Het pijnlichaam 10 oktober 2006
Geplaatst door marco in : Balans, Bewustzijn, Emoties, Energie, Zelfdiscipline , Commentaar onderaan de pagina , trackback

In het boek ?¢‚ǨÀúEen Nieuwe Aarde' van Eckhart Tolle, schrijft hij over het bestaan van het pijnlichaam. Het pijnlichaam is dat deel van je Ego dat zich voedt met negatieve gedachten. Het is ontstaan uit een diep ongelukkig zijn (misschien wel van iemand anders, bijvoorbeeld door het zien van de ruzie tussen je ouders, of door gewelddadige situaties in je leven). Je zou het zelfs kunnen zien als een aparte identiteit binnen in jezelf, een soort parasiet, die zich voedt met negatieve situaties in je leven. Het is zelfs zo sterk dat het situaties in je leven blijft creëren, om zich te voeden aan de problemen die eruit voortkomen. Na een tijdje (een paar dagen of minder) zal het zich dan uitgeput terugtrekken, en het gewone Ego neemt het weer van je over. Het ?¢‚ǨÀúje' is in dit geval je werkelijke Zijns-toestand, het Tegenwoordige Zijn.

Bij vrouwen is het pijnlichaam duidelijk waarneembaar vlak voor de menstruatie. Zij voedden zich dan met negatieve gevoelens. Het is belangrijk voor de man om te begrijpen dat dit niet dezelfde persoon is (ik hoor verschillende mannen zeggen: zie je nu wel, dat zei ik altijd al. Maar voor jullie komt in de volgende paragraaf de verrassing). Het is alsof ieder mens een gespleten persoonlijkheid is. Dit komt door de illusie die het Ego geschapen heeft door een mentale constructie te bedenken en zichzelf hiermee te identificeren. De gevolgen die voortkomen uit dit pijnlichaam zijn natuurlijk alom bekend: pijn, verdriet en ga zo nog maar even door. Vrouwen staan bovendien nog in contact met het collectieve vrouwelijke pijnlichaam. Alle pijn die het mannelijk Ego vrouwen heeft aangedaan in het bestaan van de aarde, zit opgeslagen in dit collectieve pijnlichaam. Als een vrouw zich niet identificeert met haar eigen pijnlichaam, kan ze dat soms wel doen met het collectieve: Ze neemt dan de rol van algemeen vrouwelijk slachtoffer op zich. In beide situatie is het niet de persoon zelf, maar een constructie van het Ego en het pijnlichaam.

Het mannelijke pijnlichaam is bijvoorbeeld waarneembaar als er veel alcohol gedronken wordt en kan zich dan uiten door geweld. Na deze uitbarsting heeft de man spijt van zijn daden, oprechte spijt, maar eigenlijk is het niet dezelfde persoon die spijt heeft en degene die de daden gepleegd heeft. Dit ontneemt geen verantwoordelijkheid, maar is gewoon een feit. Bij mannen is het Ego de wortel van het kwaad, omdat het zich veel vaster heeft genesteld is de Zijns-toestand van de man. Kijk maar naar de pijn die de man heeft veroorzaakt in de wereld: zoveel malen groter dan de pijn die de vrouw veroorzaakt heeft, elke dag weer. De meeste mannen zullen dan ook veel meer problemen hebben met het oplossen van dit Ego. Dit omdat de meeste mannen geen contact maken met hun eigen lichaam. Vrouwen zijn veel meer in hun eigen lichaam, hebben veel meer contact met de energieën in het lichaam. Voor een man is het lichaam vaak niets meer dan een middel om een doel te bereiken. Door meer contact te maken met alle delen van het lichaam, door meer in de Tegenwoordige tijd te verblijven, krijgt het Ego geen kans om zich te manifesteren.

De media zoals kranten, tv, internet heeft ook een waanzinnige grote invloed op het pijnlichaam. Negatieve emoties worden dagelijks geconsumeerd door miljoenen mensen. Lees de koppen van de kranten maar, vooral het sensatie gerichte gedeelte. Negatieve emotie verkoopt. Geweld in films verkoopt. Geweld in spellen verkoopt. Hierdoor blijven wij steeds energie geven aan dat gedeelte in ons leven, wat ons de meeste ellende brengt. Ik pleit hier niet voor het verbieden van geweld in films, spellen of het nieuws, want dan verander ik alleen de uiterlijke manifestatie van een innerlijk verlangen. Het is belangrijk dat mensen bewust worden van het feit dat dit elke dag herhaalt wordt. Door je patronen te leren zien, leer je deze uiteindelijk doorbreken. Alleen door het innerlijk te veranderen, kun je iets aan de uiterlijke manifestatie doen. Als er een kritische massa ontstaat die dit begrijpt, dan zal de rest uiteindelijk volgen.

Eckhart Tolle beschrijft ook in zijn boek hoe je moet omgaan met dit pijnlichaam. Door bewust te worden van je emoties en je gedachten, van de invloed van emoties op je gedachten en andersom. Je leert op die manier het proces waar te nemen dat vooraf gaat aan het ?¢‚ǨÀúovernemen' van het pijnlichaam van je werkelijke zelf. Leer hoe je de schakelpunten moet herkennen die leidden naar die overname, en ze direct in de kiem te smoren door er niet met je emotie of gedachten op in te gaan. Ga rustig zitten, doe Yoga-ademhaling en kom tot rust. Ik heb uit eigen ervaring geleerd hoeveel sterker dit pijnlichaam kan zijn dan jezelf en hoe het in staat is om iemand diep te kwetsen. Natuurlijk hebben meerdere mensen deze ervaring gehad. Als ik het probeer te lokaliseren, kan ik het niet vinden, omdat het pijnlichaam zich goed weet te verbergen binnen mijn psyche. Ik accepteer zijn bestaan, voorlopig, maar duidelijk is dat het steeds een kleinere rol zal gaan spelen in mijn leven. Het is ontstaan door de problemen die mijn ouders hadden met elkaar (een waarneming, geen oordeel).

Door je eigen ervaring kun je dit pijnlichaam waarnemen in anderen. Het is echter de bedoeling om het te laten zijn voor wat het is en er begrip voor te tonen; de persoon die nu de drama rol speelt, is niet de werkelijke persoon. Het is niet persoonlijk bedoeld dat je geprovoceerd wordt, of jezelf gekwetst wordt. Dit zijn uiteindelijk allemaal constructies van het Ego. En natuurlijk val ook ik nog ten prooi aan het Ego en het pijnlichaam. Ik zal hier als schrijver op dit blog niet de illusie in stand houden dat ik het allemaal al geleerd heb. Ik ben, net zoals de rest van de mensen, op weg naar groter geluk. En soms voert die weg door pijn en problemen, zodat het Ego weer kleiner wordt en uiteindelijk oplost in het licht van bewustzijn. Ook dat heb ik nu geleerd: er is lijden nodig, om een verandering in je leven te bewerkstelligen. Lijden moet geen levensdoel worden: je kunt ook bewust lijden, om ervoor te kiezen dat je Ego kleiner wordt door een soort ascese. Maar ook dit behoort geen doel op zich te zijn, zoals verschillende groepen in India laten zien. Dan ben je alweer bezig met uiterlijk vertoon, het Ego. Dan ben je geworden wat je juist probeert te verminderen. Balans lijkt mij hierin het beste; zoeken naar een balans tussen plezier en pijn?¢‚Ǩ¬¶ Een leuke uitspraak van Deepak Chopra brengt licht in deze: Het leven is als een rivier: aan beide kanten een zandbank. Aan de ene kant plezier en aan de andere kant pijn. Niet teveel plezier, want anders loop je vast. Niet teveel pijn, want anders loop je ook vast. Het is zaak om in het midden te blijven zodat je vooruit komt.
Commentaren?Ǭª

1. Bert Meersman - 31 januari 2007

Een commentaar die ik graag zou toevoegen aan dit artikel, is wat meer uitleg over de techniek die Eckhart Tolle beschrijft in zijn boek ?¢‚ǨÀúDe kracht van het Nu'

Je bent niet je gevoelens, emoties, gevoelsstemmingen en gedachten. Dit is slechts het ego/pijnlichaam dat voor zijn overleving vecht. Waarom zou iets dat bestaat immers voortdurend voor zijn overleving vechten? Een steen is een steen en bestaat altijd en voor eeuwig. Gedachten en dergelijke komen en gaan echter voortdurend.
Jij bent het Bewustzijn dat deze gevoelens, emoties, gevoelsstemmingen en gedachten waarneemt. Dat bewustzijn dat je voelt, is de echte jij. Het komt er dus op neer om het ego/pijnlichaam niet als een deel te zien van de essentiële Jij. Dat is het ook niet, en geef toe, het doet je niets dan pijn en lijden aan, dus waarom zou Jij er in godsnaam aan vasthouden? Het levert je niets anders op dan persoonlijk lijden en afzien.

Als je plots bewust bent van het feit dat je ego aan het werk is, maak je jezelf vrij van het ego/pijnlichaam. Staar naar de gedachte, gevoel en dring er volledig in door. Het is belangrijk dat je niet analyseert, moraliseert of (be)oordeelt. Dit is immers weer het ego dat zijn zelfgevoel aan eerder wat kan koppelen of door middel van dit kan versterken. Als dit toch gebeurt, observeer dan deze neiging.

Onthoudt dat je nooit kunt winnen door tegen het ego/pijnlichaam te vechten. Je moet ook geen moeite doen om ze te aanvaarden. Eigenlijk kan je niets doen, je kunt alleen maar ?¢‚ǨÀúalert zien'. Als je de gevoelens en gedachten aanschouwt en onderzoekt (dus niet beoordelen, analyseren en moraliseren) houdt dit ook aanvaarding in want je ontkent het huidige moment (deze gedachten, gevoelens) niet. Je bekijkt ze en je aanvaardt deze gedachte en gevoelens simpelweg als een gedachte.

Als je zegt dat dit een slechte of goede gedachte is, is dit onzin. Het is gewoon een gedachte die wordt gecreëerd door een illusie die ooit is ontstaan door jouw opvoeding en door deze maatschappij. Dus pak het alsjeblieft nooit te serieus. Lach er om als je kunt.

In het begin is het een uitdagende oefening, maar maak je niet druk als het niet meteen lukt. Je ego/pijnlichaam kan nooit je werkelijke aard (Bewustzijn en Aanwezigheid) vernietigen, het kan het enkel maar verduisteren. Wees er als de voortdurende Aanwezigheid van je gedachten en gevoelens + stemingen. Mensen raken enkel verward en gefrustreerd als ze hun ware aard vergeten en het ego/pijnlichaam dus aan het werk is. Je ware aard is Liefde, Vreugde en Vrede?¢‚Ǩ¬¶ That's it en de rest is illusie. Als je dit toepast, wordt je ego en het pijnlichaam zwakker. Stel geen eisen want wie is dan weer aan het woord? Juist?¢‚Ǩ¬¶. het ego?¢‚Ǩ¬¶.