies willen hebben.
?Ǭ†
4 jaar zijn we samen en sinds 2 jaar wonen we samen. De laatste tijd ben ik niet helemaal gelukkig. We hebben veel ruzie, om kleine dingen, eigenlijk om niks dus.
?Ǭ†
Hij wil heel graag trouwen, maar ik zie dat niet zitten. Ben nog jong, heb niet veel met trouwen en zolang de relatie niet perfect loopt zie ik het al helemaal niet zitten.
?Ǭ†
Tijdens een ruzie ben ik erachter gekomen dat hij al een half jaar allerlei voorbereidingen aan het treffen is om mij op mijn verjaardag ten huwelijk te vragen. Erg lief en leuk dat hij dit voor me doet, maar ik wil nog helemaal niet trouwen. Ik heb hem dit verteld, maar kan en lijkt dit niet te willen accepteren. Ik snap dat het vervelend is voor hem en dat hij zich voorschut voelt staan, maar ja dat is toch geen reden voor mij om ja te zeggen?
?Ǭ†
Ik heb hem geprobeerd uit te leggen waarom ik niet wil trouwen. Dat ik eerst wil werken aan de problemen die er zijn. Het ruzie maken om niets. Ik ben gewoon bang om bepaalde dingen te doen of te zeggen, omdat ik weet dat hij dan weer kwaad wordt. Langzaamaan stel ik mezelf steeds de vraag of het wel zin heeft om hier aan te werken. Kan dit veranderen tussen ons? Hij blijft steeds maar vragen waarom en wat de problemen zijn en hoe ik deze op wil lossen ( heb dit al steeds uitgelegd). Daarnaast lijkt hij ook niet te accepteren dat dit voor mij belangrijke redenen, ( hij vind het onzin redenen) Hij lijkt het gewoon niet te willen horen. Ik ben echt ten einde raad. Moet ik er voor vechten of is dit een gevecht wat ik nooit ga winnen? Veranderen kan ik hem niet dat weet ik en zolang hij mijn irritaties in onze relatie niet serieus kan nemen, hoe komen we hier dan samen uit? Komen we hier nog samen uit?
?Ǭ†
Een vriendin adviseerde me om afstand te nemen om na te kunnen denken. Ik gaf hem aan dat dit misschien wel het beste is voor ons beide, maar hij wil dit niet. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Praten lukt niet, want ik lijk niet door te dringen bij hem, of hij wil het niet horen. Steeds wordt hij kwaad en loopt weg. En afstand nemen dan ben ik hem misschien helemaal kwijt. Ondertussen voel ik me ongelukkig, weet niet hoe het verder moet en loopt mijn hoofd over van gedachten.
?Ǭ†
Kunnen jullie me advies geven? Tips, hebben jullie ervaring? Oke ik heb hem dan nog wel, maar of dit de beste oplossing is op dit moment?

afbeelding van Hoop

Wees heel eerlijk en duidelijk

Het belangrijkste is dat je heel eerlijk en duidelijk bent. Vertel hem desnoods dat je afstand wilt nemen maar hem niet kwijt wil. Vertel hem dat je weet dat hij je ten huwelijk wil vragen maar dat je daar nog niet aan toe bent. Vertel hem over je twijfels, dat je wil werken aan de relatie. Vertel en communiceer. Dat kan je een hele hoop ellende voorkomen. Je zegt dat je het al vaak hebt uitgelegd en dat hij je niet serieus neemt. Vertel hem heel duidelijk dat het voor jou wel heel belangrijk is, zelfs zo belangrijk dat jullie relatie kapot zou kunnen gaan. Als het goed is zal hij daar wel van schrikken en jou serieus gaan nemen. Want als ik had geweten waar mijn "ex" over piekerde dan was ik ook heel serieus en welwillend geworden. Als ik het maar had geweten. Weet je zeker dat je duidelijk genoeg bent? Schrijf hem anders een brief. Schrijf hem wat je ons nu geschreven hebt. Misschien moet je inderdaad een rustperiode inlassen. Om ervoor te zorgen dat je hem dan niet kwijt gaat raken moet je heel duidelijk zijn dat het een rustperiode betreft. Dat je even alles op een rijtje moet zetten. Misschien moet je een niet al te lange periode afspreken. Misschien kan 1 van jullie eens een weekje bij ouders of vrienden logeren?
Succes en liefs, Hoop

afbeelding van piekeren

Bedankt...

Hoop, bedankt voor je reactie op mijn verhaal. Het klopt ook wat je zegt je moet eerlijk en duidelijk zijn tegen elkaar. ik heb hem toevallig gisteren een brief geschreven. Met alles erin wat ik voel omdat als we praten het alleen maar in ruzie gaat en om zijn reactie omdat hij altijd erg fel kan reageren, en ik op dat moment dichtklap. ik ben gewoon te bang om iets fout te doen en een te aggresieve reactie te krijgen. ik heb hem gisteren ook voorgesteld om even een rustperiode te nemen, maar dat is voor hem geen optie. hij zegt of we gaan ervoor en we gaan eraan werken of dit is de laatste nacht samen. Ik vind soms dat hij heel zwart wit kan denken op dat gebied. hij heeft het gevoel als we even rust nemen het over is terwijl ik er dat helemaal niet. we moeten er gewoon beide goed aan werken, niet alleen aan zijn dingen maar ook aan die van mij. Ik ben te onzeker en wil daar ook met iemand over gaan praten. Ik heb soms het gevoel dat hij teveel invloed heeft op de dingen. ik moet daar gewoon sterker in worden en zeggen wat ik vind en niet bang om iets fout te doen of te zeggen. Want normaal krijg ik om te kleinste dingen de volle laag. Ik heb dus ook gezegd hoe ik me voel enzo maar hij blijft zeggen wat wil je nou? het lijkt niet door te dringen.. ik vroeg hem ook meer als vraag. Deze irritaties aan elkaar zitten in ons karakter, zou dat zomaar kunnen veranderen of minder worden, van mij is dit gewoon erg van belang dat het minder wordt omdat ik er heel erg mee zit en me er niet happy mee ben. hij reageert dan alleen maar: Als je er niet zeker van bent houd het op !! Ik vind het zo moeilijk om het hem uit te leggen, ik krijg het niet voor elkaar en hij wordt alleen maar boos. Hij zegt ook we kunnen toch gaan trouwen en dan in dat jaar eraan werken, maar ik wil 100% voor trouwen gaan en zeker weten dat alles goed is en niet nu ja zeggen en dan maar kijken of het goed komt. Zoiets moet je graag doen. veel liefs piekeren

afbeelding van Hoop

Lieve piekeren,

Lieve piekeren,
Ga niet trouwen als je twijfelt! Trouwen is geen oplossing. Dat hij zegt, eerst trouwen en daarna eraan werken is natuurlijk belachelijk. Vandaar dat er zoveel huwelijken stuklopen. Dat hij zegt: of ervoor gaan, of de laatste nacht samen is inderdaad erg zwart/wit. Misschien heeft het met zijn opvliegende karakter te maken? Misschien meent hij het niet echt zo? Maar hij wil er dus wel aan werken maar aan de andere kant neemt hij je niet serieus. Mmm dat is moeilijk. Het is wel belangrijk dat hij je serieus neemt. Misschien moet je zeggen dat je er wel voor wilt gaan en eraan wilt werken maar dat jouw voorwaarde dan is dat hij je serieus neemt?
Sterkte, Hoop

afbeelding van Najari

Belangrijke dingen in een

Belangrijke dingen in een relatie: respect en begrip. Voel jij je wel begrepen? Wil je verder met een man die zich geen moeite lijkt te doen zich in jou te verplaatsen? Iemand die jou niet begrijpt? Voel je je ook gerespecteerd? Respecteert hij jouw behoeftes en wensen? Als hij je ten huwelijk wil vragen terwijl hij w?ɬ©?ɬ©t dat je dit nog niet wilt, dan bevredigt hij enkel zijn eigen behoeftes.
Voor je gaat trouwen, moet er een betere basis zijn dan dit...
Heel veel sterkte!

afbeelding van piekeren

najari bedankt

Hoi najari,

bedankt voor je berichtje. ik heb idd het gevoel dat ik niet begrepen wordt en dat maakt het zo moeilijk ik kan mijn gevoel niet kwijt want hij wordt altijd boos en het is toch niet goed... ik hoop dat ik hier uitkom. bedankt piekeren

afbeelding van Freespirit

Hoi Piekeren

Beste Piekertje,

Ik kan je alleen maar zeggen dat jij je hart moet volgen...Laat niemand je anders wijs maken wat beter voor je is, want je hart weet het het beste...
Ik begrijp je helemaal als je de redenen van je twijfels vertelt..en weet je?...
Je hebt GROOT gelijk! Waarom moet je jezelf in een huwelijk laten dwingen waar je geen heil in ziet? Als jij voelt in je hart dat je dit niet wil, wie heeft dan het recht jouw keuze in twijfel te trekken? Als jij het voor het moment lekker vind gaan en je ziet wel wat de toekomst brengt, waar haalt hij dan het recht vandaan om jou te dwingen tot een huwelijk? Omdat hij zegt dat hij van je houd? hahahaha Als hij w?ɬ©rkelijk van je hield, dan behandeld hij je niet zo! Dan doet hij niet zo! Dan stelt hij je niet voor de keuze, trouwen of gaan!
Dan trekt hij je (al gegeven) liefde niet in twijfel, omdat HIJ zijn ZIN niet krijgt!
Waar zit dat respect dat hij voor jou moet hebben in deze? Waar is je vrije keuze?
Of is het werkelijk een 'verplichting' om met hem te trouwen?..want ja..je bent tenslotte al 4 jaar samen...Je hebt dus bij hem nu alle recht verloren op je eigen mening,gevoel en emoties?... Luisteren kan en wil hij niet, en alles wat je zegt is bullshit..?! Ja..zo lust ik er ook nog wel een paar en kan ik nog wel 500 voorbeelden geven van zulke mannetjes..

Je bent een 'gever' met een inzicht, en ik vind het z?ɬ? knap van je, dat je aan je eigen gevoel weet vast te houden, ondanks alle druk die uitgeoefend wordt...Bravo!..
Alleen al het feit dat je niet ingeeft, is een teken dat het houden van niet diep genoeg zit.
En weet je? Dat is ?ɬ©cht niet voor niets! Hij IS ook de ware niet! Anders trouwde je in een oogwenk en nam je 6 baby`s ....
Ik wil je ook bij voorbaat waarschuwen dat hij een onvervalste 'nemer' is...dat blijkt (voor mij) uit het hele verhaal. Hij denkt, als jullie dalijk getrouwd zijn, dat je wel zal gaan voldoen en wennen aan de huiselijke (ver)plichtingen...en hem TEN DIENSTE zal zijn, zoals elke vrouw dat doet, of behoort te doen in ZIJN gedachtengang...
Ik durf te wedden dat hij denkelijk al het eerste jaar je kop zal gek zeuren om een kindje...in zijn optiek? "Kind-Bind"... (of doet hij misschien nu al)
N?ɬ? al ben je niet opgewassen tegen zijn woorden ?ɬ©n daden...en dalijk als 'getrouwde vrouw' zal hij helemaal uit gaan maken wat een 'getrouwde vrouw' allemaal wel of niet mag..of wat acceptabel is...en z?ɬ©ker bij een 'moeder de vrouw'...heb je het door?
Dat sluipt er z?ɬ? geniepig in..dat kan je niet voorstellen..
En je bent niet 'sterk' genoeg om hem voldoende tegengas te geven zodat hij zal veranderen...en wat kost dat jou!

Je gevoel heeft het bij het goede eind....Je denkt nu aan die 4 jaar en de mooie tijden ervan...Nou..koester die mooie herinneringen en gooi zo gauw mogelijk de handdoek in de ring...Je staat op een punt, dat er simpelweg alles gegeven is wat er gegeven moest worden, en genomen...Dit huwelijks-aanzoek luid voor jou het einde in,..want je hart ligt er niet bij. Het was mooi zolang het duurde, maar de koek is op. Je hart schreeuwt 'nee' tegen dit huwelijk, je gevoel schreeuwt 'nee'..
Wat is er niet duidelijk aan 'nee'? Of ga je hem w?ɬ©l alles geven wat zijn hartje begeert en jezelf compleet wegcijferen, om te bewijzen aan hem dat je liefde ?ɬ©cht is? Omdat HIJ dat in twijfel trekt? Hoe zit het dan met ZIJN liefde voor jou? Waarin uit zich dat dan?
Hij maakt je doodongelukkig en onzeker, omdat hij de waarheid niet onder ogen wil zien...
Geliefdes luisteren naar elkaar, tonen begrip en doen er wat aan, als het hun aan hun hart gaat...Die 'terroriseren' hun geliefde niet...of ben ik nou gek?
Als jij met deze man in hetzelfde bootje blijft zitten, zal jouw kantje ALTIJD kletsnat zijn....en eigenlijk w?ɬ©?ɬ©t je dat al diep van binnen....Jouw kijk op 'liefde' is toch wel even heel anders als zijn kijk op de liefde...En in jullie relatie zal jij als 'gever' alles dragen en hij als 'nemer'...In mijn ogen ben jij slechter af...En je hart schreeuwt 'nee'..waarom toch?

Lieve meid..ik weet dat het h?ɬ©?ɬ©l moeilijk is om, als het erop aan komt, je eigen hart te volgen, want er wordt door iedereen 'een beroep' op je gedaan...Er spelen emoties mee..je wordt van hot naar her geslingerd in grote twijfel..je krijgt een hoop te incasseren...alleen maar omdat je wil doen wat voor JOU het beste is..
Hij d?ɬ©nkt te weten wat het beste is...en w?ɬ?e weet het nou beter? Hij of jij?

Maar ?ɬ?k denk dat jij niet aan het altaar zal verschijnen...
Je hart kan geen volmondig 'ja' zeggen,en dat is voor jou toch ?ɬ©cht wat je nodig hebt ?ɬ°ls je ooit trouwt...Je hebt geen andere keuze dan trouw te blijven aan je eigen gevoel in deze.....Deze man heeft niet voor 100% je hart..en zal het zeker nu na alles, n?ɬ??ɬ?it krijgen...
Deze situatie gaat niet zonder verdriet en pijn gepaard..voor beide zijden...maar het is nu eenmaal onontkoombaar als jullie wegen gaan scheiden...hoe graag je het ook niet zou willen en alles anders zou willen zien...
Maar nogmaals...luister en bl?ɬ?jf luisteren naar je hart...die zegt nee...

Ik schrijf over gevers en nemers..en misschien weet je niet helemaal wat ik daarmee bedoel...Ik kan daarop alleen maar opperen om mijn blogs te lezen om daar duidelijkheid over te krijgen, maar dat is natuurlijk geheel je eigen keuze omdat te doen:-)

Ik weet dat ik soms wat pittig uit de hoek kan komen, maar het is goed bedoeld en hoop dat je er misschien wat aan heb...Heel veel sterkte meis...

Een warme groet, FreeSpirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

afbeelding van piekeren

bedankt Freespirit!

Bedankt voor je reactie, ik denk dat je heel goed kan verwoorden wat ik voel en hoe het inderdaad in werkelijkheid is, ik ga zeker je blogs lezen over wat je allemaal schrijft over gevers en nemers. ik denk ook idd als je echt om iemand geeft dat je elkaar keuzes accepteerd, ik zou dat bij hem ook doen en heb het gevoel dat er niet geluisterd wordt en niet begrepen daar baal ik zo van! ik wil ook fijn in een relatie zitten. ik heb echt veel aan je verhaal, heel erg bedankt voor je steun. Hij heeft het idd nu ook al over kinderen hij wil dan allemaal voor zijn 30e en ik vind je moet dat gevoel hebben. ik krijg net ook een e-mailtje dat ik gezegd had dat ik voor mijn dingen met iemand ga praten zegt hij dat hij dat uberhaupt niks vindt dat hij het samen wil oplossen en vraagt of ik er geen vertrouwen in heb? maar een psycholoog wil toch niet zeggen dat ik er geen vertrouwen in heb?

Veel liefs piekeren

afbeelding van Hoop

Denk dat Freespirit gelijk heeft

Hoi piekeren,
Ik denk wel dat freespirit gelijk heeft. Het lijkt erop alsof je vriend je wil "vastbinden" zodat je niet wegloopt. De verhoudingen zijn zoek. Ik weet niet hoe erg het is en of je vriend je echt niet jezelf laat zijn maar als dat laatste het geval is dan wordt het allemaal wel heel moeilijk.

afbeelding van piekeren

ik denk het ook

hij denkt dat hij me mezelf wel laat zijn maar ik ben het niet. hij ziet trouwen echt iets van dan gaat ze niet bij me weg, maar ik vind idd dat het eerst goe dmoet zijn

liefs piekeren

afbeelding van Hoop

Ai..

Ai, ja dat is natuurlijk nooit een goede reden om te trouwen. Je gaat met elkaar trouwen als je dat allebei leuk vindt ?ɬ©n samen een toekomst wilt opbouwen omdat je voor altijd bij elkaar wil blijven omdat jullie samen een goed setje zijn. Misschien vindt hij dat, maar volgens mij heb je al duidelijk gemaakt dat jij dat momenteel niet vindt. Als het goed is moeten er dan alarmbellen bij hem gaan rinkelen dat er iets aan gedaan moet worden om wel het goede setje te worden zodat jullie later wel met elkaar kunnen gaan trouwen. Sterkte met je beslissing en liefs van Hoop.

afbeelding van Unremedied

Inderdaad, dat trouwen is

Inderdaad, dat trouwen is natuurlijk funest. Dat maakt alleen maar dat als het dan inderdaad alsnog misgaat, er een hele hoop rompslomp bij komt kijken. En neem maar van mij aan dat een breuk op zich al ellendig genoeg is, dan wil je die rompslomp er echt niet bij. Ik denk dat zo'n beetje iedereen het met je eens zal zijn als je zegt dat je pas wil trouwen als je er 100% achter staat.

Nu lijkt het erop dat het trouw-verhaal bij jou een schakelaartje getriggerd heeft. Het welbekende schakelaartje dat in de meesten van ons zitten als het om relaties gaat en wat ook getriggerd kan worden als je bijvoorbeeld gaat samenwonen, of zelfs al als je een vriendschapsringetje koopt. Dat is namelijk het schakelaartje van 'een stapje verder'. Zeker als het eigenlijk niet goed zit in de relatie, zijn dat momenten van zelfreflectie. Je bent geneigd om je leven en je eigen relatie onder de loep te nemen. Zeker als iets in je gevoel eigenlijk 'nee' zegt tegen deze volgende stap, is dat relatie-ondermijnend. Dat kan heel terecht zijn, maar het hoeft niet. Het kan ook zijn dat iets gewoon te snel komt, bijvoorbeeld omdat je zelf een piekeraar bent.

Hoe het ook zij, als de relatie niet zo goed is vanwege bepaalde problemen, is de eerste aangewezen weg natuurlijk om te kijken of die problemen niet kunnen worden opgelost. En daarvoor is het inderdaad heel belangrijk dat je gaat communiceren.

Even een heel belangrijke waarschuwing tussendoor: ga je alsjeblieft NOOIT 'schikken' naar je vriend. Niet nu, niet in de toekomst, niet met je huidige vriend en niet met een eventuele toekomstige vriend. Daarmee lever je namelijk een lange en pijnlijke doodsteek aan je relatie, waarbij je zelf stukje bij beetje zult voelen dat je ongelukkiger en ongelukkiger wordt. Dat gaat zo langzaam, dat je voordat je het weet misschien heel lang aan het aanklooien zal zijn en sluipt het er bovendien zo in, dat het een automatisme wordt om je in te binden, omdat je bang bent voor zijn reactie. Terwijl in heel veel gevallen misschien die reactie impulsief is en niet zo bedoeld is, er niet over is nagedacht of wat dan ook. Je moet altijd je geest de ruimte kunnen geven om te ontplooien en te zeggen wat jij wilt zeggen en te doen wat jij wilt doen.

Daar moet je je dan denk ik ook op focussen. Je moet hem vertellen dat die neiging aan het ontstaan is en ook duidelijk maken wat voor gevaar daarin ligt. En inderdaad moet hij het gewoon respecteren als jij nog niet wilt trouwen. De wereld is niet zo zwart/wit. Het wil niet zeggen dat jij niet van hem houdt, het wil alleen maar zeggen dat jij trouwen ziet als een heel belangrijke stap in je leven waar je helemaal achter moet staan, maar dat dat nu nog niet het geval is. De periode voordat je gaat trouwen en je bijvoorbeeld gaat samenwonen, is eigenlijk ook 'bedoeld' om te testen of het een beetje zal werken in het huwelijk (zo kun je er tenminste tegenaan kijken). Nou, je hebt de conclusie nog niet bereikt dat de test positief uitvalt en als hij zo graag wil trouwen, zal hij ook zijn input moeten geven om dat gegeven te veranderen.

En als hij dwars blijft en niet wil communiceren en alleen maar boos wordt, kun je altijd nog een gokje nemen en hem de deur wijzen. Dat is zo'n keiharde klap in iemands gezicht, dat ik me kan voorstellen dat hij dan wel tot nadenken wordt aangezet. Want als hij met je wil trouwen omdat hij zo gek op je is, dan zal het toch ook mogelijk zijn om het uit te maken en hem bijvoorbeeld een maand eens even goed na te laten denken en dan eens te kijken of je eigenlijk naar hem terug wil?

Even een weekje bij je ouders of iets dergelijks is veel minder krachtig dan bovenstaande formule. Maar inderdaad, bovenstaande formule brengt ook risico's met zich mee.

afbeelding van Hoop

Ik denk dat

Ik denk dat Unremedied precies alles heeft gezegd. Hij kan het altijd goed verwoorden. Knipoog Thanx unremedied, zoiets wilde ik haar ook zeggen maar jij kunt het goed omschrijven. Wat Freespirit zegt is allemaal waar ?ɬ©n ook heel definitief. We weten ook niet precies wat er aan de hand is. Ook wat het schakelaartje betreft heeft unremedied helemaal gelijk mee. Ben het met Unremedied eens, misschien een weekje bij je ouders. Vaak brengt zoiets "hards" inderdaad met zich mee dat je eindelijk zijn oogkleppen af slaat en dat hij je begrijpt.
Suc6 en liefs,
Hoop