We hebben gister een gesprek gehad.
Ik wist niet dat hij zou komen dus op het moment dat hij kwam was ik in de keuken de vaatwasser aan het legen met de muziek hard aan van James Morrisson You give me something en was lekker aan het meezingen.
Ik hoorde die hond gek doen dus ging kijken binnen en daar zat hij op de bank.
Schrok wel even,heb hem aangesproken hoe we dat straks gaan doen met die hond...hij zei dat die hond nog het enigste is wat hij heeft,dat zei hij wel een paar keer maar reageerde er niet op. Ik zei als jij denkt dat jij hem een beter thuis kan geven als ik dan moet je dat zeker doen.
Hij weet dondersgoed dat hij die hond niet kan verzorgen,geen tijd ervoor heeft en die kleine en hij zijn helemaal gek van elkaar dus zou het ook voor beide zielig vinden en mijn mannetje is het ook maar goed ik zei nogmaals als jij vind dat hij het bij beter heeft dan bij mij dan is het zo.
Hij zei ook dat hij had willen wachten totdat dat stukje wat bij hem gebroken was weer geheeld was en dan had willen terug komen,ik zei ja dus ik kan op jou gaan zitten wachten zeker tot nieuwjaar en dan maar afwachten of het dan uberhaupt nog goed komt. Hij zegt ja inderdaad,dus ik zeg nou maar dat kun je vergeten,ben geen lelijk,dom gek wijf die op jou gaat zitten wachten ik wacht al bijna 2 maanden en vind het nu genoeg geweest,hij zegt ja en ik niet ik had willen wachten totdat dat stukje weer geheeld was en ik zeg ja maar ik wel (thanks odie!!!!) dus dan houd het lekker op,ik ga verder.Dus hij zegt ja dat is dan jouw beslissing ik zeg ja inderdaad dat is zeker mijn beslissing.
Verder was ik rustig,vrolijk en liet hem een foto van mijn verjaardag zien van die kleine in blijdorp en ik zei leuke foto he!
hij zei ook nog over een burberrytruitje wat hier al heel lang ligt maar ik had laten liggen en steeds bij zijn post had gelegd maar wat hij niet meenam dat dat truitje voor mij was,na bijna 2 maanden!. Dus ik begon te lachen en zeg nou ik had hem al stiekum ingepikt ik vond hem zo leuk.....hij vroeg of ik nog eneco wilde bellen voor een paar dingen want daar had ik me in verdiept enz en ik zei ja hoor dat is goed.
Hij zegt nou ik ga even douchen hoor....ik dacht ach jezus ik zeg ja dat is goed maar ik moet weg,heb mn jas aangetrokken en omdat we eigenlijk weer een beetje normaal deden tegen elkaar en ik me niet meer het slachtoffer voelde maar juist heel sterk wilde ik hem 3 zoenen geven toen ik wegging als blijk van zo het doet me niks meer maar het werd er 1 op zijn wang,hij pakte me vast en ja zijn hand even op mn kont en toen lieten we allbei los.
Ik zeg nou doe je rustig aan (iets wat hij altijd tegen mij zei) hij zegt ja,dus ik oke,wel doen he en ben weggelopen
moest lachen toen ik buiten stond,van de schrik hoe ik ermee om was gegaan en h hoe sterk ik me voelde,ben naar een vriendin gegaan....ben nu niet meer het slachtoffer,ik ga verder en het is nu zijn verlies en niet meer de mijne.
Hij kan nu niet meer langer doen met me wat HIJ wil,hij weet nu dat ik doorga,ik niet meer op hem ga zitten wachten totdat HIJ weet wat HIJ wil.
NEEEEEEE,mijn beslissing,mijn leven en zijn verlies!!
Ben druk bezig met een huisje zoeken,ik voel me weer goed,weer aantrekkelijk,weer mooi van binnen en buiten.HIJ heeft mij niet langer in zijn macht WAUW dacht nooit zover te komen maar hoop dat ik met deze stap weer een stukje verder ben.
Met name dank aan Odie,Eeffie,Free en vooral Frederique
Dikke kus voor jullie
Wat goed van je! Hou vast
Wat goed van je! Hou vast dat gevoel!
Knap hoor!
Knap!
Dit klinkt echt ongelooflijk sterk zeg! Knap hoor, heb er bewondering voor. Je bent heel duidelijk in wat je wilt en kiest je eigen weg. Wat zal hij zich rot geschrokken zijn. Tja, dat had ie zich dan maar eerder moeten bedenken.
Petje af! Panic
cool
Voelt goed he,meis!i know!COOOOOOOOL!
Thanx meiden!! Al voel ik me
Thanx meiden!!
Al voel ik me vandaag weer wat zwakker helaas en vraag ik me af of ik hier wel goed aan heb gedaan.
Denken jullie dat als het goed zou komen tussen ons dat ik hier goed aan heb gedaan??
Ik hoop het,denk wel dat ik het beter zo kan doen dan hem bijna letterlijk gaan zitten smeken of hij me nog een kans wil geven!!
Ik hou gewoon vol en ga gewoon door hoor ook met huisje zoeken maar nog steeds hoop ik dat het goed komt,droom ik er nog over en verlang ik daar nog naar!
Gingen zijn ogen maar eens open!!!
Hoop dat ik het met deze houding bereik.
Wat denken jullie??
Yeahhhhh je hebt het gedaan!!!!!
Hartstikke goed van je dat je de beslissing in eigen hand hebt genomen. Wachten totdat je een ons weegt....? NO WAY!!!! Je gaat nu je eigen weg zoeken, die zal gaan met ups en downs. Ik heb ze ook. Periodes van je heel sterk voelen en dan weer een periode dat je denkt: ja maar, had ik mss wel moeten wachten, twijfels of je er wel goed aan hebt gedaan, hem missen.... Maar weet je die downs worden ook steeds een beetje minder diep. Ze zijn er nog wel maar niet meer zo heftig. Zo zal het gaan, je kunt je niet altijd sterk blijven voelen. Als dat zo zou zijn had je helemaal geen gevoelens meer voor hem. Wel je sterk blijven voelen dat JIJ de beslissing hebt genomen. Hou dat altijd voor ogen. En het wil ook helpen naar de dingen te kijken die niet goed gingen. Dus je verleden niet gaan romantiseren, anders zou dit nooit zijn gebeurd. Als jullie een heel fijn verleden hadden samen zou je die beslissing niet zo kunnen nemen, ook van zijn kant. En als je je weer eens rot voelt, twijfelt, berichtje plaatsen; anderen kunnen je weer helpen het helder te blijven zien! Ik wens jou heel veel sterkte, en het zal je lukken hoor!!! Liefs Odie
Thanx Odie, Alleen ik had
Thanx Odie,
Alleen ik had dit eigenlijk niet willen doen snap je,dat maakt het zo moeilijk allemaal.
Het liefste wil ik hem gewoon terug want hij heeft mij geen rotgeintje geflikt,geen ander in het spel en ik hem ook niet alleen door die ruzie's die we hadden en die nu tot de verleden tijd behoren maar dan nog wil hij wachten totdat dat stukje wat gebroken is,weer geheeld is.
En zelfs toen ik hem duidelijk vertelde dat ik niet op hem ga zitten wachten en dat dit mijn beslissing is dan nog zegt hij niet van ja het is beter zo dat het over is,nee hij zegt er niks op en daar heb ik moeite mee.
Ik zit in zijn huis,tot op de dag van vandaag zegt hij niet van wanneer ga je weg,het is over en het is mijn huis NEE hij zegt doe maar rustig aan,er zit geen haast bij.
Ik wil net zo sterk als jou zijn Odie door deze houding kwam jouw ex uiteindelijk ook tot inzicht,hij was te laat maar hij zag het wel maar lukt me niet erg,ik heb zoveel twijfels en de gedachte van oh ben ik hem echt kwijt gaat wel 100x op een dag door mijn hoofd en wil gewoon nog een kans van hem!!
Ik hoop zo dat als er een kans voor ons inzit dat ik er dan op deze manier goed aan doe,wat denk jij ervan?
he geloofindeliefde
Jij wilt toch niet wachten totdat hij eindelijk een besluit heeft genomen die mss verkeerd voor je uitpakt? Dan heb jij al die tijd stil gestaan en hij is wel verder gegaan. Dan sta je er nog veel rotter voor als nu. En tuurlijk snap ik je, dat je hem het liefste terug wil. Ik wilde hem ook terug, heb dat ook gedaan toen hij terug wilde komen en toen hij opnieuw zijn twijfels kreeg was ik nog verder van huis... Is dat dan wat je zou willen? Want echt, dat wil je niet meemaken. Doordat je nu wel verder gaat en de ander komt terug, jij haalt ale je gevoelens weer naar de oppervlakte en dan zegt ie: nee, toch verkeerde keuze, er verandert toch niet veel, gebroken stuk is niet voldoende geheeld.... Dan sta je dus echt met de rug tegen de muur.Want je gevoelens heb je volledig weer er uit getrokken en dan kun je ze weer terug stoppen... dan ben je echt veel verder van huis hoor. Ik heb een hele diepe afgrond gezien. Ook al heb je er verschrikkelijk moeilijk mee, als jij nu je eigen plan gaat trekken en het zal ooit mss weer goed kunnen komen dan zal hij zijn best voor je moeten doen. En laten zien dat dit echt is wat hij wil. Dat is wat je tegen hem zou kunnen zeggen. Dat jij verder wil met je leven, niet wil stil blijven staan. En als hij na een half jaar er toch achter komt dat dit is wat hij wil kan je kijken of jij dit nog echt wil. En het isfijn dat hij je niet pusht om te gaan vertrekken maar het is niet iets waar je steeds bij stil moet blijven staan. Als jij verder wil met je leven ga dan ook verder. En als er nog wel een kasn voor jullie is, dat zal dan moeten blijken. Maar stil blijven staan is echt het aller slechtste wat je nu kunt doen! En eje bent wel sterk want jij hebt een keuze gemaakt, ook al heb je nu je twijfels, die horen er bij. Want je gevoel is niet weg en dat is logisch! Hoop dat je er wat mee kunt
Hey Odie,
Nee natuurlijk wil ik niet dat hij een besluit neemt die verkeerd uitpakt maar op de 1 of andere manier heb ik het gevoel dat als hij ons nog een kans geeft dit ook goed komt en als het verkeerd uitpakt dat het dan eerder van mijn kant zal zijn dan van zijn kant en zal het wel van zijn kant komen dan hebben we het iig nog geprobeerd en dan kan ik me daar makkelijker bij neerleggen.
Ik ga ook verder,echt waar.
Een half jaar?? Nou dan hoeft hij bij mij echt niet meer aan te komen hoor, daar ben ik geen type voor,ik krijg veel mannelijke aandacht en daar hoef ik geen moeite voor te doen dus ik denk dat zijn kansen dan echt bekeken zijn.
Om eerlijk te zijn,als ik een huisje heb gevonden zou het al te laat zijn want dan ben ik al zover en zal er heel veel voor nodig zijn om mij weer voor zich te winnen want dat zou ik hem toch niet kunnen vergeven als hij het zover laat komen dus dan ben ik al een heel eind.
Nu is er nog weinig voor nodig,een goed gesprek een teken van liefde dat zou al genoeg zijn op dit moment maar ik weet van mezelf als het voor mij over is dat het dan ook echt over is,dan ben ik echt keihard en no mercy al zou hij voor de trein springen,hij springt maar en daar ben ik een beetje bang voor dat dat gaat gebeuren,dat als ik over dat punt heen ben het helemaal over is van mijn kant en dan is er niet eens een klein gaatje meer!
Zo is het altijd nog gegaan bij mij,heb heel wat harten gebroken maar wel atijd eerlijk,oprecht en respectvol geweest zonder een ander te hebben of wat dan ook maar als ik er echt klaar mee was,dan was er geen weg meer terug en zo zal het ook gaan als ik een huisje heb en al mijn spullen heb verhuisd en al het verdriet wat dat met zich mee zal brengen.
Dan zal ik er klaar mee zijn dat weet ik zeker,ken ik mezelf goed genoeg voor Maar dat is niet wat ik wil begrijp je?
Maar hopen dat hij het niet zover laat komen daarom laat ik hem nu ook gaan,als het zo moet zijn dan komt hij wel en zoniet dan zal hij straks echt te laat zijn en ik denk dat hij dat ook wel weet en ook daarom het zo uitsteld en zegt dat er geen haast bij zit om een huisje te vinden.
Maar daar laat ik me niet door belemmeren hoor want als ik iets vind en ik hoop snel,ben echt hard op zoek dan moet het zo zijn.