JALOERS!!!

afbeelding van Heartbroken

Hallo allemaal,

Ik wil even wat aan jullie kwijt....Bijna elke avond lees ik even de nieuwe verhalen en de bijgevoegde stukken van de dagboeken. En om heel eerlijk te zijn ben ik een beetje jaloers op jullie allemaal. Ik weet het, het klinkt een beetje triest. Maar jullie zijn allemaal zo sterk, moedig en vooral jullie bereiken iets. De een krijgt het contact terug, de ander red zich prima in zijn eentje en noem maar op. Begrijp me niet verkeerd (alsjeblieft) ik vind het echt geweldig en ben me ook wel bewust dat jullie het stuk voor stuk verdienen. Maar dan kijk ik naar mezelf en ik bereik helemaal niets. Ik ben al twee maanden een wrak en het lijkt niet te verbeteren....

Ik heb twee jaar een relatie gehad en ik was (ben nog steeds) smoorverliefd op hem. Hij was mijn maatje in moeilijke tijden en mijn beste vriend op alle andere tijden. Ik mis hem vreselijk. (en dat is nog zacht uitgedrukt) We zijn uit elkaar gegaan, omdat het de laatste tijd niet zo goed ging. Ik was dat ook met hem eens. Ik heb een rot tijd gehad en reageerde alles op hem af (ruzie dus) en hij ging steeds minder voor onze relatie doen. Ik moest eerst aan mezelf gaan denken in plaats van een ander. Dus het uit elkaar gaan, was ontzettend pijnlijk voor ons allebei, maar ook de goede beslissing. We gingen uit elkaar met de achterliggende gedachte als het echte liefde is komt het wel weer goed.
In de twee maanden dat het uit is hebben we wel contact gehad. Maar nu doet hij ineens erg afstandelijk en sluit mij volledig buiten. Hij belt niet meer, weet zich soms geen houding te geven etc... Terwijl het zijn idee was om vrienden te blijven. Als ik hem zie houd ik het puur vriendschappelijk (met pijn in mijn hart), maar dan gaat hij weer mag ik je even vasthouden, en ik heb je wel gemist hoor. En vervolgens aan de telefoon doet hij weer heel raar.

Ik weet niet meer wat ik moet denken en voel me doodongelukkig. Moet ik hem bellen? Hem aanspreken op zijn gedrag? Hem gewoon laten gaan? Ik weet het echt niet meer hij betekent zoveel voor mij. Ik wil niet eens dat het persee goed komt, maar ik wil gewoon mijn maatje terug. Ik hoop dat jullie me niet stom vinden en dat ik niemand beledig heb......

Help me alsjeblieft!!!!!

Kus

afbeelding van Evie xxxx

xxx

hoi lieve meid,

wat erg voor je. hoelang is het nu al uit dan? ik kan me voorstellen hoe rot je je voelt, maar van wat ik uit je verhaal lees, weet hij echt niet hoe hij met de situatie om moet gaan. Hij weet zich geen houding te geven.... misschien is het omdat jij hem nog zo veel betekent? anders zou hij ook niet zeggen dat hij je mist en of hij nog een keer mag vast houden.
misschien moet je een keer met hem rustig praten. stuur hem een uitnodiging of bedenk iets anders leuks waarmee je hem uitnodigt, b.v. voor een etentje. Ga hem dan vertellen dat je het zo jammer vind dat het uit is en dat je hem zo erg mist. dta hij je veel betekent... vertel hem dat gewoon en wees heel eeerlijk.
vraag of hij niet nog een keer opnieuw wil starten....
streep onder het verleden en een frisse start!
maar een tip.. niet al te zielig doen, want dat vind hij niet leuk. gedrag je vooral positief zodat hij het leuk vind om met je te praten en ook natuurlijk een positieve uitdaging vind om het nog eens te proberen.
veel sterkte ermee!!!!! en ga aub met hem praten. xxxx

afbeelding van Heartbroken

Thanks

Bedankt voor je reactie. Om heel eerlijk te zijn durf ik niet echt. Ik heb namelijk het idee dat het voor hem gewoon helemaal gedaan is. Als ik vraag hoe gaat het... Ja goed goed, niks aan de hand. Maar ik hoor in zijn stem dat het niet goed gaat. Misschien is hij wel gek op een ander. Weet ik veel. Nou ik ga nog even verder piekeren... Ik zou graag willen doen wat je zegt, maar ik ben veel te bang nog ongelukkiger te worden als de uitkomst niet positief is.
Ontzettend bedankt...xxxxx

afbeelding van Fiona

He!

Nou, mij heb je niet beledigt, hoor! Ik vind het wel grappig dat je het zegt. Ik heb nu toevallig 3 dagen een heerlijk gevoel alsof ik de hele wereld aankan. Maar de week ervoor ging ik door een hel en zag ik het echt niet meer zitten! Mijn beste remedie, ik heb het al een paar keer gemeld en het wordt eentonig (sorry meiden!), gewoon alles van zijn kant laten komen. Het is dan ook extra leuk als je dan wat van hem hoort als het van zichzelf komt! Als ik een antwoord op een mailtje of sms-je kreeg dan had ik er toch een beetje een naar gevoel over, omdat het allemaal maar eerst van mij moet komen enzo....snap je?
Maar goed, iedereen moet het op zijn/haar manier doen. Het is nu echt een moeilijke tijd, maar het gaat wel over! Gewoon leuke dingen doen, niet thuis zitten kniezen! XXX

afbeelding van panta rhei

hey!! Je bent niet de enig

hey!!

Je bent niet de enige in die situatie hoor! Wat je voelt is heel normaal. Ik heb een relatie gehad van 2.5 jaar en heb er 6 maanden echt van afgezien, dan is hij gewoon plots met een ander begonnen. Ik heb toen besloten mijn leven wat te herpakken, wat wel lukt, maar emotioneel gaat het nog niet altijd zo goed. Ik heb er een fameuze angst met opgelopen om me nog te binden aan iemand. Overmorgen zijn we juist een jaar uit elkaar en ik voel dat verdriet weer opkomen. Dus je ziet, we zijn niet allemaal zo sterk.

Wat ik je zou aanraden is dat je moet doen wat je goed doet voelen. Als je hem wil bellen, bel hem dan. Wil je met hem afspreken, doe dat dan maar. Als je je er maar goed door voelt. Je gevoelens gaan met de tijd toch geleidelijk aan veranderen en door de ervaringen leer je meer en zul je ook meer beseffen wat je echt gelukkig maakt.

Verlies de moed niet, het komt wel goed, met of zonder hem!!! Echt waar!