Iets langer dan een maand geleden schreef ik hier mijn verhaal.
Mijn ex (het is voor mij nog steeds heel raar om hem zo te noemen) en ik zijn na drie jaar uitelkaar gegaan en het is vreselijk.

De eerste week was een hel, ik at niet, sliep niet en liep erbij alsof ik ieder moment kon omkiepen. Precies een week nadat we er een punt achter hadden gezet vroeg ik hem te praten en ben ik naar hem toe gegaan. Hij kwam me ophalen bij de bushalte en ons gesprek liep helemaal uit de hand.
"We blijven vrienden en altijd een beetje meer omdat we seks hebben gehad," had hij me eerst gezegd. Maar op dat moment deed hij alsof ik helemaal niets van hem was, hij deed kortaf en bot, leek boos en begon al met: "Je kunt niet te lang blijven ik heb het druk."
We kregen knallende ruzie op straat, ik was over mijn toeren omdat hij deed alsof het hem allemaal niets kon schelen.
Op een moment heb ik hem toen gevraagd: "Mis je me?" "Nee." "Hou je van me?" "Nee."
En dit was de grootste bullshit die hij me ooit had verkondigd. Het was net een week uit en hij beweerde niet meer van me te houden en me niet te missen? Nog meer ruzie, tot we op een moment allebei een beetje bedaarden en stil tegenover elkaar stonden en het enige wat hij zei was: "Ik moet heel erg mijn best doen je nu niet te kussen."
Dit gebeurde en we zijn uiteindelijk in zijn bed beland. Het was fout, dat was ook het eerste wat hij zei. Fout, maar misschien was deze ene keer nodig geweest om het af te sluiten. We zouden vanaf dat moment niet meer chatten, appen of op een andere manier contact hebben.
Dat was vreselijk, iedere keer wanneer ik zag dat hij online was op Facebook, liet ik mijn vriendinnen verhaaltjes bedenken over konijnen, eenhoorns en glitters om mij af te leiden. Tot de derde dag van geen contact er ineens een berichtje kwam van zijn kant: "22 maart heb ik een optreden"
Hij wilde dat ik kwam kijken en zo begonnen we weer te chatten. Twee dagen nadat we weer contact hadden, kwam ik mijn spullen ophalen. Het was heel raar, zijn moeder wachtte me op met koffie, zoals ze altijd had gedaan en zijn broertje vond het niet meer dan normaal dat ik er weer was en vroeg zich hardop af waarom ik zolang niet was langsgekomen. Doordat er iets was voorgevallen vroeg de moeder van mijn ex of ik misschien even op het broertje van mijn ex wilde letten. Ik bakte een ei voor hem en hij keek tv, tot hij plots de tv op pauze zette en zich omdraaide met de grootste verbazing: "Zijn jij en R uitelkaar?"
"Euhm... ja..."
"Maar waarom dan?!"
Leg dat maar eens uit aan een achtjarige. Dus koos ik voor het makkelijkste antwoord wat hij misschien zou kunnen begrijpen: "We zijn niet meer verliefd op elkaar."
En alsof dat niet meer dan logisch was draaide hij zich weer naar de tv en keek verder. Op dat moment kwam mijn ex, R, thuis. Heel vrolijk gaf hij mij een klap op mijn kont, zoals hij dat altijd deed en al snel zaten we verwikkeld in een luchtig dubbelzinnig gesprek. Zijn broertje was ondertussen naar buiten en zijn moeder was ook nog niet thuis en helemaal uit het niets zei hij: "Ik verveel me, zullen we seks hebben?"
Hier weer grapjes over gemaakt en elkaar een beetje geplaagd en uiteindelijk belandden we, totaal tegen mijn bedoelingen in, weer in zijn bed. Met daarna weer de conclusie: Dit was dom en fout.
Die avond was nog verwarrender toen hij op de piano speelde en ik kwam luisteren en hij zette ineens het nummer "If you really loved me" van Tim Minchin, het nummer waarvan hij altijd zei dat als wij ooit gingen trouwen, dat ons nummer zou worden. Hij zong het heel vaak voor me, na ruzies of gewoon als grapje. Maar de dag erna was hij weer heel kortaf en had hij geen zin om met me te praten. Dus toen heb k gezegd dat ik me gebruikt voel en even geen contact wilde. Zijn reactie hierop was precies dat wat ik had gehoopt, hij had niet verwacht dat ik die knoop zou doorhakken en was best verdrietig hierom. Helaas had dit geen succes want dezelfde avond praatten we alweer.
Zo ging er weer een week voorbij en kwam ik voor de tweede keer langs om mijn spullen op te halen en R was bezig met zijn kamer op te ruimen, iets wat ik hem toch al zeker een jaar aan het vragen was. Opnieuw plaagden we elkaar en eindigden we weer met elkaar in bed. Natuurlijk weer dom en superfout!
Carnaval was dat weekend en samen met mijn neefje ben ik twee dagen uit geweest en heb ik daar de interesse gewekt van D. Een hele lieve, aardige jongen. En ik dacht bij mezelf: "Het is tijd om weer verder te gaan." Dus D toegevoegd op Facebook en er begon meteen een heel gesprek op woensdag. Heel gezellig over alledaagse dingetjes. En toen sprak R me ook ineens aan. En ook daar kwam een heel leuk gezellig gesprek uit met een dubbelzinnige ondertoon. Ik begon me steeds meer te focussen op het gesprek met R dat veel vlotter liep en voor ik het doorhad ging het over seks. En zei ik voor de grap: "Ben je niet toevallig alleen thuis dan kom ik langs."
Waarop zijn antwoord was: "Weet je wat het is, ik mag je nog steeds heel erg graag, maar als ik nou terugkijk zie ik dat een relatie niet werkt."
Waarop mijn grappend antwoord was: "Ik dacht dat we het over seks hadden."
De dag erna zou hij alleen thuis zijn en zou ik langs komen.

Het was een fantastische dag. We hadden heerlijke seks, hij had zijn best gedaan door zijn bed te verschonen en op te maken, had allerlei dingetjes klaargelegd en had mijn favoriete muziek opgezet. We zijn toen samen boodschappen gaan doen en ook in de supermarkt kon hij niet van me afblijven. We hebben samen gekookt en film gekeken om uiteindelijk samen de bus te nemen, en ook bij de bushalte bleef hij maar kusjes geven en me aanraken.
Die dag was echt heerlijk en ergens hoopte ik dat er meer van zulke dagen zouden volgen, ondanks dat ik wist dat het fout was. Hij wilde ook vaker afspreken, maar geen verplichtingen. Hij wilde dat het spontaan bleef, we zouden afspreken wanneer we zin hadden. Sindsdien hebben we iedere week afgesproken. De week na ons dagje alleen was hij ook weer super lief, hij had speciaal voor mij zijn borst geschoren, omdat ik daar een paar keer om had gevraagd toen we nog in een relatie zaten. En nu klinkt dat misschien heel raar, maar voor mij was het een teken dat hij echt zijn best deed. Hij knuffelde me en hield me vast. Op een moment vroeg hij: "Geen relatie?" En toen ik dat bevestigde zei hij: "Ik hou van je"
Dit was de eerste keer sinds het uit was dat hij zei dat hij van me hield. Zelfs de dag dat het uitging en ik had gezegd dat ik nog steeds van hem hield had hij alleen geglimlacht en gezegd dat het tijd was om naar huis te gaan.
We bleven op bed liggen en praatten wat en op een moment zei hij iets waar ik niet zo blij mee was, bleek dat hij voor me had achtergehouden dat hij had geblowd toen we nog samen waren, en hij weet dat ik niets van drugs moet weten. Dus toen draaide ik me van hem af, ook omdat ik mezelf even bijeen moest rapen om niet boos te worden en toen kwam hij heel dicht tegen me aan liggen en knuffelde hij me en gaf hij me heel veel kusjes en zei: "Sorry sorry sorry sorry!! Niet boos zijn alsjeblieft."
Ook dit liet me ergens weer goed voelen.

Komen we aan bij afgelopen weekend. Vrijdag zouden we samen een ijsje gaan eten. Onze planning: Ijsje eten, vakantie boeken (met onze vriendengroep), seks hebben en pizza eten. Uiteindelijk hebben we alleen maar een ijsje gegeten en seks gehad. Ook weer een superleuke dag/avond gehad waar we in de avond met zn tweeën zijn weggeglipt van de repetitie en ons hadden opgesloten in een kleine ruimte om daar heel stil met zn tweeën te zijn. Meerdere keren heeft hij toen gezegd dat hij van me hield.
Zaterdag was zijn optreden met zijn nieuwe band en in die band zat N. N is een meisje uit zijn klas en ze lijkt een beetje op Ariana Grande, maar dan met kort haar. Zij is het soort meisje dat mij altijd enorm onzeker heeft gemaakt. En R plaagde me ook altijd door te zeggen dat hij nu eindelijk met N kon gaan zonder zich schuldig te voelen tegenover mij, dit was alleen maar een grapje. Maar de laatste tijd hoorde ik de naam N of verdacht vaak, of helemaal niet meer. En toen bleek dat hij N mee naar huis had genomen en haar daar aan iedereen had voorgesteld en ik werd opslag misselijk. De hele avond heb ik gekeken of ik misschien iets van een vonk zag tussen die twee. Zij raakte hem aan wanneer ze er maar de kans toe kreeg, ze duwde hem of sloeg hem voor de grap en hij lachte er alleen maar om. Tegelijkertijd besteedde hij wel veel aandacht aan mij, maar ik vond het moeilijk in te schatten wat er speelde tussen die twee en hij bleef maar zeggen geen relatie met N te willen.
Tot ik gisteren met zijn moeder sprak. Ze vertelde dat ze zaterdag met een brok op de bank had gezeten dat hij al zo snel een ander meisje mee naar huis nam om haar voor te stellen.
Veel te snel en ze zei dat ze niet wist waar hij mee bezig was. En het enige wat ik kon zeggen was dat het mij enorm veel pijn deed dat hij zo snel al zo close met iemand anders was. Zij zegt dat ze niet denkt dat er wat tussen die twee zal gebeuren en dat R zelf niet eens weet wat hij aan het doen is.
We hebben een hele tijd gesproken toen R thuis kwam, hij leek heel blij mij te zien en uit het zicht van zijn moeder gaf hij me kusjes en raakte hij me de hele tijd aan. Dit maakte mij alleen maar meer verward, hoe fijn ik die aandacht ook vond.
Gisteravond vroeg hij was er aan de hand was, want hij had gemerkt dat ik verdrietig was. En ik heb het hele verhaal eruit gegooid en het beëindigt met: "En nu wil ik een eerlijk antwoord, wat betekent N voor jou?"
Zijn antwoord: "Weet ik niet."
"Wat beteken ik nog voor jou?"
"Ik vind je nog steeds lief en zou niet willen dat we geen contact meer hebben."

De korte samenvatting van dit gesprek: hij wil wel nog afspreken en seks hebben en wil ook heel graag dat ik langskom wanneer hij weer alleen thuis is, maar daarnaast wil hij niet afspreken. Terwijl we naast die afspraakjes helemaal niet afspreken.
Vannacht heb ik gedroomd dat ik met hem had afgesproken en dat ik toen R en N samen in bed aantrof. Ik ben nu super misselijk en weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik dacht dat het misschien nog goed zou komen, we werden steeds closer en spraken steeds meer af en toen kwam N.

Ik heb geprobeerd afstand te nemen, maar ik ben zo bang dat hij me dan "vergeet" en verder gaat.
Ik leef naar de dagen toe dat ik hem zie, maar tegelijkertijd heb ik de hele tijd het gevoel alsof ik moet overgeven bij de gedachte dat hij misschien iets krijgt met die N.

D heeft me ondertussen al een paar keer mee uitgevraagd en tot nu toe heb ik hem telkens afgewezen omdat het voelde als vreemd gaan en R heeft gezegd dat hij het niet tof zou vinden wanneer ik nu al met iemand anders uit zou gaan, maar waarom neemt hij dan wel N mee naar huis?

Ik weet me echt geen raad meer...

Liefs,
Koekie