De laatste tijd zit ik met een heel vervelende vraag, waar ik niet weet wat ik erop moet antwoorden....of er een antwoord is....ik word er gek van en weet niet wat ik ermee moet doen. Dat ik mezelf deze vraag stel, doet me nog meer nadenken:

Stel dat je op de één of andere manier op een andere weg bent terecht geraakt. En er is geen kans meer dat je terug op de vorige weg terecht komt....moet je je dan neerleggen bij de nieuwe weg en er het beste van maken? Leven met de dingen die je leerde van de eerste weg die je al jaren hebt bewandeld en dit overnemen naar de nieuwe (ook al lijkt dit onmogelijk...en wat als dit onmogelijk is?)? Want uit die weg heb je het meeste geleerd...ben je geworden wie je was...en plots lijkt die weg vermist of zodanig veranderd dat je hem niet meer herkent. Ik heb het gevoel dat ik me vasthou aan de oude bekende weg en me de nieuwe nog helemaal niet eigen heb gemaakt....misschien komt dit ook niet...en dan???

Ik kan volledig begrijpen als niemand dit begrijpt....maar misschien wel iemand onder jullie???