Implosie in slow-motion

afbeelding van tango

We zijn nu 7 jaar bij elkaar. We hebben drie lieve kindjes. Ik heb een goeie baan, hoef niet full-time te werken en we hebben meer dan genoeg. Zij blijft lekker thuis met de kinderen en speelt piano, maakt handwerk en schrijft blogs. In het weekend gaan we samen op stap naar een park, een museum, familie, of een speeltuin in de buurt. Je zou er zo jaloers op worden. Maar onder de oppervlakte is het helemaal mis.

Zij werd hoe langer hoe meer ontevreden met onze relatie. Avonden chagrijnig tegen elkaar doen, ruzie maken over kleine dingetjes. Ik nam het niet zo serieus, en ik had het te druk om me er druk over te maken. De implosie van onze relatie was al begonnen, maar ik had het nog niet bewust door.

Toen ontvouwde zich een drama, zij ging naar een tango workshop en ontmoette daar mr. Right. Of althans iemand die ze in haar fantasie wel tot mr. Right kon omvormen. Het volledige relaas kun je vinden op haar verliefde blog.

De afgelopen 6 weken zie ik onze relatie in slow motion imploderen. Zo nu en dan licht er iets op, maar langzaam maar zeker blijft er steeds minder over. De ene dag doe ik er sportief over, maak ik grapjes, noem ik haar een bakvis en hebben we fantastische seks. De volgende dag lees ik haar email, verdenk ik haar van van alles en huil ik tranen met tuiten als ze me vertelt dat ze net zo goed seks met iemand anders zou kunnen doen omdat ze er niets bijzonders bij voelt.

Ik heb duidelijk gezegd dat ik de relatie wil repareren en dat ik niet de beslissing wil nemen het af te breken, maar elke dag als ik kijk is er minder hoop dat het ooit nog wat wordt. Het kan niet zo blijven, zoveel is duidelijk.

afbeelding van Phillip

Als het zo blijft moet JIJ de

Als het zo blijft moet JIJ de (zeer moeilijke) beslissing wel nemen!
Zo ben jij in control en zet je haar misschien aan het denken.
Laat je niet willoos naar de slachtbank voeren en blijf sterk en dicht bij jezelf.

Ik heb tegen beter weten in volgehouden. Wij zijn nu toch uit elkaar op haar initiatief en zij is nu al in de armen van een ander beland (gestrompeld).

afbeelding van tango

De andere kant van de zaak

Ze is eerlijk tegen mij. Ze is niet met mr. C. het bed in gedoken, het enige is dat ze met hem wat berichten op facebook heeft gewisseld. Hij zit midden in een scheiding en heeft de liefde van zijn leven ontmoet. Dus hij is niet beschikbaar.

Ook al heb ik het er moeilijk mee, ik vind niet dat ik voor haar de beslissing moet nemen. Ze is er, ook nu ze er niet meer veel in ziet toch elke dag voor mij. Voor zover ik kan zien is ze niet op zoek naar iemand anders en is die ene verliefdheid haar werkelijk overkomen. Ik heb ook tegen haar gezegd dat ze de twijfel die ze voelt niet bij mij kan leggen, ze moet zelf een beslissing nemen.

Ondertussen vreet het wel aan mij natuurlijk, ik word obsessief, somber. Ik ben daarom ook hulp aan het zoeken. Zij heeft met mij te doen en ze zou het liefste hebben dat het niet zo was als het is. Maar ja, het is wel zoals het is en ik heb maar het liefste dat ze gewoon eerlijk is in plaats mij later voor een voldongen feit te stellen.

afbeelding van miss_xx

Moraal, plichtbesef

Ik ben hier niet om anderen te oordelen, maar om te leren hoe ik met mijn verdriet om kan gaat en steun te bieden vinden bij jullie en daardoor geven we allemaal iets itiems weg, een stukje privacy bloot.

moet wel als je naar begrip en hulp verlangd, we zijn er om elkaar te steunen ondanks ons eigen verdriet en dat zie ik hier heel veel, mijn complimenten voor jullie.

maar als ik dit weer zo lees dan vraag ik me af waar gaat al dat moraliteit van mensen naar toe.
en waar blijf het recht dat dit je partner is.
overspel begint al met te lang kijken naar iets, het ontwikkeld een verlangen en als je nog tegen je partner zegt.
reageer ben jij niet degene die haar mee helpt om deze ellende te veroorzaken.
wees als man of vrouw heel duidelijk wat je wil en verlangt.
mensen vergeten de liefde die ze in het begin ervaren hebben.
kinderen staan bloot aan verdriet, wanhoop en ruzie.
geeft dat je niet een beetje de medeleven om tenminste voor hun te knokken.
mensen gaan veels te makkelijk uit elkaar, en vaak willen we dat de ander doet waar jij naar verlangt.
we zijn allemaal verschillend zo wie zo als man en vrouw, maar ook als mens.
waarom doen we elkaar zoveel onnodige pijn?????

afbeelding van Rodeo

Ik heb ook de kat bij de melk

Ik heb ook de kat bij de melk gezet. Haar naar festivalletje laten gaan met haar 'fling'. Zij heeft dan de stap genomen er mee naar bed te gaan. Ik werd een beetje gekjes en heeft haar verder in zn armen geduwd. Na enkele weekjes was hun seksuele spanning uiteindelijk weg, maar zij had wel in haar hoofd de beslissing genomen dat het definitief gedaan was.

Ik volg Philip z'n raad. Hou de touwtjes in handen. Je wilt echt niet aan het andere eind zitten, dan bij je de marionnet en ben je haar zoiezo kwijt. Niemand valt op marionetten.

afbeelding van Rodeo

Langs de andere kant

Langs de andere kant, je zit nog in je relatie, en er zijn wederzijdse twijfels om te willen strijden om het te laten werken. Ergens heb je dus nog recht haar te vragen elders te gaan tango dansen (haar te laten zich in te zetten : soms moet je in een relatie nu eenmaal een vlammetje laten voorbijgaan) ... Dusja, ik weet niet goed of ik je daarnet wel constructieve raad heb gegeven. :s

afbeelding van Crea-tive

.

Ik heb haar blog gelezen.

En ja inderdaad je zit in een héél lastig parket, het is duidelijk dat ze niet meer verliefd is op jou en haar gezin als een blok aan haar been ervaart. Héél egoïstisch van haar kant en héél wreed voor jou. Ik begrijp héél goed je verdriet en woede. Je houdt nog van haar en wil héél graag het gezin bij elkaar houden. Wanhopig probeer je achter oplossingen te zoeken.

Nu, je begaat dezelfde fout als haar. Zij idealiseert haar Mr. Right, terwijl je héél goed weet dat Mr. Right niet right is. Maar jij idealiseert je partner Miss. right, terwijl zij ook niet right is. Uit haar relaas blijkt dat ze je al ooit eens bedrogen heeft? En is ze niet echt plichtsbewust, hoe kan je als "moeder" je gezin (en dus ook de kinderen) als een blok aan de been ervaren. Sorry da gaat er bij mij nie in.

Misschien kan je haar "tijdelijk" nog vasthouden. Maar geloof mij, het zal niet lang duren of ze valt op iemand anders. Zij heeft zeer duidelijk psychologische moeilijkheden en je zal haar niet kunnen stoppen, hoe hard je ook wil proberen.

Oplossing voor jou en het gezin is nu om het simpelweg toe te geven dat het niet zal gaan tussen jullie. Ik weet het moeilijk, maar noodzakelijk, als je het nu niet doet zal je jezelf kwellen de komende weken, maanden of misschien zelfs jaren. In het belang van de kinderen, een regeling te treffen met je partner en dit op een vredige en rationele manier.

Je bent nog jong, je hebt een goede baan en ben er zeker van dat je goed in de markt ligt bij andere vrouwen. Dat er héél veel vrouwen zijn die alleen maar kunnen dromen van een plichtsbewuste vader als jij.

Sterkte

afbeelding van Myra Dulf

Sinds we kinderen hebben ben

Sinds we kinderen hebben ben ik degene die al het andere op een lagere plek zet dan de kinderen (5, 3 en 1 1/2 jaar). Ik zorg voor het grootste deel van de tijd alleen voor de kinderen (alleen de oudste is 2 jaar 2 dagen op het kinderdagverblijf geweest) en het huishouden. Dus zeg niet dat ik niet plichtsbewust ben.

De rolverdeling is in de loop van de tijd zo gegroeid. Ik ben blij dat T hard werkt en geld verdient (ik snap ook wel dat hij misschien ook liever iets anders doet) en dat ik daardoor 'lekker thuis piano kan spelen' (dat werkt echt niet met 3 kleine kinderen om je heen). Maar nu ben ik er klaar mee om mezelf op de laatste plaats te zetten. Ik ben meer dan alleen moeder, huisvrouw en echtgenote!

PS ik heb Tango nooit bedrogen. Dat ging over een eerdere relatie waarin ik een keer met een ander gezoend heb. Dat heb ik direct opgebiecht en het is nooit weer voorgekomen.

afbeelding van Crea-tive

.

Eens dat je beslist hebt om kinderen te hebben is het wel je taak om ze op te voeden tot hun meerderjarigheid. Je kan niet zomaar op een bepaald moment zeggen: "ik ben er klaar mee". Je bent er mee begonnen, het was niet zoals je gedacht had, maar het is wel je verantwoordelijkheid. Punt uit.

Wat je daar allemaal zegt is amoreel en egoïstich. Dat is duidelijk. Ik kan wel begrijpen dat je je gevoelens kwijt bent voor je partner maar dan nog, de kinderen staan nog altijd op de eerste plaats.

afbeelding van Myra Dulf

Beter lezen!

Tuurlijk zijn mijn kinderen mijn verantwoordelijkheid. Ik wil ze absoluut niet kwijt. En ik zeg ook helemaal niet dat ik niet voor mijn kinderen wil zorgen, ik zeg alleen dat ikzelf niet meer op de laatste plaats wil komen. Om goed voor mijn kinderen te kunnen zorgen is het belangrijk dat ik eerst goed voor mezelf zorg (net als in het vliegtuig, je moet eerst je eigen masker opzetten dan dat van de kinderen, want wie zorgt er voor ze als jij de pijp uit gaat?) en dat ik weer een blij en gelukkig mens ben.

afbeelding van Crea-tive

Scherp

Aan je reacties te zien ben je scherp en goed in het antwoorden. Maar ben benieuwd of je op de volgende vragen kan antwoorden.

Ik heb goed gelezen en het blijkt dat je een partner hebt die verliefd en liefhebbend is, dat hij hard werkt en geld verdient (en je bent er blij mee). Je hebt 3 kinderen die nog jong zijn en zeker jouw zorgen nodig hebben. Dat je ook voor dit leven gekozen hebt en niet werd gedwongen.

Wat bedoel je eigenlijk met dat je jezelf niet op de laatste plaats wil komen? Wie zegt er dat jij op de laatste plaats bent? En hoe zie je je toekomst? Wil je dat de rollen omdraaien, dat jij hard werkt en hij thuis bij de kinnekes blijft?

afbeelding van Myra Dulf

Antwoorden

Wat bedoel je eigenlijk met dat jezelf niet op de laatste plaats wil komen?
Antwoord: Ik wil niet meer alleen met de kinderen bezig zijn en degene zijn die het grootste gedeelte voor kinderen en huishouden zorgt. Ik wil mezelf kunnen ontplooien (ik heb een communicatiekunde gestudeerd), ik wil dingen kunnen doen die ik belangrijk vind, ik wil op stap gaan zonder mijn gezin en ik wil meer alleen zijn, zodat ik kan opladen en ik wil vooral veel dansen (daar word ik gelukkig en dus een betere vrouw en moeder van) en daar wellicht nog mijn beroep van maken.

Wie zegt er dat jij op de laatste plaats bent?
Antwoord: Ik zeg dat ik mezelf op de laatste plaats zet (ik ben nogal een pleaser tot het niet meer gaat, omdat ik doodop ben) en bovendien voel ik me door mijn partner op een lagere plaats gezet (het hoeft dus niet zijn beleving/bedoeling te zijn). Mijn partner erkent dat ik meer en andere dingen zou moeten kunnen doen dan nu het geval is.

En hoe zie je je toekomst?
Antwoord: Ik wil het liefste samen in harmonie onze kinderen opvoeden, ik zou graag een goede tangodanseres worden, ik zou graag met mijn man en gezin een concreet doel hebben om naar toe te leven. En ik zou eigenlijk graag een boek willen schrijven.

Wil je dat de rollen omdraaien, dat jij hard werkt en hij thuis bij de kinnekes blijft?
Antwoord: De rollen hoeven voor mij niet volledig omgedraaid (dan krijgen we over een paar jaar hetzelfde probleem, lijkt me), maar het zou fijn zijn als hij wat minder tijd aan zijn werk besteedt dan nu het geval is, zodat ik ook een leuke baan kan nemen. T is eigenlijk een beetje een workaholic en neemt mijns inziens steeds een beetje te veel hooi op zijn vork. Het zou fijn zijn als hij meer tijd met de kinderen doorbrengt, niet alleen voor mij, ook voor zichzelf en de kinderen.

afbeelding van Dolfijnenkind

Ik zeg........ga er samen

Ik zeg........ga er samen voor.....

volgens mij is de wil er bij beiden.....

probeer samen thuis weer te communiceren......

of desnoods via hier of via mail als dat beter zou gaan......

Heel veel liefde voor jullie beiden en ik hoop echt dat jullie het samen gaan redden!

afbeelding van Crea-tive

Laatste vraag

Laatste vraag Knipoog

Sta je open voor andere mannen en mag je partner ook openstaan voor andere vrouwen?

afbeelding van Myra Dulf

Antwoord

Het is me niet helemaal duidelijk wat jij bedoelt met open staan voor iemand anders. Ik vat het op als bewust rondkijken of er nog iets leuks rond loopt.

Als je dat bedoelt, sta ik niet open voor andere mannen als ik een relatie heb. Ik kan me voorstellen dat er andere mannen zijn met wie het ook goed zou werken en ik weet dat ik verliefd kan worden op iemand anders, maar ik ben niet op zoek naar iemand anders. Als dat zo was, had ik deze relatie niet meer. In principe heb ik dus liever ook niet dat mijn partner openstaat voor andere vrouwen.

afbeelding van SensitiveMale

Mijn opinie...

Ik vind het van een enorme exhibitionistische drang getuigen om zoiets intiems op internet te zetten...
Waarom zou je vrouw dat met de wereld willen delen?
Dat zijn toch intieme processen?
Hoeveel schade kun je daar iemand mee berokkenen?

afbeelding van Myra Dulf

Doe ik iets anders dan jij?

Iedereen hier zet intieme dingen over zijn/haar relatie en/of ex op deze site, waarin is mijn blog precies anders?

afbeelding van sunny1

ijskoud

Ik heb haar blog gelezen... ijskoud krijg ik het . Wat berekenend. inmiddels hebben jullie 3 kindjes..
Ze is ontevreden over de rolverdeling.. Dat snap ik, mijn pakkie an zou het ook niet zijn; thuiszitten met 3 kids (ik ben onderneemer van beroep) maargoed dat is een keuze die je samen maakt neem ik aan? Dat het dan niet is wat je verwacht tsja... 32 jaar oid pas, jong dus... Ik wens jullie heeeel veel sterkte

afbeelding van tango

Ik vond het wel mooie verhalen

Als ik lees hoe verliefd ze is krijg ik natuurlijk een knoop in mijn maag en wat dies meer zij. Het was echter geen nieuwe informatie voor me. Ik ben zelf soms ook ijskoud en berekenend. Zij is eigenlijk veel meer het gevoelsmens dan ik. Dat is een goede voedingsbodem voor zo'n onhandige verliefdheid natuurlijk. Als ze zich niet zo liet leiden door haar gevoel waren we niet bij elkaar geweest want: ik vind het een aantrekkelijke eigenschap en het heeft ervoor gezorgd dat ze mij in den beginne versierd heeft. Lees haar hele blog maar Knipoog

Het is natuurlijk voor mij slopend, niet eerlijk. Ik ben er boos over en vooral heel verdrietig. Maar ik kan niet met open ogen een schuldige aanwijzen hiervoor. Zoals je zegt hebben we samen ons leven zo ingericht en het samen zo ver laten komen. De verliefdheid is een symptoom, het probleem is veel groter.

Ik geef het nog niet op, dus ik kan wel wat sterkte gebruiken inderdaad. Bedankt.