Hey

Mijn blog van gisteren is misschien wat te chaotisch neergeschreven, vandaar dat ik nu eennieuwe post. Ik was gisteren zodanig in de war.

Ik zal vanaf het begin beginnen tot nu

Vier jaar geleden kwam mijn neef hierop bezoek bij mijn papa, en jah hij had een vriend mee. Ik keek naar buiten en zag "hem" daar staan. Het was echt liefde op het eerste zicht. Vanaf het moment dat ik hem daar zag staan begon mijn hart heviger te kloppen.
Een paar dagen later ben ik dan via via aan zijn nummer geraakt. En heb ik een smsje gestuurd,en zo hebben we paar weken gesmst.
Ondertussen was ik dan te weten gekomen waar hij woonde,dat hij een eigen taxibedrijfje had, maar dat hij ook 10 jaar ouder is dan mij!
Maar van dat laatste trok ik mij niks van aan. Alhoewel, hij vond dat ik nog jong was,en dat ik aan mijn studies moest denken. Zijn berichtje waarin hij dit nog eens verwoordde zal iknooit vergeten:"Je bent mooi en jong, maar nu moet je even aan je studies denken. later als je wat ouder bent, dan zullen we wel zien wat God voor jou-ons iun petto heeft. De geduldigen worden altijd beloond!"
Na een paar weken-maanden spraken we dan toch eens af. Maar dan gewoon, niet echt een date.
We hoorden elkaar af en toe aan telefoon,niet zo veel, alles op zijn tijd.
Na bijna twee jaar, groeiden we dichter bij elkaar toe, hoe wel bij mij die verliefdheid er vanaf het begin in zat ennu nog altijd.
Ondertussen is hij ook zeer open en rechuit tegenmij geweest,want er was blijkbaar nog een derde persoon. Een vrouw, ja want ze is nu inmiddels 35jaar, die hij al ongeveer 8jaar kent, en die veel hebben gedaan vcoor elkaar.
Hij heeft me verteld dat ze gewoon een goede vriendin is ,die hem gewoon financieel helpt. Hij heeft haar uit de miserie geholpen,dus helpt zij hem nu wat financieel. Ze is een soort Privé-gezelschapsdame als job.
Ze hebben nog een tijdlang samen gewoond. Ze heeft nu haar eigen privé loft hier 70 km van ons , maar toch komt ze geregeld nog bij hem over de vloer, en jah ik denk dat ze elkaar nog dagelijks horen.
Maar bon, ik ben verliefd , ik kon dit allemaaal verdragen, geen probleem.
Maar nu is de maat echt vol, ik kan niet meer, ik wil een normale relatie, maar hij zegt zolang ik nog niet alles heb wat ik heb,kan ik haar niet loslaten. Ik ga hieraan kapot!!!!
Vooral als hij dan bezig is , mijn vriendin dit, mijn vriendin dat, ik word daar zot van!
Nu maandag heb ik hem nog gezien, toen was alles nog in orde. Maar vanaf de volgende dag, doet hij raar! Zo afstandelijk, ik weet het niet.
Tot gisteren heb ik iedere keer moeten bellen. Ik vroeg hem woensdag dan, is er iets , je doet zo raar. Waarop hij antwoordde, ben je daar weer, mocht er iets zijn dan zou ik u dat wel rechtuit zeggen,neen eris niets , ik voel me gewoon niet zo goed, heb weer last van mijn maag!
hij heeft deze week nooit vanzelf gebeld. Is dit een teken voor mij of......?
Weet je , hij weet dat ik hem nooit zou kunnen verlaten, dat ik hem doodgraag zie. Daar maakt hij nu op dit moment misbruik van, denk ik.
Het is ook zo, ik zie hem verschrikkelijk graag, ondanks alles blijf ik hem echt graag zien.
Maar ik heb zoveel pijn, ik weet echt niet meer.
Ik heb hem gisterenavond nog gebeld, en op het einde zei hij, ik ga strajks terugbellen. Zelfs dat doet hij niet meer.
Wat moet ik doen, ik kan niet meer...