Na een relatie van 5 jaar heeft mijn ex-vriend me 5 maanden geleden verlaten. 2 weken na het einde van de relatie was hij samen met een ander meisje, alhoewel hij zei dat dat niet de aanleiding was. We woonden 3 jaar samen, konden goed met elkaar opschieten, en waren dacht ik heel gelukkig. Ik ben 29, hij 28. We waren net verhuisd, hadden alles geschilderd, meubels gekocht enzovoort. Alle vrienden zijn dus ook erg verschoten, we waren echt al plannen aan het maken voor de toekomst. Ik merkte dat hij verliefd was op een ander meisje en toen ik het eruit had gesleurd, is hij ook plots weggegaan, zonder veel woorden aangezien hij confrontaties wil vermijden. Hij heeft heel snel gereageerd en had al een ander appartement gevonden na 4 weken. Hij heeft echter nooit echt duidelijk gemaakt dat hij iets miste in de relatie, waardoor ik alles als vanzelfsprekend beschouwde. De vraag is of hij hier nooit spijt van zal krijgen? Ik zag (zie) hem ongelooflijk graag, hij zegt zelf dat we het goed hadden samen. Toch heeft hij voor de verliefdheid gekozen en heeft nu een serieuze relatie met haar. Ziet iemand dit nog terug goed komen? Er is totaal geen contact meer geweest, alleen in verband met de meubelen.

Wat denken jullie hiervan? Mijn ex zei dat we het goed hadden samen, maar dat hij voelde niet 100% gelukkig te zullen blijven met mij. We zijn allebei bijna 30, en stonden als het ware aan het begin van het echte, serieuze leven, alhoewel we nooit echt over concrete verdere stappen gesproken hebben. Hij heeft me nooit gezegd dat hij bepaalde zaken miste in de relatie, er was ook nooit echt ruzie. Wat is de kans op slagen van zijn nieuwe relatie? Kan hij echt zomaar gelukkig zijn met zijn nieuwe liefde, wetende dat hij mij in zoveel pijn heeft achtergelaten? Onze relatie lijkt ook 1 grote illusie en leugen geweest te zijn. Want anders doe je toch zoiets niet? Mijn ex was echt de ideale schoonzoon, en ook mijn vriendinnen herhaalden dikwijls hoe goed ik het wel niet getroffen had. Tot de dag die hij me liet vallen als een baksteen en nooit op zijn beslissing is teruggekomen.