Nou, ik ben op dit moment een van die mensen waarin mijn relatie helemaal op de klippen dreigde te lopen. Was er al helemaal klaar voor, ingesteld op een toekomst alleen, hoe moeilijk ook, maar kon me iig weer een toekomst voorstellen zonder hem. Bijna 2 weken geleden is er bij hem weer een ommekeer geweest. We zijn op dit moment aan het proberen en elkaar te herontdekken. Of het blijvend is weet ik niet, maar je hebt nooit zekerheid. Alleen dat je ooit dood gaat :S

Ik zal meteen maar reageren.
Ik ken jou verhaal niet.

Mijne is 2 keer goed gekomen (1 keer 4 dagen en de andere keer bijna een maand). Nu is het 4 dagen uit. Ik had er nooit aan moeten beginnen, ik heeb er zoveel pijn van. Maar ik hield (en hou) superveel van hem en heb hem nooit kunnen loslaten. Hij zat nog met de angst dat het weer fout zou gaan...Elke keer weer. En ik maar hopen dat het over zou gaan, maar dat ging het niet en zn gevoelens verminderden daardoor ook.

En nu zit ik hier weer, helemaal alleen...Niks is leuk zonder hem . Wil nog steeds zo graag mijn toekomst met hem delen, hoewel ik weet dat het niet meer kan en hij het in principe niet waard is na het 3x te hebben uitgemaakt...

Mijn acties die ik heb ondernomen is eigenlijk contact zoeken. En we zouden proberen ons door de beginfase heen te gaan, maar uiteindelijk kon hij er niet 100% voor gaan.

Ik denk dat je niet veel actie hoeft te ondernemen, als je ex jou ook terugwil...Sowieso goed praten. Sterkte!

ik heb de laatste 11 maanden lang constant geprobeerd het terug goed te maken. we zijn minstens zeven keer terug samen geweest en elke keer werd mijn hart terug gebroken... je kan het proberen maar als ik je ?ɬ©?ɬ©n raad mag geven, geef het niet meer dan ?ɬ©?ɬ©n kans! want anders loop je de kans in dezelfde val te lopen als ik, en elke keer doet het een beetje meer pijn. dus voor mij staat vast, hoe zeer ik haar ook mis en hoe veel ik ook van haar hou, proberen doe ik niet meer, game over...

oeps, wasda???

...ik herken het allemaal. Ik heb ook nog pogingen ondernomen...
Toen ik het had opgegeven en haar heb gezegd dat ze beter haar spullen bij me kon komen halen bleek ze 3 weken later ineens spontaan 'bijgedraaid' te zijn.
Ze ontkende dat op dat moment niet.....toen ik het haar zei. Eigenlijk zouden we een dag later alle inboedel verdelen maar ze was daar 'bang' voor zei ze.
Daarnaast vergeleek ze me met die ander, en toen was ik het weer helemaal....
Het voelde op dat moment best wel goed, en ik wist bijna zeker dat het wel goed kwam.....maarrrr....vervolgens hoorde ik weer niets van haar.
Ik heb haar 3 dagen later maar weer eens gebeld om te vragen hoe ze over alles dacht, daarbij confronteerde ik haar met wat ze enkele dagen eerder allemaal tegen me zei.....toen zei ze: "het was zo niet bedoeld"....en ze vond het goed zo.....toen zakte mijn broek af, en ik was echt pissed....en eiste dat ze diezelfde avond nog kwam om haar spullen te halen....ik had echt geen waardering voor haar en was echt zeer teleurgesteld. Opnieuw werd ik aan de kant geflikkerd.....NA 9 JAREN....pff...zo, zonder pardon aan de kant geflikkerd.
Ik begrijp er werkelijk nog geen klote van. Hoe kan je na 9 jaren alles lief en leed te hebben gedeeld, binnen een termijn van 6 weken verliefd worden op een ander en dan uit elkaar gaan. Terwijl ze me eerst nog zei dat ze met me wilde trouwen.....werkelijk waar....ik begrijp het niet.
Heeft iemand dezelfde ervaring, of zijn er mensen die er wel verklaringen
voor hebben? ben ik na?ɬØef?...