Waarom mis ik je vandaag ineens weer zo?
Na wat je me hebt aangedaan.... Je bent al met die ander
Waarom hou ik dan nog van je?
Ik verdien dit niet verdien beter maar toch dit gevoel
Je stem willen horen, je willen ruiken, je willen voelen, je willen zien....
Mis je grapjes/gekkigheid, je lieve woorden (ook al weet ik niet meer of die nu toen echt gemeend waren), je knuffels, je zoenen, elke aanraking, het samen in slaap vallen, tegen elkaar aankruipen, het stoeien waarbij altijd beide blauwe plekken aan overhielden.
Liefst zal ik je willen smsen. Gewoon alleen ik mis je....
Maar weet dat ik dit niet moet doen. Een afwijzing, geen reactie of wat dan ook. Zal mezelf waarschijnlijk alleen maar verdriet mee doen. Jij hebt al een ander waarmee je dit alles deelt. Degene die tussen ons in is gekomen. Waarmee je al gezoend had een jaar geleden tijdens onze relatie nooit verteld tot een week nadat uit was. Waarvan je zei toen ik een smsje ontdekte met alleen schatje vanaf haar kant. Dat is niks lieffie jij bent en blijft mijn meisje.... En toch met haar door blijven smsen terwijl je haar gevoelens voor haar wist en jij die uiteindelijk ook voor haar kreeg of misschien altijd wel gehad hebt.... En me anderhalve week voor dat je het uitmaakte na een pauze van 2 dagen bij mij op de stoep stond met tranen in je ogen dat je me niet kwijt wilde dat ik alles voor je was. Jou meisje dat je me niet kwijt wilde..... En ineens was dat weg... Geloof je niet je vlucht je rent en heel hard ook.... Ik ken je... Dat weet je je zei zelf nog voor dat je laatste x bij mij thuis weg ging 2 weken nadat uit was dat ik de enige bent die je door en door kent en waarschijnlijk altijd de enige zal blijven...... Waarom herken ik je nu dan niet meer terug......
Al die vragen en ergens soms nog dat beetje hoop dat je gaat zien wat je mist ondanks de vele ruzies die we hebben gehad... Maar we hadden het goed alleen moesten we er aan werken maar als er 1 er aan werkt en de ander vlucht blijven die ruzies.... Schat besef dat toch nou dat je je fouten kan herstellen er aan kan werken... En niet zoals jij zegt ik kan niet terug in de tijd... Nee dat kan niet maar je kan die fouten die je hebt gemaakt herstellen..... Wie weet wat de toekomst ons zal brengen (heb je zelf ook gezegd)
Ik mis je ontzettend.......
@Carmpie
Hi lief Carmpie,
Ik ga vast advies geven waardoor iedereen mij hier een klap voor mijn kop willen geven, maar het komt uit een goed hart, en je hoeft het niet op te volgen, het is gewoon wat IK voel en hoe het het beste gaat voor MIJ.
Ik ook heb alles gelezen over de No Contact rule, en geloof hier in zekere mate ook wel in, alleen IK ben het niet. Ik moet een relatie kunnen afsluiten met contact, om het mooi af te sluiten en antwoorden te krijgen op mijn vragen. Dat wil niet zeggen dat ik ervan overtuigd ben dat je je ex moet stalken, in tegendeel. Alleen als ik echt iets voel, iets intens, een gevoel dat ik met hem moet delen, dan laat ik het hem weten. Dan krijg ik misschien geen reactie, maar het komt wel uit mijn hart. En ik sluit dingen op MIJN manier af, en niet op de boekjes manier.
Dus ja, toen ik een paar dagen geleden dacht: Ik wou dat dingen waren zoals ze waren, dat ik na mijn werk gewoon bij je op de bank kon kruipen in mijn pyama, toen heb ik hem dat gesmst. Ik kreeg niets terug, maar dat is niet erg, want ik was mijn positieve gevoelens jegens hem even kwijt. Tuurlijk zat ik met tranen in mijn ogen omdat ik hem zo intens mis, en niets liever wil dan bij hem zijn. Maar waarom kun je dat niet laten weten? Om het voor die andere makkelijker te maken? Ik geloof daar niet in... Sorry... Ik geloof in No Contact om een gezonde afstand te nemen, en iemand niet te stalken, en niet onnodig veel vragen te gaan stellen... Maar je hart of tafel leggen kan ik mijn optiek nooit verkeerd zijn.
Nogmaals, dit is puur mijn mening en ik ben ervan overtuigd dat alle overtuigingen die je vertellen het niet te doen net zoveel gelijk hebben...
Liefs
Ben het helemaal met Carrie07
Ben het helemaal met Carrie07 eens, had mijn schrijfwijze kunnen zijn! Als het me heel erg hoog zit, app ik mijn ex, of als hij onze dochter komt halen sta ik weleens tegen m uit te huilen en dat voelt heerlijk. Maar ik heb ook een ex waarbij ik dat kan, en het hoort toch bij hem? Ik voel me na een ruzie met hem soms heel erg opgelucht, en hij ook, kijken we elkaar aan en dan moeten we vreselijk lachen, dan weer over naar de orde van de dag. Soms ook heel lang geen contact omdat we daar geen behoefte aan hebben. Ik geloof ook niet zo in die boekjes verwerkingstheorieen. Gezonde afstand inderdaad, maar je hart luchten bij je ex zonder een oordeel te vellen over zijn leven en het bij jezelf houden vind ik juist heel erg troostend. Maar nogmaals, ik heb het geluk dat ik een "fijne" ex heb waarbij ik dat kan
@vlinder12
Hi vlinder,
Ik snap wat je bedoelt net zoals ik op carrie heb gereageerd (zie hier boven)
Maar wat fijn dat je zo nog bij je ex terecht kan.. Ik denk niet dat ik dit zou kunnen... Ook omdat mijn ex nog zei dat die vrienden wil blijven ik kan dat niet. Dit is voor mij het idee dat die daarmee een deur open wilt houden als het met de ander niet gaat... En daarom vind ik het ook lastig of ik hem nou contact of niet....
Liefs
@carrie07
Hi lieve Carrie,
Ik snap wat je bedoelt hoor.... Maar ik heb zelf aangegeven dat ik geen contact wilde en hij zei dat zal ik respecteren.. Vandaar dat ik al die weken niks gehoord heb... En tja hij is toch met een ander...
En door die nocontact rule heb ik al een hoop kunnen verwerken.
Ik wil niet me weer gekwetst voelen denk ik. Wil niet zitten hopen dat ik een reactie terug krijg want denk dat ik dit wel ga doen.
Twijfel nu meer om een brief te schrijven. Met daarin mijn gevoel nog tegen over hem.... Ben er nog niet uit...
Liefs...