hallo judith, ik zat in exact dezefde situatie. Een onderbuikgevoel dat maar blijft knagen dat er iets is met een ander....Ben in dit zelfde huwelijk al eerder bedrogen dus extra alert hierdoor. Mocht het gevoel bij je blijven wees volhardend en probeer hier duidlijkheid over je krijgen. Ik weet dat dit heel moeilijk omdat de gevoelens zo sterk voor hem zijn maar dit blijft aan je knagen als je er geen antwoord op krijgt. Hierdoor zal dit tussen jullie in blijven staan, en dat komt de relatie niet ten goede...neem dit van mij aan.

Mijn volhardendheid heeft ertoe geleid dat ze uiteindelijk wel bekend heeft dat het toch iets meer dan vriendschap is en dat ze gezoent hebben. Hoe triest het ook is en hoeveel verdriet ik mezelf hiermee doe en onze kinderen, we gaan scheiden. Geen gevoelens van haar zijde, geen genegenheid en tot 2 keer toe vreemd geweest, waar moet je dan nog voor vechten?
Ik weet hoeveel moeite en verdriet me dit de vorige keer heeft bezorgt. Om maar nog te spreken hoeveel energie het kost om het vertrouwen weer terrug te krijgen en dat is dus nooi helemaal meer goed gekomen. O.a. hierdoor zijn we in de loop van de afgelopen paar jaar uit elkaar gegroeid en zij dus ontvankelijk geworden voor een ander die ook in een soortgelijk slecht huwelijk zit.

Ik wil je niet richting een breuk sturen maar alleen behoeden voor een hoop pijn en verdriet als je geen antwoord op je onderbuiikgevoel krijgt. Hij moet je overtuigen en niet jij hem..

ik hoop dat er iets mee kunt.

gr Ted

ik ken dat gevoel we waren 7jaar samen en nu is over sinds 2wkn hij was de laatste 3wkn veel met ze telefoon en facebook bezig en volgens mij praatte hij over onze relatie met een vrouwelijk contact ik kon haar ook van gezicht wel eens een x gezien maar zij woont wat verder weg en ik had erwat over gezegd dat ik t raar vond dat ie er dag en nacht bezig mee was we hadde vakantie dus dan kon dat hij zei dat later dat ie ff weekendje rust wou en naar ze zus ging hij zei ik hou van je maar wil ff rust nou oke en die zondag was t over en die zaterdag was ie llangs haar geweest en woensdag waren ze al bijelkaar is toch niet normaal en na week zat ze al op verjaardag bij de familie dit kan toch niet het lijkt wel of ze in 7jaar zijn vergeten dus hij is weg iedereen zegt loslaten maar ik hou nog steeds van hem en zou hem nog terugnemen