hoi allemaal,
Ik lees elke dag jullie verhalen en het dit doet me erg goed.
Zelf heb ik een relatie van drie jaar achter de rug. Sinds 1,5 maand is het uit tussen ons. Ik besef het nog steeds niet en heb het er erg moelijk mee. Dit is de eerste keer dat ik een bericht plaats dus ik zal mijn verhaal van begin af aan vertellen. Ik heb dus drie jaar een relatie gehad met mijn ex-vriend. Het ging er goed tussen ons en ik dacht echt dat het voor altijd zou zijn. we hadden het altijd erg fijn samen. Ik hield (houd)ontzettend veel van hem, vertrouwde hem en voelde me veilig bij hem. We waren, als het even kon dan ook altijd samen en ondanks we allebei nog thuis woonden, sliepen we elke nacht bij elkaar. Hij was voor mij gewoon de ware.
De laatste paar maanden hadden we het vaak over samen wonen. We waren hier allebei erg enthousiast over en maakten allerlei plannen. We waren dus echt met onze toekomst bezig.
Totdat 1,5 maand geleden alles oppeens in elkaar viel. We waren die dag nog heel de tijd lekker samen geweest en savonds ging hij weg omdat hij moest werken. Een half uur later belde hij me op. Ik stond hier erg van te kijken, want hij moest eigenlijk op zijn werk zijn. Hij was in tranen en vroeg of ik of snel naar hem wilden komen. Het ging niet goed met hem en hij moest me wat vertellen. Ik snapte er niets van en ben snel naar hem toegekomen. Daar vertelde hij me dat hij sinds enkele weken gevoelens had voor een ander meisje. Het was hem overkomen en hij snapte er zelf ook niets van. Hij was niet vreemdgegaan, en wist ook nog niet of hij wat met zijn verliefdheid wilde doen, maar hij kon zijn gevoelens niet langer voor mij verborgen houden. Toen ik dit hoorde storte echt mijn wereld in elkaar. Ik kon het gewoon niet geloven. Ik ben naar huis gegaan en heb heel de avond in een shock gezeten. De volgende dag is hij bij me langs geweest en hebben we uren gepraaten gehuild. Uiteindelijk kwam het er op neer dat hij het heel erg vond voor mij , maar dat zij gevoelens voordat andere meisje zo hevig waren dat hij zich er niet tegen wilde en kon verzetten. We hebben toen afgesproken dat hij een week alles op een rijtje zou zetten en er goed over na zou denken.
Na die week kwam hij mij het slechte nieuws vertellen. Hij wilde het toch uitmaken. Hij huilde zelf ook ontzettend en zei dat hij nog steeds van me hield, maar dat hij toch zijn gevoel wilde volgen. Dit is nu ongeveer 1,5 maand geleden en ik voel me nog steeds ontzettend klote. Tot twee weken geleden heb ik nog contact met hem gehad. Hij wilde dit graag en gaf aan dat hij nog gewoon met me om wilde blijven gaan. Ik wilde ook nog contact omdat ik dacht dat ik hem daarmee wel wakker zou kunnen schudden en hem terug zou kunnen krijgen. Echter verliep dit contact niet echt goed. Hij deed erg afstandelijk en hield een beetje de boot af. Toen was voor mij de maat vol en ben ik boos op hem geworden en heb ik gezegt dat ik hem niet meer wilde zien en dat ie dan maar fijn met die ander gelukkig moest worden. Nu heb ik dus twee weken geen contact met hem, maar het is zo moeilijk. Telkens wil ik hem bellen of hoop ik dat hij mij belt, maar dit doet hij niet. Hij laat gewoon niets meer van zich horen. Ook heeft hij al iets met dat andere meisje. Vrienden hebben hen al een paar keer samen gezien.
Ik kan gewoon nog steeds niet beseffen dat het over is en al helemaal niet dat hij alles zo makkelijk van zich af kan zetten. Hij begint gewoon iets met een anders en doet net of onze relatie niets heeft voorgesteld. Aan de ene kant wil ik hem terug, maar aan de andere kant ben ik ook zo kwaad op hem. Ik had dit nooit van hem verwacht en ik voel me zo machteloos.
Daarbij komt ook nog eens dat dat andere meisje helemaal niet zijn type is, naar mijn mening. Veel vrienden van mij kennen haar en iedereen zegt dat er absoluut geen toekomst ik kan zitten. Ik hoop gewoon zo dat hij spijt krijgt en dat het niets met die ander word. Niet dat ik hem dan gelijk terug zou willen, maar toch.
Ik zal het verhaal niet nog langer maken, want ik schrijf nu wel erg veel. Maar ik hoop dat een van jullie wat tips voor mij hebben.
...
Hey meis...
ik weet precies hoe je je voelt, echt waar...
Ik heb owk sow iets dergelijks meegemaakt...
Mijn ex en ik hebben het "opgelost" door een paar maanden niks tegen elkaar te zeggen...
Daarna hebben we een hele poos gepraat over wat en hoe het nu kon gebeuren...
Nu kunnen we weer goed met elkaar overweg...
En als je hem echt graag terug wilt (wat ik me best voor kan stellen hoor!) zorg dan dat je echt een keer met hem om de tafel ga zitten...
Of ga wandelen met zijn 2en in het bos ofzow...
das ook fijn... ff uitwaaien...
Maar ga in ieder geval met hem praten en maak hem duidelijk hoe je je voelt...
Vraag hem of hij het allemaal waard vindt om dit sow te vergooien...
En vraag ook of hij echt gek is op die andere meid of dat hij wat met haar heeft genomen om jou te vergeten...
Vergeet bij dit alles niet dat hij ook verdriet had toen hij het uitmaakte en dat het hem ook pijn deed, hij huilde niet voor nix...
Nou sterkte meis!!!
Als je erover wilt praten, kun je me altijd een berichie trug sturen!!
Veel liefs l4ur4
dankje
he l4ur4,
jij ook bedankt voor je reactie.
Ik heb al zo veel met hem gepraat en gevraagt naar waarom. Maar hij weet het niet. Zegt dat ie nooit gedacht had dat het hem zou overkomen, maar dat ie nu eenmaal niets tegen zijn gevoelens kan doen. Hij wil perse zijn gevoel volgen. Ik denk dat het toch het beste is dat ik de komende tijd geen contact meer met hem heb. Misschien komt ie dan tot bezinnig. Ik weet het eigenlijk niet wat het beste is, weet alleen dat ik me echt heel erg klote voel. Binnenkort zal ik ze waarswchijnlijk wel een keer samen zien en dat zal wel heel veel pijn gaan doen. In ieder geval dank je voor je berichtje. liefs pellie
Las je verhaal net en mijn ti
Las je verhaal net en mijn tip zou net ff anders zijn. Ik zou geen contact meer met hem houden en probeer toch je draad op te pakken, want dan kan het altijd nog mee vallen. Ik weet het zeker dat ie je mist, want zo'n lange relatie is niet nix. Als de verliefdheid over is met dat meisje, wie weet krijgt hij echter spijt van dat ie jou verloren heeft, en als dat niet gebeurt, dan is hij het ook niet waard geweest om over in te zitten. Ik weet het, het klinkt alleemaal zo makkelijk, maar in de werkelijkheid blijft het toch moeilijk.
Kijk, hij komt ermee aan en laat hem ook lekker met die gevolgen zitten...
Veel sterkte ermee, meid
je hebt gelijk
Hoi hope,
Je hebt gelijk. Hem met rust laten is het beste wat ik kan doen, al is dit wel heel moeilijk. Enkel door hem met rust te laten, kan hij uitvinden of hij nog van me houdt en gaat ie me misschien missen.
maar ik heb weinig hoop meer, want ik heb nu al twee weken geen contact meer en het is al 1,5 maand uit, dus zou hij mij toch eigenlijk al lang moeten missen. Ik ben bang dat het met dat andere meisje echt serieus wordt.Maar ja, als dat zo is kan ik er toch niets tegen doen en is hij het inderdaad niet waard. dank je voor je reactie. liefs pellie
Hai
Ik weet zeker datie misschien wel spijt krijgt.
Ik herinner me mijn ex... nou ligt het verhaal iets anders.
Hij maakte het na bijna 3 jaar ooit eens uit omdat hij vrijgezel wilde zijn... en had ook vrij snel een ander!
En daarna mij, toen het met mij uitging was hij een tijdje alleen... en hij vertelde me toen in vertrouwen dat hij zijn ex *waarmee die dus bijna 3 jaar iets had* ontzettend miste.
Maar zij had ondertussen een andere vriend, en wilde niet echt meer iets van hem weten!
ik zou zeggen, hij is dom dat hij je laat gaan! Maar blijf niet op hem wachten... ga lekker uit en zoek een leuke knul waar je weer verliefd op kan worden.
Als jullie bestemd zijn voor elkaar, dan komen jullie elkaar nog wel tegen, misschien niet nu of over een maand, maar misschien wel over een jaartje ofzo!
Succes xxx LovelyFreak
Hey
Hopelijk gaat het een beetje met je.
Ik weet goed hoe je je voelt. Mijn vriend heeft het paar weken geleden ook uitgemaakt, we waren bijna twee jaar samen. Er was hier wel niemand anders bij betrokken, althans dat beweert hij toch, maar het is even pijnlijk. Toen hij het uitmaakte hebben we samen uren en uren geweend... Ik kon er gewoon niet bij. Zo ineens... en dat hij zo weende. Ik had hem dat nooit zien doen. Hij zei ik hem altijd mocht bellen of smsen. Ik wil zo graag vrienden blijven maar als je iemand nog echt graag ziet is het moeilijk. Nu neemt hij min of meer afstand van mij. Misschien is het beter dat we wat afstand nemen en dan zien of hij reageert of niet. Net als jij zit ik met de schrik dat hij nooit uit zn eigen zal contact opnemen. Niets van hem horen doet zeer, hem horen doet ook zeer... Iedereen hoopt nog ?ɬ©.
Sommige zeggen: afstand nemen kan helpen en dan baseer je je hoop erop... Net als jou weet ik het ook niet meer.
Ik begrijp het ook niet goed dat iemand na een relatie van 1.5 jaar of 2 jaar ineens niets meer van zich laat horen. Je hebt samen toch vanalles meegemaakt en ineens is dat weg... dat maakt het eigenlijk nog het moeilijkste.
Liefdesverdriet...