pff

mijn leven stort in misschien is dat overdreven gezegd
maar ik heb dat zo een gevoel.

ik ga jullie een kijkje in men verleden laten doen.

toen ik 15j was had ik een vriend hield natuurlijk veel van hem maar het was ook ni echt een GROTE liefde.. kdeelde men eerste keer met hem

toen liet em mij stikken.

voelde mij gebruikt..

jaar later leerde ik een jongen in de reis kennen

ad niet gedacht dat voor hem vakantieliefde was..
men hart brk alweer.

tijdens die schooljaar zat een jongen in me klas Xavier
ad in begin geen interse in hem dan ne tijdje later wel
maar liet niet merken al een tijdje spanningen gehad en oogcontact.

maanden later in mei liet ik hem toch in men hart toe ook al heb ik mzelf beloof da k men hart nooit never aan iemand zou geven
ze zouden toch alweer breken.

was dolgelukkig met hem.!!!! 4 mooie perfecte maanden met up en downs maar dat is normaal. dan begon die schooljaar alweer en we zaten wee rin dezelfde klas

het is moeilijk voor hem en ik mja... dan begon die geruchten dat ik hem
hebt bedrogen wat niet waar is en hij mij eerst niet geloofde dan
weer wel.

em maakte gistrn uit maar hij ziet me nog heel graag dat zei hij zelf
maar heeft geen in in liefde. nu brak mijn hart opnieuw..

kotsbeu ben ik

maar em wil wel vrienden met voordelen .
jullie weten wel wat het is. dat hoef ik niet uit te legn.
is dat goed of niet .
als ik ja zegt bestaat misschien de kans dat we terug samen zijn
(zijn beste moatn zegn dat em me DOODGRAAG ZIE en em zegt da ook da k de beste bent wa em overgekomen is) als ik te veel verwacht dan breek men hart opnieuw

als ik nee zegt ben ik elm kwwijt en zal ik nooit te weten komen

maar aan andere kant kan ik beter verdergaan zonder hem

ben nu 17 maar toch HOU IK heel veel van hem
we praatten toen al over kinderen en toekomst.

wa denk jullie

ken een raad nodig
weet me geen raad meer

voel me kapot maar aan andere kant weet ik dat ik men kop omhoog moet
houden en het leven tegemoet gaat dat de tranen niet waard zijn voor hem

xxx