Start › Blogs › Gast's blog

je mag je leugens terug

afbeelding van Gast
Vrij, 19/06/2009 - 19:38 — Gast (of verwijderd)

B,
Vanavond ben ik sinds lange tijd weer eens gaan spinnen op de sportschool. Het ging op tempo en ik heb harder dan ooit gefietst. Je moeder zei tegen mij toen ik haar enigszins over jouw leugens vertelde "al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel".

En B, ik heb zo hard getrapt dat ik al jouw leugens heb ingehaald en ze achter me gelaten heb.
Het zijn er zoveel geweest. Zeker vanaf het moment dat jij jouw reis naar Roemenie plande. Maar het begon al wel eerder, en waarschijnlijk heb je over van alles en nog wat tegen mij gelogen. Dat wil ik niet eens weten.
Ik ga de leugens hier niet opschrijven,want ik heb ze achter me gelaten. Het meest kwetsende is dat je op mijn medeleven inspeelde, terwijl je haar ticket al gekocht had.
Je bent een zielig figuur, die iedereen manipuleert, zelfs je eigen moeder en dochter. Naar het schoolfeest? Of het schoolgesprek van je dochter? Nou nee hoor, daar heb je het veel te druk voor. Uiteraard zit je iedere avond met je nieuwe vriendinnetje te skypen.

Ik trap niet meer in je leugens. Ik weet dat er morgen geen geld op mijn rekening staat. Kom maar op met die faillisementsverklaring van je. Want je laatste leugen vertelde je me maandag nog, dat je verwacht de 20ste al failliet te gaan. Hoe ik weet dat het een leugen is? Omdat je je exvrouw vertelde eind juni een week naar Roemenie te gaan, en in augustus met je dochter. Tegen een van ons lieg je in ieder geval.
Of je echt failliet gaat of niet, interesseert me niet meer. Al vind ik wel dat je dat verdient, na alles wat je rondom je aanricht.
Mij kan je geen nieuwe leugens meer vertellen.

Vanmorgen zat ik in de auto te huilen. Niet van verdriet, maar omdat ik me realiseerde dat ik echt weer gelukkig ben. Daar schrok ik ergens zo van, dat ik spontaan begon te huilen.
Vanavond op de fiets in de sportschool moest ik ook tegen mijn tranen vechten. Dit omdat al die leugens die ik hier niet opschrijf voorbijschoten in mijn hoofd, waarna ik ze keihard heb ingehaald en achter me heb gelaten.

Ik heb je niks meer te vertellen, nu niet, nooit niet. Ook deze brief krijg je niet. Ik ben klaar met je.
Mijn toekomst is mooi!

Vrij, 19/06/2009 - 20:04 — maagd80
afbeelding van maagd80

Trots

Panic,

Het is erg mooi om te lezen hoe je het voor jezelf verwoord, hoe je het echt afsluit in die fase zit je nu en ik weet het, het klinkt raar, maar ben echt oprecht blij voor je dat je na alles wat er gebeurt is weer de zon ziet schijnen.

De leugens waar je achtergekomen bent geven je een soort van rare geruststelling geeft van zie je wel. Op een vreemde manier geeft dat je ook kracht, soms voor even, soms voor een hele lange periode.

Ik hoop dat ik ooit op het niveau kom waar jij nu zit, soms denk je dat je er bent maar val je in een vrije val weer naar beneden op de plek waar je begonnen bent.

M.

Vrij, 19/06/2009 - 20:38 — panic (of verwijderd)
afbeelding van panic

je eigen keuzes

Dank je wel maagd. Inderdaad, ik zie de zon weer schijnen, al val ik heus ook nog wel eens. Tuurlijk is bij mij het loslaatproces makkelijker geworden omdat ik weet van al zijn leugens. Van zo iemand kan je niet meer houden.
Ook ben ik gaan beseffen dat dat MIJN keuze is. Ik heb er niet voor gekozen om zo bedonderd te worden, maar ik kies er wel voor om me daarvan te bevrijden.
Het afgelopen half jaar heb ik veel meegemaakt: moeder onverwachts ernstig in het ziekenhuis, alzheimer vader verergerd, zelf nog wat medische klachten, 2 katten verloren en dan de breuk met mijn ex, waarbij ik ook grootendeels afscheid van zijn dochter moest nemen.
Allemaal gebeurtenissen waar ik zelf niet voor koos. Maar door al die processen sla je je heen, puur omdat het ook moet. Toen mijn moeder in het ziekenhuis belandde, had ik zelf net een kleine ingreep gehad. Ineens werd dat onbelangrijk, en moest er van alles en nog wat omtrent mijn moeder en mijn vader geregeld worden.
Je komt dan in een soort van overlevingsstand te staan. Daarbij ben je wel gedwongen om bepaalde keuzes te maken en jezelf af en toe wat weg te cijferen.
Wat betreft mijn ex hoef ik mijzelf nu niet meer weg te cijferen, en dat ga ik dan zeker ook niet doen!
Ik kan ervoor kiezen om mijn eigen weg te bewandelen.
Inderdaad, er is een geruststelling bij mij dat mijn ex gewoon echt loog. Het waren niet mijn spoken, mijn intuitie klopt wel degelijk.
Ook jij zal op een niveau komen dat je de zon echt weer ziet schijnen.
Sterkte M!

Zat, 20/06/2009 - 09:10 — Missclarkson (of verwijderd)
afbeelding van Missclarkson

Mooie brief en dan vooral de

Mooie brief en dan vooral de laatste zinnen dat hij zelfs deze brief nooit zal krijgen, maar hem puur voor jezelf hebt geschreven. Je bent zeker op de goede weg, ga zo door!
Je komt over als een sterke vrouw!
Gr Miss Clarkson

Ma, 22/06/2009 - 11:17 — panic (of verwijderd)
afbeelding van panic

de aangetekende brief

Uiteraard staat er geen geld op mijn rekening. De aangetekende brief is gemaakt en gaat vandaag op de post. Ik heb er in gezet dat ik anders een faillisementsverklaring wil zien, met als uiterlijke datum 20 juni. Uiteraard is hij niet failliet, nog niet tenminste.
Wederom nul gevoel bij het opstellen van de brief. Ook de brief afgesloten met mijn initialen van mijn voornamen en mijn achternaam. Geheel zakelijk, met nul emotie.
Maar het is toch te bizar voor woorden allemaal. Soms heb ik nog het gevoel dat het allemaal 1 grote nachtmerrie is. Ik heb er een wijze les uit geleerd. Maar dit is echt een relatie die ik liever niet had gehad. Alle liefde en energie die ik erin heb gestoken is verspild geweest. Behalve die ik in zijn dochter heb gestoken.
En nu? Ben ik 35, singel, weet niet precies wat ik wil. Ergens in mij zit iets van "wil niet alleen door het leven gaan, wil misschien wel kinderen". Maar een ander deel wil het allemaal niet meer. Mijn ex was 1 groot kind.
Niet dat ik denk dat alle mannen slecht zijn. Absoluut niet!

Raar, moet ineens denken aan astrologe waar ik zo'n 2 jaar geleden belandde. Ik wist eerst niet wie zij precies was, maar had er goede verhalen over gehoord.
Daar kwam uit dat ik in mijn kindperiode zat. Ik moest inhalen uit mijn verleden. En zelf weer mijn zelfvertrouwen opbouwen. Ze had het toen ook over een relatie waar ik in zou komen. Dat ik daar eerst ook weer dat kind wilde zijn. Maar later weer niet, dat ik dan weer die zelfstandige vrouw zou worden die ik eigenlijk ben. Dat het de vraag was of dat binnen die relatie zou zijn of niet.
Is dat dit dan waar ze het over had? Ik ga het maar weer eens terug luisteren hoe het precies zat.
Weer iets om over na te denken.......