Ik geef nooit meer mijn hart weg!!! Help!

afbeelding van Los laten

Ik moet het los laten!!! Het is een obsessie, de hele dag denk ik aan hem.

Het begon allemaal als een sex relatie waar ik vrede mee had omdat hij eigenlijk mijn type niet was. De eerste periode zocht hij mij op, kwam langs op werk, belde de hele dag door. Hij zei mij altijd duidelijk het kan nooit een serieuze relatie worden en hij wilde niet in het openbaar gezien met mij worden. Hij vertelde mij dat hij verslaafd was aan vrouwen. Vervolgens naar het buitenland vertrokken voor 4 maanden waar hij mij kwam opzoeken. Iedere dag Skype ,smsjes en telefoontjes. Ik voelde me zo goed bij hem , hj gaf me energie, vlinders en verlangde om bij hem te zijn. Na terugkomst had ik besloten om de volle 100 procent voor hem te gaan en mijn hart aan hem te geven. Intuitie zei mij al dat er iets fout zat. Na 8 maanden met ups en downs , smsjes van vrouwen in zijn telefoon en het niet zeker weten of hij al een vriendin had, langzaam gek geworden. Nog nooit zoveel gehuild en afgevallen. Ik ben weer naar het buitenland vertrokkken voor 4 maanden , hij mij weer komen opzoeken en na zijn bezoek werd het contact minder, hij vertelde mij dat het alleen sex was en hij mij geen pijn wil doen. 4 maanden liefdesverdriet gehad, wat een zwaar kut gevoel!!!! Na terugkomst besloten sterk te blijven, en kwam ik hem tegen, voelde een steek in mijn hart de hele wereld stond stil op dat moment. Ik ben weer begonnen met contact te zoeken en weer met elkaar naar bed geweest en het voelde zo goed. Alleeen het horen van zijn stem maakte mij al blij. Uiteindelijk ontdekt dat hij een vriendin heeft, even een periode los kunnen laten maar altijd het verlangen naar hem behouden. Heb ook een sterk intuitie gevoel dat hij met een collega van mij naar bed gaat, er zijn teveel toevalligheden of ben ik gewoon doorgeflipt? Ik wil het zoooo graag loslaten maar nu laatste periode weer met elkaar naar bed geweest, uurtje en hij is weg en voel me daarna zoo slecht. Waaar ben ik mee bezig??? Durf niet meer met vriendinnen erover te praten , moet ik in therapie?

afbeelding van chelle

@ loslaten

Ik vermoed dat het grootste drama in jouw verhaal is, dat je jezelf tegen beter weten in, emotioneel voor deze man hebt opengesteld.

Jouw allereerste indruk/gevoel was ‘dat het je type niet was’. Maar sexueel wilde je hem wel een kans geven. Zijn bekentenis aan jou ‘dat het nooit een serieuze relatie zou worden’. Zijn wens om niet met jou in het openbaar gezien te willen worden. Zijn ‘vrouwenverslaving’.

En toen, na 4 maanden, waarbij hij jou in het buitenland waar jij tijdelijk verbleef, in het geheim opzocht en het hof bleef maken, jou voor even liet geloven en liet vluchten in een droomwereld (daarmee zichzelf ook waarschijnlijk), besloot je bij terugkomst te geloven dat deze man het waard was om helemaal voor te gaan--ondanks dat je intuitie je al ingaf dat ‘iets’ niet klopte.

Je wist beter, maar hebt je van de signalen weggedraaid. Waarom is dat, denk je?

Dat deze man issues heeft, is wel duidelijk. Maar de verlossing voor jou ligt in de vraag: waarom sta je het toe?

En dan nog iets: je hart 'weggeven'? Je hart openenstellen, of iemand in je hart sluiten, okay. Maar weggeven? Geef nooit meer, dan wat je bereid bent te verliezen. Ik zou denken dat jij je hart zelf heel hard nodig hebt Knipoog

afbeelding van Los laten

mindfucker

Thnx voor de samenvatting!!

Gevoel overheerst verstand, is vaak zo bij de liefde toch?

De ene dag overheerst het 1 en dan de andere dag het ander.

Het is zo overduidelijk dat hij niets van mij wil , maar toch mij kom opzoeken. Waarom dan? Soort van machtspel , mis hij mijn aandacht voor zijn eigen ego? Ik noem hem de mindfucker.

Is zo vreemd na al het verdriet dat iemand je aandoet, toch voel " ik hou van hem". Ik had ook zo graag die vrouw willen zijn waar hetzelfde voor voelde. Denk ook dat het veel met ons cultuur verschil te maken heeft. Ach ja je zoekt toch altijd een waarom.

Ik vind het wel fijn om zo af en toe mijn gevoel van me af te schrijven, goede site!!