Ja waar zal ik eens beginnen.Na een relatie van ruim 1 jaar heeft hij het uitgemaakt, voor mij nogal onverwachts. In augustus zijn we nog samen naar Portugal geweest, drie weken. Echt een super vakantie, waarin ik weer helemaal wist waarom ik zo gek op hem was.
Nou terug in Nederland moesten we weer allebei aan de slag met onze opleiding.Maar eerst ging hij nog een weekje naar Italie met zijn beste vriend, waar ze een beurs gingen bezoeken voor hun opleiding.Toen hij terug kwam had hij mij verschrikkelijk gemist en ik hem ook, zeker na onze leuke vakantie samen.Nou eigenlijk ging alles gewoon door, totdat we een keer ruzie kregen om iets heel achterlijks. Vervolgens zei hij dat hij het allemaal niet meer wist en dat hij daar over na wilde denken. Ik had het gevoel dat de grond onder mijn voeten vandaan werd getrokken. Ik begreep er helemaal niks van, maar als hij dat wilde moest dat dan maar.

Nou ik werd helemaal gek van die onzekerheid, dus toen ik hem via de telefoon sprak vroeg ik of hij er al uit was of hij nog wel met mij verder wilde. Maar daar kon hij toen geen antwoord op geven. Een paar dagen later maakte hij het uit, omdat hij het gevoel had dat we geen relatie meer konden hebben omdat er voor hem een aantal essentiele dingen niet goed liepen. Nou ik ben van mening dat je daar aan kan werken, maar hij denkt daar dus anders over.

Nu zijn we alweer anderhalve maand verder, maar ik krijg geen hoogte van hem. In deze periode spreek ik hem nog wekelijks en is hij nog een keer bij slapen. Als hij bij me is zegt hij dat hij nog steeds hartstikke veel gevoelens voor me heeft, maar rationeel gezien wil hij geen relatie meer met me.Dit maakt het zo moeilijk, want als ik besluit hem niet te bellen, hangt hij weer aan de telefoon. Ook onze vakantiefoto's (270 Stuks!) heeft hij nog niet opgehaald.Dus dat wordt ook weer confronterend. Nou sprak ik hem vrijdag en dan nodigt hij me weer uit voor zijn verjaardag en om morgen iets af te spreken. Dan krijg ik de foto's te zien. Ik ben heel zenuwachtig, maar het kan goed zijn dat hij afbelt. Is het een goed idee om in zijn huis af te spreken, ipv bij mij?
Ik hoop dat iemand van jullie mij kan vertellen hoe ik met deze situatie om moet gaan. Hij geeft me iedere keer weer hoop en vervolgens roept hij weer dat hij geen relatie met me wil.
Alvast bedankt en iedereen sterkte bij dit rotgevoel.
Het weer werkt ook niet echt mee eigenlijk!!!