Hai,
ben een vrouw van in de 40, kids al uit huis,en redelijk veel achter de rug,
na veel tegenslagen kwam ik een oude jeugdliefde tegen uit mijn dorp, waar ik altijd een hele goede vriendschap band meegehouden heb,
de laatse jaren zagen we elkaar terug vaker , ook mede door het feit dat hij mijn achterbuurman is,
en ja wat ik niet verwacht had, gebeurde, het vlammetje van toen werd een olympisch vuur
enkel was hij getrouwd, waardoor ik terughoudend was , ondanks dat ik wist dat hun huwelijk niks meer was en al jaren als broer en zus leefden,

we spraken af dat we elkaar niks beloofden en wel zouden zien, en indien er iets meer gebeurde, dat hij dn zou wachten tot zijn dochter afgestudeerd was,
want hij had altijd voor ogen gehouden dat hij dan ging schéiden , of er nu iemand anders in zijn leven was of niet,
we probeerde afstand te houden, maar de drang en aantrekkingskracht was te groot,
en het was ook niet alleen sex, maar ook echt mijn soulmate, en nog steeds mijn beste vriend, die me ook hielp als ik het financieel wat moeilijk had, of me trooste en steunde als ik het mentaal moeilijk had,
Hij stond er toenik een auto ongeluk had enz,
dus vrij snel groeide die vertrouwde band meer em meer aan,
na een jaar wist hij mij te zeggen dat het zijn bedoeling was om met mij te trouwen, want nu hij me terug had , me nooit meer wilde laten gaan,
we zijn samen 4 dagen naar de veluwe geweest en hadden al iets geboekt voor met kerst,
op 2 november, de avond voor mijn verjaardag ging hij thuis vertrekken en het vertellen,
smiddags vraagt ie nog, lieverd wat wil je voor je verjaardag?

diezelfde avond komt ie binnen, en geeft hij me mijn sleutels terug en zegt dat ze alles al wist, ja is hier een klien dorp,
en dat ze in therapie wil gaan om terug een liefdevolle echtgenote te worden ipv de kille vrouw die ze was,?
en dat hij dat ging proberen???

ik was gewoon perlpex,hij had ook tegen mijn vader en zus gezegd dat hij me gelukkig wilde maken envan me hield,
dus zoiets doe je niet als je het
niet meent dacht ik,plus dat ik hem volledig vertrouw,
ik viel gewoon in een zwart gat, ipv elke avond , en elke weekend
zat ik nu hier alleen,
elke voetstap ik hoorde aande voordeur, weer die hoop, hij is er!
voor gek te worden
is nu een maand geleden
in die maand heb ik me op het online daten gegooid , in een poging om mezelf niet depri te voelen enhem te vergeten
wat vrij moeiljk is als hij bijna inje achter tuin woont
ondertussen heeft hij een operatie achter de rug, en is hij niet mobiel
van zodra hij terug een beetje op de been was en alleen, begonhij terug te mailen, ik mis je, ik wil je niet kwijt enz
1 keer heb ik hem sindsdien al gezien, toen zijn vrouw eindelijk eens niet thuis was,
we hebben 10 min in de garage in elkaars armen staan wenen,
maar hij kan geen beslissing nemen,
2 jaar en 3 maanden waren we samen en geloofde ik eindelijk in een goede toekomst,
Ben tegen beter weten in, naar een helderziende geweest en die zei dat hij terug komt en gaat scheiden, maar dat het wel een dik jaar nog duurt
ik weet niet meer wat ik moet doen, loslaten probeer ik steeds
maar lukt nog niet zo goed,
hoe geraak ik hierover en hoe weet ik of er nog een kans is???

Redangel