Het machteloze gevoel om te overtuigen dat het wel zou lukken kennen we allemaal wel denk ik!
Ik zet al men kansen nog op de no contact rule...
Dat de ex-partner beseft wat ze/hij mist en uiteindelijk terug contact begint op te nemen.

Als je ermee bezig blijft zoals nu ,dan gaat hij nooit het gevoel krijgen dat hij je kwijt is.
Je kan nog wel vriendelijk op een normale manier terug reageren op zijn smsjes,maar nog zeggen dat je ervan houdt gaat niet helpen vrees ik.
Pas als een mens beseft dat hij/zij iemand kwijt is,gaat hij/zij erachter lopen (het ongrijpbare weet je wel).
Als de ex-partner dit niet doet is hij/zij je niet waard vrees ik.

hoi rooszie, welkom hier ! je verhaal is heel herkenbaar hoor, ook de angst die je voelt om hier te posten. het is altijd heel verstandig om na te gaan wat je wel en wat je niet wilt posten, soms is het beter om dingen via een privebericht of via de chat te delen. die berichten komen dan niet in het openbaar domein uit. alles wat je in een blog of verhaal neerzet daar geldt dat wel voor.
re ;
maar als je liefdesverdriet hebt ben je voor alles bang.
liefdesverdriet dwingt je na te gaan wie je bent, wat je wilt bereiken, wat je bereikt hebt , waar je naar toe wilt, feitelijk kom je gedwongen in een identiteitscrisis terecht. al dat soort situaties verlopen meestal in een aantal fases. een daarvan is de twijfelfase. de twijfelfase is de fase waar je nu door heen gaat, de momenten na het nieuws dat het uit is.
daarvoor zit de ontkenningsfase. een periode waarin degene die weg wil gaan heeft geprobeerd om te ontdekken wat hij voelde voor jou, wat hij wilde bereiken, wat hij miste in de relatie. het kenmerk van deze ontkenningsfase is meestal dat er slecht wordt gecommuniceerd met de latere achterblijvende partner, de banden worden langzamerhand doorgebroken, maar dat heeft deze meestal nog niet door op dat moment. later zul je de vinger kunnen leggen op de zere plekken en zal je veel duidelijk worden.

re
Het is nu 4 dagen geleden dat hij het uitmaakte. We hadden een 'pauze', waar ik overigens niet in geloof maar het klonk stukken beter in mijn oren dan er maar gelijk een punt achter zetten.
Hij moest huilen, gaf me een kus en vertrok. Om na te denken,
om een beslissing te nemen.
Ondanks dat ik aan hem gevraagd heb of hij niet bij me terug kwam met een definitief besluit, maar of we na zijn denken nog een keer konden praten omdat ik ook deel wilde zijn van zijn beslissing, heeft hij dit niet gedaan.
'Ik ben bang dat ik kom met slecht nieuws'. Zijn woorden: Je zal altijd speciaal zijn, altijd mijn meisje, ik heb
het zo fijn met je gehad, ik houd nog zielsveel van je en ik geef zo veel om jou. Maar ik kan het niet meer,
ik ben bang dat we elkaar later ongelukkig maken. Ik moet zelf dingen uitzoeken, en jij ook. Ik heb rust nodig,

re
Ik heb gesmeekt en gebeden, ik wist en weet gewoon dat we elkaar perfect aanvulden. Hij was en is de liefde van mijn leven maar zo koppig, dat hij volledig achter zijn keuze staat. je gebruikt irrationele argumenten hier. je smeekt maar daarmee stoot je hem verder af. je wilt graag dat hij bij jou blijft dus zeg je dat je nooit meer van iemand zult kunnen houden, dat je hem mist en dat je wilt dat hij bij jou blijft, dat je zonder hem niet verder meer kunt..daarmee respecteer je eigenlijk zijn behoefte aan rust niet, zijn wens om zelf verder te gaan, zijn wens om na te kunnen denken zonder jouw aanwezigheid. nu loop je tegen een paradox aan...je wilt hem houden maar je moet hem laten gaan ! juist dat vasthouden zorgt ervoor dat je hem afstoot, dat hij geen zin meer heeft om te praten, terwijl jij niets anders wilt dan praten, dan antwoorden, maar respecteer nu zijn rust voor dit moment, hij wil je niet kwetsen, hij wil je geen pijn doen, hij geeft om je, maar hij geloofd niet in een relatie met jou voor de langere termijn, zijn vertrouwen is geschaadt op de een of andere manier, zijn eigen behoeftes zijn niet ingevuld

re
op het moment dat hij het vertelde is hij eerlijk, dat zijn mensen meestal in een twijfelfase. daarom ook : Hij heeft heel, heel hard gehuild. Hij wilde mij niet kwijt maar had het gevoel dat het 'moest', omdat hij zijn lichamelijke welzijn en ontplooiing niet goed waren in onze relatie. hij wil ongetwijfeld op dat moment vrienden met je blijven, is onzeker over zijn eigen keuzes, heeft ook angst voor de toekomst zowel met als zonder jou !

re
We hebben het daar al maanden ervoor over gehad, en zijn daaraan gaan werken. je hebt al eerder problemen gehad in de relatie en bent daaraan gaan werken...dat is mooi, wat heb je gedaan om te verbeteren ? hoe heb je die verbetering ervaren ? wat is er concreet veranderd ? wat wilde hij bereiken ? welke doelstellingen hebben jullie afgesproken bij dat veranderingsproces ? en wat is daar van ingevuld ? waren jouw ervaring / doelen en zijn ervaring / doelen gelijk / waarom is zijn wil om te vechten veranderd ? welke behoeftes had hij dit niet werden ingevuld ?

re
Ik was heel afhankelijk, en fantaseerde graag over later met hem. Hij was het voor mij. Ik denk dat hij onbewust bang is voor de toekomst.
heb je hem dat concreet gevraagd ? en wil hij wel iemand die afhankelijk is van hem ?

Hij zei ook: 'Het kan nog leuk zijn tussen ons, maar uiteindelijk hebben we allebei meer pijn''. waar denk je dat die pijn die hij ervaart vandaan komt ? heeft hij dat wel eens gezegd ?

Hij gooit met clichés. jij stelt dat hij gooit met "cliches"..welke bijvoorbeeld ? hoe ben jij met deze "cliches" omgegaan ? heb jij deze "cliches" wel eens vertaald naar wat hij echt bedoeld heeft ? en dan een gewetensvraag voor je....hoe serieus heb je deze genomen ?

re
je was 'verslaafd' aan zijn leven. of hij nu verder gaat met jou of niet, je moet een keuze in ieder geval maken, bouw je eigen leven op ! bouw een eigen vriendenkring op, wees niet afhankelijk maar onafhankelijk ! zorg dat je niet afhankelijk bent van hem ! dat is essentieel !

RE
ik voel me machteloos en buitengesloten, JE WILT AANDACHT, STEUN, zekerheid, rust, geborgenheid...je voelt je genegeerd, klopt dat ? is heel begrijpelijk hoor !

Dan is het toch NIET de juiste keuze? Hoe kan hij weten dat we elkaar ongelukkig gaan maken op langere termijn? Het ging perfect. De nacht voor de pauze nog met zoveel liefde en heel intens bij elkaar gezeten, geknuffeld en gelachen. je zoekt humor, plezier, aandacht, geborgenheid, aanraking, passie waarschijnlijk, liefde, nabijheid, en je vond het perfect...maar nu wat zoekt hij welke behoeftes heeft hij naast deze ? die niet worden ingevuld ? veiligheid, rust vertrouwen, harmonie, empathie en begrip ?
kijk mi gaat het mis omdat hij niet kan groeien, omdat hij zich niet veilig voelt, niet serieus genomen ook, ik kan het natuurlijk mis hebben, maar laat ik eerlijk zijn, als het echt perfect was, dan is er toch geen rustperiode nodig ? dus waar gaat het mis , wat mist hij echt en heeft hij dat nooit aangeven ?

om er achter te komen wat hem bewogen heeft , intrigeert mij dit stukje
wat bedoeld hij met : zijn lichamelijke welzijn en ontplooiing niet goed waren in onze relatie...emotionele groei ? niet kunnen doen in de relatie wat hij wilde, te veel geclaimd worden door jou misschien ? geen vrijheid meer ervaren ? in de relatie gezogen worden ?

re:
Waarom? Hij laat me achter met 10000 vragen ...hij heeft de antwoorden niet, dit is een irrationele beslissing, een beslissing op basis van een gevoel, onderliggend komt het er waarschijnlijk op neer dat zijn behoeftes niet worden ingevuld in de relatie met jou, dat hij dingen heeft willen zien , dingen veranderd heeft willen zien waarschijnlijk ook die niet zijn gebeurd, dan is het op een gegeven moment een optelsom van wat er gebeurd met voor hem uiteindelijk deze keuze de vraag die het wel bij mij oproept...

re
''Je bent sterk, je kan dit, ik zie licht aan de horizon ook voor jou, het wordt beter met de tijd'', het doet pijn als je ex dat zegt. Want ik WIL niet dat het afgelopen is. Omdat ik weet dat het niet nodig is. kijk en daar neem je hem niet serieus ! je stoot hem daar mee af ! ik snap het hoor dat je dat zegt , maar hij is nu heel rationeel naar jou toe, maar jij zit heel veel in de emotie, waar het hier mis gaat is dat hij niet begrijpt dat jouw emoties (de pijn en de angst) niet door hem worden gehoord (je voelt je genegeerd) en dat hij aan de andere kant al 8-0 voor staat wat betreft het nemen van de beslissing om weg te gaan omdat hij niet meer ziet hoe het goed kan komen. hij weet dat hij er niet alles aan gedaan heeft, maar hij voelt dat het niet meer goed kan komen

re
Ik heb niks meer in te brengen en hij wil er ook niet naar luisteren. hij wil best luisteren naar je, hij wil je nog steeds in zijn leven, maar hij wil dat je naar hem luistert, dat je zijn behoeftes invult en dat doe je nu niet door jouw verhaal te vertellen, door te smeken, daardoor stoot je hem af ! wil je hem terug ? weet je dat zeker ? laat hem dan gaan ! en begin met zijn behoeftes in te vullen ! begin met naar hem te luisteren !

re
Hij heeft het gevoel dat het niet meer kán, maar ik weet dat dat onzin is. Waarom ermee ophouden als een soort van ''voorzorgsmaatregel''? neem hem nu serieus alsjeblieft daar zit de kern van het probleem ! hij vertrouwt het niet ! zijn gevoel is niet goed ! hij ziet geen verbetering in jullie situatie, zijn behoeftes worden niet ingevuld ! en ja daar heeft hij het moeilijk mee ! hij had ook dromen, hij heeft ook angsten, hij had het ook graag anders gezien, hij had ook graag verder met je gewild, en vind het ook moeilijk los te laten en ja het doet hem ook pijn ! dat is wat ik lees in de reactie die je schrijft,. helaas heb ik het verhaal van je partner er niet bij dus kan dat niet voor je vertalen.

ik hoop dat je hier wat aan hebt, en hoop dat er wat mee kunt !

tot slot nog een advies : je zit in een wachttijd toch ? je wilt hem terug ? ga doen wat je deed toen je je vriend net tegen kwam. toen je besloot met hem een relatie aan te gaan. wat was er toen anders ?
had je het toen ook de hele tijd over het aangaan van een relatie ? over de toekomst ? of deden jullie gezamenlijk leuke dingen ? hadden jullie toen veel contact ? raakten jullie elkaar toen zomaar eens spontaan aan zonder meer te willen ? maakten jullie elkaar toen zomaar complimenten en verrasten jullie elkaar ? wat deed je anders dan nu ?

ik wens je ongelooflijk veel kracht, wijsheid, sterkte en geluk en succes toe voor de komende tijd !
groetjes
bjm