Na vijf jaar ben ik er klaar mee. Het begon ongeveer vijf jaar geleden. Het ging niet goed met zijn relatie. Na een maand van ons eerste afspraakje stond hij plotseling met zijn koffer voor mijn deur. Op dat moment wist ik niet goed wat ik ermee aan moest maar liet hem toch blijven. We hadden een fijne tijd, tot dat hij een dag vertelde dat het niet goed ging met zijn dochter, doordat ze zo veel verdriet had door dat haar ouders uit elkaar waren. Hij ging maar weer naar huis. Ik besloot toen om de relatie te eindigen. Maar hij bleef bellen en zeggen dat hij gek op me was. Dus gingen we stiekem verder met de relatie. elkaar stiekem zien 2keer in de week omdat hij in een andere provincie woont. Na ongeveer anderhalf jaar ging hij weer weg bij zijn vrouw en huurde een woning. dit duurde vier maanden tot hij weer door verdriet van zijn dochter en dat zijn vrouw ziek was. Maar onze relatie ging door, door alle verdriet die ik had bleef ik doorgaan. Zijn vrouw is er zelfs achter gekomen. Doordat ze smsjes vond en een telefoonopgave heeft aangevraagd om te zien welke nummers hij belde. Ze belde dan op om te vragen wie ik wel niet was. En ik maar ontkennen dat ik hem kende.
Anderhalf jaar geleden ging ze weg. Er moest voor alles gezorgd worden, ze heeft een huis gekocht, ze hield de auto, nieuwe inrichting voor haar woning, want ze kon niet meer zo met hem leven alsof ze broer en zus waren vertelde ze hem. Ik vond een baan in de provincie waar hij woont dus ging ik bij hem wonen. Mijn huis hield ik nog aan omdat ik een zoon van 20 heb. Hij wilde haar niet meteen vertellen dat hij een andere relatie had dus hielde we het nog verborgen voor veel mensen. Alleen een paar van zijn vrienden wisten het. Maar het nieuws ging snel en zijn dochter kwam het te horen. Toen brak de oorlog uit zijn ex schoonzus en een paar ander begonnen zich er ook mee te bemoeien. We dachten dat het wel weer over zou waaien en gingen op vakantie. Maar na de vakantie was het raak. De ex wilde terug, ze beleef bellen, stond erop dat ze wilde praten. veel gedoe dus ik ging naar mijn eigen woning. Want als mevrouw begint dan rammelt de hele wereld en dan gebeurt alles zoals ze wil. Al moet ik nu wekelijks reizen van de ene provincie naar de ander voor mijn werk. Ik dacht ik geef iedereen de ruimte om te praten etc. Maar ex ging terug en het enige wat hij tegen me kon zeggen is dat hij het moeilijk vindt maar ze is ziek.
Ik zocht een anti kraak woning in de provincie want het reizen werd me te zwaar. Ik ben er ziek van. Hij kreeg het druk en kon nog maar een keer in de week bij me langskomen. Hij denkt zeker dat ik gek ben. Maar toen was de maat voor mij vol. Hier kan ik niet mee door gaan. Wel seks hebben, en daarna weer de goede huisman uit hangen. Die periode ben ik al voorbij. Het doet me heel veel pijn en er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk. Maar ik hoop dat als ik moedig blijf de pijn wel voorbij zal gaan. Verstandelijk denk ik ik had gewoon niet zo stom moeten zijn. Maar dat is nu gebeurt. Het enige wat ik hoop is dat ik mijn hoofd boven water kan houden. Nu met twee woningen. Ik ben al weer opzoek naar een baan in mijn eigen provincie. Het ergste van alles vind ik dat hij mij niet de kans heeft gegeven om mijn hart te luchten. Hij wil er niet over praten. Ik ben 42 en hij 52 dus we moeten weten wat het leven inhoudt.