Thanks Kitty,

Ja je hebt gelijk. Alleen mijd ik voor de moment de plaatsen waar ik hem kan tegenkomen, omdat ik er helemaal nog niet vrolijk uit kan zien. En als hij me ziet huilen doet hij net alsof ik opzettelijk zijn dag kom verknallen. Puh. Maar tzal niet meer gebeuren, ik mijd hem tot ik weer straal als nooit tevoren! N?ɬ©h! Met jou alles ok? Heb jij ook ldvd?

Mijn vriend vroeg me -toen hij het uitgemaakt had- ook of ik hem met rust wilde laten, hem de tijd wilde geven etc, want heel misschien was er nog een kans. Dat heb ik toen niet gedaan, net als jij. Hij was teleurgesteld en vond dat ik hem niet respecteerde. Dit gaf voor hem de definitieve doorslag. Toen is er bij mij een belletje gaan rinkelen en heb ik NIKS meer van me laten horen. Dat was ontzettend moeilijk...elke dag had ik de neiging om de telefoon te pakken, maar deed het niet. Ik probeerde mezelf voor te houden dat ik er niks mee bereikte om hem te bellen, alleen maar het tegenovergestelde bereikte. Dit heb ik twee weken volgehouden! Dat was echt een overwinning voor mezelf. Vooral de weekenden waren moeilijk. Maar het heeft zin gehad. Hij belde me na twee weken. Wilde praten. Na dat gesprek is het weer goedgekomen tussen ons. Dat ik hem met rust heb gelaten heeft daartoe bijgedragen. Ik heb hem zo laten zien dat ik hem respecteerde en hem ruimte kon geven als hij daarom vroeg.
Ik kan je dus maar ?ɬ©?ɬ©n advies geven: laat hem met rust!!!
Zoek hem niet bewust op om te laten zien hoe goed het met je gaat, want dat gaat het niet! Doe je niet anders voor! Met toneelspelen bereik je niks. Het enige wat je kan doen is hem laten zien dat je hem respecteert, meer niet. Als hij je dan terug wil, dan komt hij vanzelf wel. Daar heb je zelf geen invloed op.
Ik heb zelf ook moeten leren dat ik niet overal controle op heb...dat ik moet loslaten. Want iets dat van jou is, komt vanzelf bij je terug. Zo niet, dan verdien je iemand die 100% voor je gaat.
Probeer dit te verwerken en sterker te worden! Het is moeilijk en duurt lang, maar probeer het!
Heel veel sterkte meisje!

Ik dacht zelf ook dat ik het verkloot had...maar zo zie je maar weer. Laat hem zien dat het ook anders kan!!

Datzelfde heb ik precies zo gedacht! Ik wilde zo graag sorry zeggen, want in ons laatste gesprek ben ik ook boos geworden. Was ook bang voor het negatieve beeld! Maar elke keer dat je contact opneemt, wordt dat beeld negatiever. Je moet het echt laten zo. Als hij nog om je geeft, dan zal hij deze acties van je op den duur minder erg gaan vinden. Nu is het nog vers en irriteert hij zich aan je. Elke keer dat je contact opneemt wordt de irritatie groter, ongeacht wat je zegt.
Het beeld dat hij van je heeft wordt door jullie hele relatie bepaald en niet alleen door dit! Hij heeft je verteld niet meer verliefd te zijn door dit gedoe...Dan is hem bellen dus het enige wat je nu NIET moet doen! Geloof me...
Je kan over een tijdje altijd nog sorry zeggen...
Laat het nu rusten!