Hoi mensen van LDVD.
Een tijdje terug heb ik een post geplaatst. Ik heb weer contact met mijn ex en we zien elkaar superveel. Als we elkaar even niet zien en we zien elkaar weer is het superfijn. Nu is het alleen, dat we ook bij elkaar in bed slapen. Af en toe gebeurt er wat. Ik weet niet of ik een relatie met hem wil (wat misschien ook wel handig is om dat duidelijk te hebben), maar ik voel dat er nog steeds iets is. Waarom zou je anders zo vaak meeten lijkt me. Het komt van beide kanten heb ik het idee.

Gisterenavond heb ik mijn grens aangegeven. Hijzelf zei: "Als hele goede vrienden" blijven slapen. Ik heb gezegd, (eindelijk!) dat ik dat eigenlijk niet wilde en maar eens verstandig moest zijn. Hij ging vrij pissed weg. De deur was op slot en ik heb hem er via het raam uitgestuurd (dat is niet echt volwassen, maar ik had geen zin de sleutel te pakken die boven lag en was pissig omdat hij zo afstandelijk reageerde). Daarna heb ik hem via fb een bericht gestuurd. Dat ik een kutdag had, geen zin had in kritiek. Dat ik niet de rol wil van een neukertje die hij mag en dat het me speet dat ik hem via het raam eruit heb laten gaan.

Niet dat ik in zijn hoofd kan kijken, maar ik heb geen respons gehad. Ik denk dat hij boos is. Misschien voelt hij zich afgewezen ofzo, ik weet het niet. Ik voel me alleen echt niet tof en heb een beetje traantjes bij deze situatie. Ik ben trots dat ik mijn grens eindelijk heb aangegeven en voor mezelf opkom, maar vind het gek. Hoe kan het dat ik het ene moment het idee heb dat er zeker nog spanning tussen ons is en het volgende moment afwijzing krijg? Ik ga verder geen berichten sturen of iets, omdat ik mezelf de kop niet gek wil laten maken, maar moet mijn hart ergens luchten en iets van rationeel advies krijgen. Ik vraag mezelf af of ik wel goed heb gehandeld. We gaan nu 3 maand best intensief met elkaar om. Hij geeft ook aan, dat hij niet zomaar met iemand anders in bed duikt. Ik begin zoiets te krijgen van: Wat moet je van me? Zou iemand daar hier een antwoord op hebben?