Ik heb weer bijna een dag overleefd, zonder dat ik contact heb gezocht.
Ik heb niets op zijn smsen van gisteren gestuurd. Dus nu is het stil van mijn kant.
Maar nu ben ik zo aan het twijfelen: stel dat dit nu een poging van hem is om weer contact te zoeken?
En nu durft hij niet meer omdat ik stil ben.

Ik heb vandaag expres mijn telefoon niet meegenomen toen ik op pad ging. Ben naar de stad gefiest en heb daar even wat rond gelopen en gekeken. Rond een uur of vier was ik weer thuis en ben daarna lui met mijn huispak op de bank geploft met een film aan. Maar sinds dat ik thuis ben kriebelt het weer. Contineu naar de telfoon kijken, die oppakken. gek word ik ervan. Ik kan hem ook uitzetten dat weet ik maar hij blijft roepen dat stommme ding.

Straks komt er nog een vriendin even langs. Dat geeft ook wel weer afleiding.

Ik probeer ook toe tepassen wat ik bij iemand anders in het commentaar las: geef hem/haar de ruimte om je te missen. Dus wie weet gaat hij me ook wel missen als ik stil blijf.

Waarom cvoelt het allemaal zo dubbel, ergens weet ik dat dit goed is. Dat ik nu alleen ben zonder hem. Maar andere kant hij was ook mijn beste vriend. We kennen elkaar nu ruim 7 jaar waarvan we 5 jaar samen een stel zijn geweest. We hebben zoveel samen mee gemaakt en gedeeld.

Hij was mijn familie geworden omdat ik zelf geen contact meer heb met mijn familie. Hij was mijn alles. Mijn vriend en maat.
Ondanks dat we ook nog steeds erg veel van elkaar houden kunnen we dat nu niet samen meer zijn.

Het is ook wel moeilijk als je allebei niet stabiel bent. Hij heeft psy problemen en ik ook. Vroeger konden we elkaar er juist heel goed mee helpen en steunen. Alleen nu niet.

Zijn blowen moet stoppen en minderen en zijn moeder is nu heel ziek.
Ik moet zorgen dat ik weer fit genoeg ben voor as maandag dan begin ik weer met eennieuwe baan.
Ik moet weer leren om te eten, juist te eten en niet door afvallen te laten leiden.

Hij kon me juist altijd hierin helpen en de juiste dingen zeggen waardoor ik weer kon vechen.

Ik mis hem gewoon zo erg.
Maar ik ga niet smsen.