Hallo allemaal,
Ik ben nieuw hier.. las over de site in de CosmoGirl.

Sommige verhalen die ik al gelezen heb raken me echt, vergeleken met hen moet ik niet zeuren.. zo merk je maar weer dat het altijd vervelender kan..

In februari van dit jaar zag ik hem voor het eerst, op school.
Hij viel me op, hij leek op een acteur van wie ik al een lange tijd fan was.
En ik viel hem ook op..
Na een paar keer wat te hebben afgesproken wist ik eigenlijk niet of ik hem wel leuk vond, ik heb hem een paar keer afgewezen.
Toch aan het eind van maart stemde ik toe, ik wilde wel wat proberen.
Hij was stapelverliefd op mij, ik nog niet helemaal op hem.. maar in de loop van de maanden was ik dat ook op hem.
Het heeft uiteindelijk 5 maand geduurd..

Voor mij kwam het niet geheel onverwachts toen hij het uitmaakte, ongeveer een maand voordat het gebeurde.. begon ik me rot te voelen, ik was niet zolang begonnen met de pil en daar had ik erg veel last van (huilerig, rotgevoel etc.. ) altijd als ik bij hem was was dat gevoel er niet.. heel typisch.
Na ongeveer een maand dat ik dat rot gevoel had gingen we naar een festival in Belgie. Samen met zijn broer en de vriendin van zijn broer.
Ik heb me dat weekend goed vermaakt, maar merkte dat hij een beetje geirriteerd was. Toen we weer thuis waren na dat weekend op een maandag, heb ik hem donderdag weer gezien..
Ik merkte nadat weekend al dat er iets niet helemaal klopte.. zou het aan mij liggen? Was het dat rotgevoel van de pil waardoor ik me zo voelde?
Ik besloot om het hem maar eens te vertellen dat ik me al een tijd zo rot voelde, achteraf gezien had ik het veel eerder moeten doen.
Donderdag kwam hij bij me, ik vertelde hem over hoe ik me voelde door de pil en vroeg of hij nog dingen veranderd vond aan me..
Dat vond hij inderdaad.
Sinds dat festival vond hij me minder leuk zei hij, hij vond dat ik me een beetje raar gedroeg en ja.. dat was het zeg maar
Hij wilde het nog niet uitmaken omdat hij wilde kijken of ik wel echt zo was..
Die 2 weken van wachten ben ik door een hel gegaan.. heb zoveel gehuild en gehoopt dat het goed zou komen..
Op een zondag kwam hij langs, ik moest het nu echt weten
Hij vertelde dat hij het uit wilde maken.. hij was niet meer verliefd en vond het zo jammer dat we qua gespreksniveau niet op een lengte zaten..
Wel raar als je bedenkt dat ik vmbo heb gedaan en hij vwo doet, ik kan ook niet alles weten wat hij wel weet en we kunnen ook niet dezelfde interesse's hebben.
Na 5 maand was het dus uit..
Ik had het totaal niet aan zien komen voor het "gesprek" .
Ik snapte totaal niet dat het kon gebeuren, wij waren echt als twee handen op een buik.. ook al ben ik dan 15 en is hij 17, het voelde echt super goed en iedereen was het er ook over eens dat we lang bij elkaar zouden blijven..
Zo raar dat hij dat niet meer ziet.. alle dingen die ik voor hem gedaan heb, dingen die we samen gedaan hebben.
Zoveel herinneringen.. zoveel gedachtes

Aankomende zaterdag zouden we anders 6 maand hebben.. nog kort voor vele die hier zitten lijkt me.. maar voor mij, lang.. mijn eerste vriendje met wie ik 5 maand verkering heb gehad.
Het is nu ongeveer 3 weken uit, ik mis hem nog steeds wel.. ik wordt wakker met hem en ga slapen met hem.. ik krijg hem niet uit mijn hoofd..
Ik ben benieuwd hoe het met hem gaat, hoe hij zich voelt en vooral of hij mij ook mist..
Maar ik durf hem niet goed aan te spreken op MSN of om hem te smsen of bellen..
Het is zo raar allemaal.. zonder hem..

Inmiddels gaat het wel goed, ik heb soms dagen dat ik me erg rot voel.. maar ok dagen dat het super gaat.
Ik heb me ook aangemeld op deze site om misschien andere mensen te helpen, en om jullie verhalen en tips te lezen.