Beste lezers,

Mijn ex en ik zijn nu ongeveer 10 jaar uit elkaar. Ik ben nu iets over de 30, dus we waren jong toen we wat hadden. Er is heel erg veel gebeurd tussen ons, dus er is een bijzondere band. We hebben beide andere relaties gehad maar altijd hebben we contact gehouden, we zijn elkaar blijven zien en er zijn dingen gebeurd zeg maar. Intussen heeft ze een vriend met wie ze ook kinderen heeft. Toen ze hem leerde kennen hebben we ongeveer een jaar geen contact gehad, dit is ook gelijk de langste periode dat we geen contact hebben gehad.
Ze raakte vrij snel zwanger. We hebben elkaar toen gezien en afgesproken om er defintief een punt achter te zetten. Na een maand of 6 zocht ze toch weer contact.
Ze raakte na de eerste ook weer vrij snel van de tweede in verwachting. Ondertussen bleven wij contact houden, zonder trouwens sex te hebben.
Na een tijdje gingen zij en d’r vriend uit elkaar. Ik zat in die periode hele dagen bij haar.
Ik kon het ook goed met haar kinderen vinden. Na een tijdje ging ze het toch weer proberen met de vader van haar kinderen, door en voor de kinderen zei ze.
Ook daarna hebben we altijd contact gehouden en veel gepraat en ze liet blijken niet echt gelukkig te zijn, maar ze had zekerheid en met kinderen maak je niet gelijk een eind aan een relatie.
De laatste 2 maanden ongeveer hebben we meer contact als normaal, en we appen de hele dag over en weer. Ze zegt dat ik altijd haar grote liefde ben geweest en als ze de tijd terug kon draaien enz enz.
Ik ben er altijd voor haar geweest, maar wel ten koste van mezelf. Elke keer als ik bij haar was, was het super, maar uiteindelijk kwam ik toch alleen uit. En elke keer opnieuw doe ik dit mezelf aan.
Ik hou nog steeds heel veel van haar, misschien wel meer als ooit! De pijn is bijna ondragelijk maar ik kan het niet afsluiten! De dagen duren eindeloos lang, en ik wacht maar af tot de telefoon weer gaat.
Ook ik heb andere vriendinnen gehad, maar elke keer als zij weer in beeld kwam, liet ik alles vallen en niks interesseerde mee meer, behalve zij.
Als het om haar gaat, kan ik niet meer rationeel denken, ik weet niet wat wijsheid is.
Haar definitief loslaten gaat me slopen, als me dat al zou lukken..