ik zal er aan moeten geloven

afbeelding van verdtietig en onzeker

ik zal me erbij moeten gaan neerleggen,ik zal die 14 jaar moeten gaan loslaten,ik wil het niet maar zal moeten.
mijn god wat doet dat pijn en wat maakt mijn hoofdje over uren.
ik heb nog beetje vechtlust en hoop voor morgen maar merkt dat het steeds minder wordt.
mijn toekomst zonder haar hoe gaat die eeruit zien.
hoe lang ga ik haar nog missen hoelang blijf ik 24 uur per dag aan haar denken
als ik terug denk aan al onze jaren vanaf het moment dat ik haar voor het eerst zag,hebben we zoveel leuke en mooie en gekke tijden gekent. wat hebben wij gelachen en dingen gedaan en uitgespookt.
dit was allemaal zo apart.dit zal ik met iemand anders nooit z beleven. dit was uniek
iedereen vondt ons bij elkaar passen en zeiden dit is typich jullie met veel dingen.
ik zal haar altijd dankbaar blijven dat ze 14 jaar lang ook voor mijn kinderen heeft gezorgd.
en dat weet ze dat heb ik haar ook gezegd.
eigenlijk en dat zeiden we ook tegen elkaar passen we perfect bij elkaar.
en dat was ook zo. ze is zo bijzonder en speciaal voor mij.
en nu moet ik met pijn in mijn hart haar loslaten.
omdat ik verder moet in het leven.
nooit gedacht dat wij uitelkaar zouden gaan dacht dat dit voor eeuwig was.
maar het wel altijd gevoeld,het is niet voor eeuwig.
als ik mijn dagboeken nalees vanaf 2001 dan lees je heel veel verdtiet en tranen
ruzie om niks ruzie om alles.je leest pijn onzekerheid en angst.
het was iedere dag vechten tegen haar kronkel.
blij en vrolijk als ze wakker werdt en riep kom je maak ik thee.
ja mijn zonnetje.
op de trap had ik al zoiets van zou het zonnetje nog schijnen,maar aan de tafel zat onweer al weer op me te wchten.
in haar ogen ging ik iedere dag vreemd, hoe ik ook zei dat dat niet zo was gelfde ze me niet
ze kon zo kwaad worden dat ze al mijn brieven kapotscheurde boven het bed en ik de fik wilde stekn.
het is mischien beter zo.
haar nooit meer zien vindt ik zo akleig
een paar weken geleden was ze mijn alles nu wordt ze steeds langzamer een vreemde voor me
hoe kijk ik er tegen aan over een jaar,zal het dan minder zijn allemaal
ze geeft aan mischien over een tijd wie weet.....................kga haar loslaten voor altjd.
dag mijn alles ik hou van je zul je dat nooit never vergeten.
khad voor heel oud met je willen worden en er altijd voor je zijn
zorg je goed voor jezelf.het ga je goed hvj mj amdvjhbjv je begrijpt me wel he wat ik schrijf

afbeelding van lonely42

je verstand en je gevoel

Dat is het hem nou juist hè, eigenlijk weet je dat het beter is zo maar die pijn in je hart doet je nog twijfelen ook.
Ik ken het gevoel, zit er op het moment ook middenin.
Hoe moet je nou ooit je leven weer op de rails krijgen en hoe word je nou ooit weer gelukkig. Het is hel.
Sterkte en groeten,

Lonely42

afbeelding van sunset

Ik hoop dat je vandaag de

Ik hoop dat je vandaag de antwoorden hebt gekregen waardoor je weet hoe je nu verder moet gaan. Hoe moeilijk ook...

Sterkte ermee!

Liefs Sunset