Ik zie het niet meer zitten

afbeelding van GeenLevenMeer

Even kort mijn verhaal.
Ik ben van mijn 15 jaar samen met mijn vriend. We hebben dus werkelijk alles samen meegemaakt. We gingen ook nooit zonder elkaar weg, hingen erg aan elkaar. Nu, 10 jaar later, is de donderslag bij heldere hemel gekomen. Hij houd niet meer zoveel van me als vroeger. Dit is al een jaar zo, maar hij durfde nooit iets zeggen. Hij heeft het me verteld omdat hij iemand leren kennen heeft waar hij gevoelens voor heeft.
Er zijn enkele redenen waarom zijn gevoelend verminderd zijn, o.a omdat ik hem opsloot. Maar omdat hij de eerste 5 jaar dat we samen waren ook nooit alleen weg wilde gaan, heb ik niet ingezien dat hij dat nu wel wilde. Maar hij is blijkbaar veranderd...

Ik zou dolgraag nog een tweede kans willen, alles beter willen doen. Hij denkt nog na, zegt hij. Maar ik voel dat die tweede kans er niet gaat komen, al zeker niet omdat er al iemand anders klaarstaat waar hij wel gevoelens voor heeft.

Nu weet ik het al drie weken en het verdriet is nog geen seconde geminderd. Ik ben er echt ziek van. En ik zie geen toekomst meer. Ik wil niet alleen zijn, ik wil niet zien hoe hij iets met een ander begint. Ik heb al zoveel tegenslagen in mijn leven gekend. En altijd kon ik op hem steunen en hield hij me recht. Nu is hij er nog wel voor me, maar dat is niet meer genoeg. Ik kan het niet meer aan. Ik denk er echt over na om uit het leven te stappen. Dit is geen gewoon liefdesverdriet meer. Heel mijn leven is weg, niet alleen hij. Ik zie geen enkel nut meer in het leven, als hij me geen kans meer geeft...

afbeelding van ExSeX

Vraagje...

Hoe oud ben jij?

afbeelding van GeenLevenMeer

Ik ben 25... Ik ga al bij de

Ik ben 25...

Ik ga al bij de psychologe (al een jaar wegens andere problemen), dus ik krijg al hulp. En toch blijf ik met die gedachten zitten Verdrietig

afbeelding van sunny1

Ja, helaas komt dit vaak

Ja, helaas komt dit vaak voor, mensen 'claimen elkaar teveel waardoor je een verlengstuk wordt van de ander. Dat is nooit goed, we zijn allemaal individuen. Maar ik ben bang dat je hier niks meer aan kan doen, zoals je schrijft 'heeft hij al iemand anders op het oog' Niet dat dat zo veel zegt...hoe onvolwassen is het van de een naar de ander maargoed.
Je wil niet alleen schrijf je, daar komt dat eigen individu, weer om de hoek kijken. Je bent zelf wat waard hoor, kom op. Als je een kans wil. Vraag hem die, jullie hebben immers een verleden, wil hij dit niet voor je doen, dan is het een Kl...
Heel veel sterkte

afbeelding van PoemLover

Ik begrijp hoe je je voelen kunt

Ik zag het ook niet meer zitten toen ik merkte dat ze geen contact meer wou. Ik had dezelfde wens. Vier jaar lang. En ik had zelfs alleen maar een oppervlakkige relatie tot haar.

Ik heb vier jaar lang een dagboek bijgehouden en gedichten geschreven om mijn gedachten en gevoelens op een rijtje te zetten. Ook heb ik cognitieve gedragstherapie gehad. Dit alles heeft tot resultaat gehad dat ik nu begrijp waarom ik die gevoelens voor haar had en waarom die verkeerd zijn.

Als klap op de vuurpijl hebben verschillende mensen, waaronder sunny1 (hier op het forum) me het inzicht gegeven dat het definitief over is, al vier jaar lang. Ik ben ver heen geweest blijkbaar, dat ik vier jaar lang depressief ben geweest.

Ik zeg niet dat dit voor jou van toepassing is, maar uit het leven stappen is erg drastisch en onomkeerbaar. Het loont de moeite eerst je gevoelens te ordenen.

Sterkte, ik begrijp hoe je je voelen kunt. Als een non-relatie (in mijn geval) al tot zulke gedachten kan leiden, hoe erg moet een break-up dan wel voelen. Nee, van mij hoeft een relatie niet meer zo nodig.

afbeelding van violettaa

beetje drastisch he..

Waarschijnlijk voel je, je nu onwijs wanhopig door dat dit iets ongrijpbaar, verdrietigs is..
maar jou uitgangpunt is niet helemaal goed lieve schat.. Je leeft niet voor iemand anders je leeft voor jezelf een persoon moet een postieve aanvulling zijn en niet hetgene waar jij voor leeft.. Je leven is niet weg wel de manier waarop je het leidde... Het is zwaar en dat zal het zeker nog een tijd duren maar je moet jezelf bij elkaar rapen en doorgaan.. met moeite, veel tijd en terugslagen maar daarna zal je er sterker uitkomen ECHT waar..

afbeelding van ptm

ptm@GeenLevenMeer

Hey,
Be Strong!!
Neem een "Time Out".
Effe helemaal jezélf zijn!
Helemaal jezelf zijn maakt je sterker.
Veel praten en geen onderwerp open laten staan zal jullie verder helpen.
(Uit het leven stappen lost voor niemand iets op)..............
grt,
ptm

afbeelding van Daan73

@GeenLevenMeer

Je bent op de goede site denk ik.. Al zal het moeilijk zijn.. Als je er zo over denkt, zou ik toch naar de huisarts gaan. Hij kan je in ieder geval helpen en advies geven voor de komende maanden. Het is moeilijk en herkenbaar. Je leven, wat je opgebouwd hebt wordt compleet weggevaagd. Uit het leven stappen is een optie, zeker omdat je nu niet kunt zien waar je over een jaar of over 2 jaar bent en met wie.. Konden we maar in de toekomst kijken of we ooit nog zo gelukkig worden als we waren. Toch als ik het goed heb ben je 25 jaar.. Ik zou zeggen, hoe moeilijk ook. Geef jezelf minimaal 6 maanden om te kijken of je er dan nog zo over denkt als nu.. Ik dacht ook zo de eerste week, misschien wel weken.
En soms is de dip er nog zo diep. Maar eruit stappen is geen optie meer. Blijf schrijven en blijf vooral lezen, ook naar andere verhalen. Meestal heel herkenbare gevoelens en gedachten..

afbeelding van mars

verschilende levens

Hi,
Kan me voorstellen hoe je je voelt, je wereld stopt, van je 15de tot je 25ste alsof jullie je hele leven samen zijn geweest. Dat is moeilijk te bevatten. Ik ben zelf wat ouder en heb 2 grote liefdes gehad, en hoe donker alles er op dit moment uit ziet, tijd veranderd langzaam je gevoel en stelt je weer open voor nieuwe dingen, die geloof het of niet weer mooier en beter zullen zijn, nadat mijn 1ste liefde (ik was 27) en ik uit elkaar gingen was ik gewoon fysiek ziek, maar ze vertrok naar de andere kant van de wereld een paar jaar later kwam ik iemand anders tegen waar ik veel mooie en intense momenten mee heb beleeft en die me dingen heeft laten zien die ik anders nooit gezien en beleeft en ervaren zou hebben een totaal anders leven, na meer dan 10 jaar kwam daar ook een einde aan en mijn werled stopte opnieuw en nu weer een nieuw begin (iedere keer in een ander land in een andere omgeving) je kunt meerdere levens hebben je hebt nog vele mooie jaten voor je met mooie momenten en pijnlijke momenten het is allemaal onderdeel van het leven hoe moeilijk het soms ook is.