Je zegt geen behoefte te hebben aan mensen die zeggen dat je verder moet gaan, mijn inziens raar! Wij en je reallife vrienden, zijn er juist om je door heen te slepen! Om juist te zorgen dat je wel verder gaat, tuurlijk wil je het niet horen, je was/bent immers verliefd!
Maar je (dagelijkse)leven laten afhangen van die ene persoon is niet de oplossing..

Had je reden om zo jaloers te zijn? Was je ex een 'player', er in trek bij de dames? Jaloezie zorgt voor verstrooide verhoudingen, niet alleen in een liefdesrelatie komt dit naar boven! Afgunst naar vrienden, familie en kennissen is hier ook een onderdeel van? Dit had je eerder in kunnen zien, en je had hier eerder aan kunnen werken. Mijn inziens, is jaloezie een grote vorm van onzekerheid! En juist in een liefdesrelatie snap ik die onzekerheid nooit zo goed, je partner heb toch voor jou gekozen. Leer genieten van momenten en niet de hele tijd rond te lopen met alsalsalsalsals!

Wat geen contact betreft; jij kent je partner beter dan ons, ieder mens is anders; en heeft hierbij zijn eigen gebruiksaanwijzing! Persoonlijk zou ik als ik in jouw schoenen stond eerst aan mijzelf werken, en voorlopig geen contact! En als jezelf en je omgeving vind dat je echt verbeterd bent weer contact zoeken, als jij vind dat hij 'de ware' is. Ik zeg overigens niet dat je een compleet ander mens moet worden, want echte liefde is als je elkaar accepteerd zoals je bent..

Tja. Wanneer je kennelijk niet wil openstaan voor de realiteit dat Het Leven, inderdaad, ‘gewoon’ en genadeloos verder gaat en Liefde niet maakbaar is en ook niet op bestelling arriveert, wat wil je dan horen, Petra?

Je bent niet geholpen wanneer jouw omgeving of mensen op deze site jou naar de mond gaan praten en je alleen bevestigen in hoe klote jij je moet voelen. Van ons de hoop aangepraat krijgen dat jouw ex-vriend echt wel weer bij je terugkomt en jullie leven nog lang en gelukkig zal zijn vol met vlinders en blauwe luchten en zonnestralen—wat heb je aan deze valse hoop? Die garantie bestaat niet.

Wat zou jij een alcoholist vertellen die zegt: “ik heb geen behoefte aan mensen die zeggen dat ik moet stoppen met drinken en hulp moet gaan zoeken, want dat kan ik niet aan.”? Zou je hem sussen met een: “hoeft ook niet, hoor, met die lever valt het heus wel mee na 20 jaar non-stop zuipen. En als je je zo rot voelt, mag je je best troosten met een paar glaasjes.”

Je hebt geen koekjes & meepraterij nodig, maar inzichten en zelfreflectie. Als jouw depressie zo heftig is, dat je jezelf tekort doet in de wil om verder te gaan, is er professionele hulp nodig die jou hierin kan bijstaan.

Heel rot dat je je momenteel zo voelt, maar bij voorbaat de noodzakelijke inzichten al afwijzen onder het motto ‘de realiteit, dat kan ik niet aan’, dat gaat jou zeker niet verder helpen...