Mannen, ik snap ze echt niet...
5 maand geleden heeft mijn ex mij verlaten. Het was pief poef paf, het einde van een relatie na meer dan 4jaar. Ik zag het niet aankomen, niemand. Na wat onzekerheid over zijn reden ben ik te weten gekomen dat hij terug is gegaan naar een ex van hem die nu een baby heeft van 1 jaar (kind is niet van hem). Ze zijn nu 3 maand samen en wonen hiervan 2 maand samen. Ze waren 2 weken samen en hadden toen al direct beslist om te gaan samen wonen.
Ik had mijn ex toen het uit was nog 2 maand gehoord, toen daarna werd het stil. Dit tot een maand geleden. Ik kreeg een smsje van hem. Hij wou zeggen wat die allemaal gedaan had. Ik had dus wel vernomen via gemeenschappelijke kameraden dat hij samenwoonde, dusja ik dacht dat die mij wou kwetsen en stoefen over hoe goed hij het nu niet had...
Ik had hem overal uit gewist. Uit facebook, msn,... had hem toegevoegd op msn en dat hij zijn verhaal maar vertelde.
Er kwam iets uit. Hij heeft letterlijk toegegeven dat hij dom is geweest om mij te laten vallen. Hij te impulsief had gereageerd, dacht dat hij ongelukkig met mij was, maar was dit niet. 5 jaar geleden waren hij en zijn ex (waar hij nu terug mee samen is), op een heftige manier uit elkaar gegaan en hij dacht dat hij nog iets te bespreken had. Hij had haar achter mijn rug gezien en het klikte terug heel goed... Door omstandigheden waren ze gaan samenwonen (zijn ouders waren tegen zijn keuze en de situatie bij zijn thuis was niet te houden, dus hij is daarom gaan samenwonen).
Okee, een heel verhaal van hem. Wist niet wat ik ermee moest aanvangen. Een twee tal weken na dat gesprek op msn hadden wij afgesproken om over zijn verhaal te praten. Ik had natuurlijk een aantal vragen na zo een verhaal van hem.
We hebben tijdens dat gesprek 4u gepraat. Eerst was hij wat terug houdend. Hij zei dat hij er niet zo graag over sprak. Ik zei daarop van "gij komt af met zo een verhaal, mij eerst goed vernederen, zeggen dat ik lelijk, dik ben en dan kom je af om te zeggen dat het dom van je is geweest om mij te laten vallen, dat het allemaal niks met mijn uiterlijk te maken had,...." Enja toen is hij dus begonnen met praten. Hij woont daar nu samen maar is dood ongelukkig. Hij zei dat als hij niet zou samenwonen, alles eenvoudiger zou zijn. Over elk klein prulleke maken ze ruzie. Ze maken ruzie over een krop sla :s. Om een ruzie uit te praten stuurt zij een e-mail naar hem op de bureau terwijl zij in de living zit :s... Enja dan is het financiele aspect er nog. Zij heeft dus schulden omdat ze met haar ex een huis had gekocht dat verkocht is met verlies. Zij weigert om fulltime te gaan werken (werkt nu 3/4), maar wil dus partime gaan werken om meer tijd door te brengen met hare baby. Zij zoekt dus letterlijk iemand om haar te onderhouden (+ haar schulden af te betalen). Ze zit nu al te klagen dat ze niet rond komt. Ze zitten daar in een groot duur appartement, maar gaan winkelen in de goedkoopste zaken. Zij rijdt rond met zijne volvo (hij heeft nu een bedrijfswagen maar moet zijne volvo nog 3 jaar afbetalen) die niet goed genoeg is voor haar :s... Zij zoekt dus letterlijk iemand om haar te onderhouden...
Ik zei tegen mij ex van "Ja gij hebt voor zo een leven gekozen, gij wou haar en gij hebt haar nu..." Hij zei derop van "ik weet niet wat te doen,...". Na het gesprek zei hij dat hij mij op de hoogte ging houden van de verwikkelingen :s...
Het was een kleine weekje stil totdat ik hem terug had gehoord op msn. Alles was goed bij hem maar hij begon direct over iets stoms. Wat kan mij dat nu schelen dat hij een gloeilamp aan het tekenen is in 3D. Ahlee ja, snap het niet. Ik denk dat er weeral iets gescheeld zou zijn...
Ik snap niet dat mijn ex een leven kiest waar hij niks mee kan opbouwen. Hij gaat nooit een huis kunnen kopen, gaat nooit verre reizen kunnen maken, hij wil geen kinderen van zichzelf omdat die hare baby hem niet moet hebben,... .
Een onverwachte wending aan mijn verhaal begon enkele dagen geleden. Ik had mijn verhaal een hele tijd geleden op een ander forum geplaatst. Ik kreeg daarop een reactie en begon met die vrouw te mailen en sms'en. We zijn echt al vriendinnen geworden. Nu is uitgekomen dat die vriendin haar nu kent omdat ze op dezelfde school hebben gezeten. Enja zij kent het verhaal van haar en haar ex. Haar ex was dus een sloef die alles voor haar deed, maar zij is zo verwaand dat hij het niet meer kon uithouden met haar. Hij heeft de knoop doorgehakt. Hij mag van haar nu zijn kind niet meer zien en hij daagt haar nu voor de rechtbank... Ik schrok na haar verhaal. Ik dacht altijd al dat zij verwaand zou zijn, maar het is dus letterlijk bevestigd! Ik dacht altijd al dat zij hem direct zou nemen voor zijn geld (geld dat hij niet heeft, maarja mijn ex kan zichzelf wel goed verkopen :s...).
Ik snap mijn ex toch niet. Waarom kiest nu iemand een leven vol miserie?
Hij weet dat hij het beter had met mij, maarja hij is daar helemaal gesetteled...
Ik snap hem echt wel niet. Hij komt tegen mij klagen en zeggen dat hij dom is geweest, maar zelf onderneemt hij weinig actie...
Het zal zo wel zijn dat hij mij enkel aanspreekt als het daar slecht gaat, maarja dat verdien ik toch ook niet...
Ik snap niet dat hij zo dom kan zijn. Is dat daar dan echte liefde? Ik weet het niet, je zegt toch niet tegen je ex dat je dom bent geweest om die te laten vallen als je pas een nieuwe relatie hebt.
In de eerste maanden van een relatie moet alles toch koek en ei zijn. Als die nu met momenten al zo een ruzie hebben. Toch niet normaal ofwel? Dat is toch op lange termijn gedoemd of niet?