ik blijf zo in dat rotgevoel hangen

afbeelding van paula50

Hallo lieve mensen,
Kijk nog regelmatig op de site, met veel mensen gaat het gelukkig veel beter, met mij GING het ook wat beter, maar nu, hij is weer terug van vakantie. Hoewel ik hem nu sinds 13 maart niet meer heb gezien, speelt zich in mijn hoofd maar 1 film af; is er al een ander? vooral in de weekenden denk ik daaraan, ik weet hoe geweldig hij een vrouw zich kan laten voelen, aandacht, kaarsen, wijn, geen moeite is hem teveel.
Eens heeft hij dat voor mij gedaan, eens...
Waarom kan ik die knop niet omzetten? Ik doe mezelf er pijn mee, huil ook weer zoveel en wil dat niet, ik wil zo graag verder.
Maar voel me zo vernederd, door al de smeekbrieven die ik hem stuurde en waar geen enkele reactie op kwam, hij had er genoeg van, het verveelde hem en ik kon "oprotten" zo respectloos om dat dan te doen zonder een ander nog een gesprek te gunnen. Bestaat het dat als je zo verliefd bent, dat je dan niet ziet dat die ander zo alleen maar met zichzelf bezig is, ik voel me ook zo gebruikt, hoelang had hij al geen gevoel meer voor mij en waarom wil hij niet praten?
Dan zou ik, hoe hard ook, toch de waarheid weten en misschien makkelijker verder kunnen.
Het ene moment huil ik vanwege het gemis en de pijn en het andere moment haat ik hem!
Hij woont 5 min. bij mij vandaan, maar ik ga nu naar andere winkels en zorg dat ik omrijdt, wil niet langs zijn straat rijden, ik voel dat ik het niet aankan als ik hem tegen zou komen, doe er dus alles aan om dat te vermijden.
Tja, zat er maar een "delete"knop in je hoofd, dan kon ik hem wissen ipv missen. xx

afbeelding van panic

ctrl+alt+delete of uitgummen

Menigeen hier op de site denkt daar zo over. Al heb ik die gevoelens die jij hebt gelukkig niet (meer). Ik herken ze wel van eerdere liefdes en dat kan killing zijn. Enige wat helpt is toch je te focusen op jezelf. En als je verliefd bent, accepteer je gewoon veel van de ander. Pas als je oogkleppen afvallen besef je wat er precies gebeurd is.
Heel veel sterkte!!

afbeelding van verloren woorden

@paula50 : rotgevoel

Hoi paula50,

die knop, of dat gummetje is er nu eenmaal niet. En dan blijkt dat we het toch allemaal zelf moeten doen. Dat is velen reeds gelukt en in jouw geval wil het soms ook lukken. Hou juist daar aan vast. Want op het moment dat het beter ging moet je je toch vast ook goed gevoeld hebben lijkt me zo? En voel je niet vernederd door de brieven die je hebt verstuurd en waar je geen reactie op hebt gekregen. Ik herken dat maar al te goed en ik heb toen nog wel een reactie gehad, maar juist die reactie heeft mij even heeeel erg klein gemaakt, ook wel vernederd. Anderen kunnen nu eenmaal sneller schakelen, rationeler denken en daardoor sneller de draad weer oppakken. Ieder mens is daarin uniek en dat is maar beter ook. Anders zouden er alleen maar eenheidsworsten op de wereld zijn en dat zou het allemaal wel heel erg saai maken nietwaar?
Zorg voor jezelf en geniet meer van de momenten dat het beter gaat, want hoe meer je daar van kunt genieten hoe langer dat gevoel zal overheersen.

Sterkte en dikke knuf!

afbeelding van Visje78

Paula, ik leef met je mee.

Ik kan mij de pijn en verscheurdheid verschrikkelijk goed voorstellen. Het gevoel love him, hate him. Ik wil het ook gewoon niet snappen dat hij weg is. Wordt kwaad op mezelf en toch helpt het niets. Hij is weg en komt niet meer terug. En dan die onverschilligheid van hun kant, dat doet nog het meeste pijn. Ik moet ook stoppen met mijn vrienden in te schakelen als spionnen. Elke info die ik via hun van hem krijg treft mij telkens weer als een bom. Soms hoop ik dat hij hun eens vertelt dat hij mij mist... maar dat is na 10 maanden nog nooit gebeurd. Ik laat hem blijkbaar volledig koud. En dan de verhalen van de andere vrouwen waar hij rond hangt, ik moet er soms letterlijk van kotsen... Hij weet dat hij knap is en deinst er niet voor terug dat nu te misbruiken. Dat de liefde van je leven je zo kan bedriegen en dat alles wat er de voorbije jaren gebeurd is, lijkt als een groot toneel maakt me ziek. Ik slaag er maar niet in mezelf graag te zien en even egoistisch te zijn als hij. Live your own life is zijn moto... maar wat als je dat niet wil, wat als je je leven wilt delen met hem? Ik heb hier een andere blog gelezen die zegt of het waar is dat je je ex pas vergeet als je hopeloos verliefd wordt op iemand anders... wel ik kan met zekerheid zeggen dat dat bij mij zo is. Kwam ik maar die ene nieuwe persoon tegen, die mij ex doet vervagen en mijn ooglappen laat afvallen... maar tot nu toe is niemand kandidaat dus moet ik verder met de hartzeer 24/7. Het gevecht van verstand tegen hart is nog lang niet voorbij.

afbeelding van paula50

visje78, love him, hate him

Hoi Visje,
Wat je schreef over love him, hate him, dat is helemaal waar en ook dat ze verrekte onverschillig zijn en dat is nou juist ook het gevoel waar ik zo moeilijk mee kan omgaan, hij heeft op een zeer wrede manier met mij äfgerekend, ik ben alles kwijt, zie natuurlijk ook zijn kids niet meer, waar ik om gaf, heb zoveeeel voor hem gedaan, echt!
En hij is verder gegaan alsof die 6 jaar zelfs geen gesprekje waard zijn en nu voel ik me zo vernederd, heb hem in brieven gesmeekt om een antwoord, bleef maar aardig en had er alle begrip voor dayt hij gestresst was, dat hij geen geld had, dat hij..... ga zo maar door. Heb mezelf op gegeven moment zo naar beneden gehaald door hem sex aan te bieden, iets waar hij altijd voor in was, oh, wat voel ik me stom en zielig, hij heeft mij vast voor gek verklaard tegenover zijn vrienden, die ik ook kende!
Ik wil wraak, maar besef dat dat niet kan en trouwens, wat zou ik dan moeten doen?
Het beste is het uitzitten en mijn advies aan jou; probeer niet via via dingen over hem te weten te komen, echt, het maakt je kapot, je krijgt nl. nooit te horen wat je diep in je hart wil horen, nl. dat hij jou mist, ik doe extra moeite om te zorgen dat ik hem in geen geval per ongeluk tegen kom en dat geeft een rustiger gevoel, maar het verdriet, gemis en vooral de wanhoop en woede, daar ben ik nog lang niet overheen.
Sterkte Paula.

afbeelding van tijger

@paula

"ik weet hoe geweldig hij een vrouw zich kan laten voelen, aandacht, kaarsen, wijn, geen moeite is hem teveel."

Ach weet je waarschijnlijk was je er heel gevoelig voor en was hij heus niet zo geweldig, maar wat ik veel belangrijker vind, waarom vergeet jij jezelf???!!!
Weet jij eigenlijk wel dat jij het heel gezellig kan maken en hoe fijn jij een ander kan laten voelen ,he!!
Ja toch, jij bent minstens als niet veel gezelliger dan hem, he kop op staar je niet weer blind op hem en kijk lekker naar hoe geweldig jij wel niet was voor hem en dat hij je totaal niet verdiende en je dat nu aan een ander kan geven die het wel waardeerd!!
Groet en weg met die flapdrol in je hoofd!!

afbeelding van Anitasten

Hoi Paula50, Ik hoop dat het

Hoi Paula50,
Ik hoop dat het vandaag weer wat beter gaat. Maak je niet teveel zorgen over het moment dat je hem tegenkomt. Ik sta nou ook niet echt te springen om mn ex tegen te komen, maar toen ik mijn ex vorige week te woord moest staan viel het reuze mee.
Wat zijn kaarsen, aandacht ed waard als hij je ook zo weer aan de kant zet! Het was leuk voor dat moment, maar met wat je nu weet besef je dat je zo iemand niet meer om je heen wilt hebben toch?
Een dikke knuffel,
Anita

afbeelding van panic

@Paula

Toch nog een reactie van mij. Ik las je blog namelijk weer heel even en vaak vind je bij de 2e keer nog opmerkingen die heel veel zeggen. Bij jou de volgende zin "hoelang had hij al geen gevoel meer voor mij en waarom wil hij niet praten"
Lieve Paula, er verandert hier helemaal niks, maar dan ook niks mee. Ook al heeft hij nooit gevoel voor je gehad, ook dat maakt het verleden, het heden en de toekomst niet anders. Ja, hij heeft je dan belogen en bedrogen, maar dat kan je als een straf zien, maar ook puur als een feit.
Er komt een punt dat je ook daarover je schouders op kan halen. Ik ken je gevoel, bijna iedereen hier op de site weet wel wat voor een aparte mijn ex is.
Die kan niet van iemand houden, niet van zichzelf, en heeft dus ook nooit van mij gehouden. Geen leuke realisering, eentje waar ik moeite mee heb gehad en soms nog steeds wel.
Maar steeds vaker komen de momenten dat ik hierover mijn schouders ophaal. Het klinkt misschien ongeloofwaardig, maar het is wel zo.
Gevoel van "nou dan heeft hij maar niet van mij gehouden, dat is zijn probleem. Als hij zo door het leven wil gaan is dat zijn keus. Ik heb wel van hem gehouden. Van die man die mij belogen en bedonderd heeft, maar ik heb het wel gedaan. Knap van mij dat ik zelfs in staat was om van zo iemand te houden. Moet je nagaan hoe geweldig dat zal zijn bij een wel eerlijke en geweldige man". Glimlach
Zo praat ik tegen mijzelf. En des te vaker je iets tegen jezelf zegt, des te geloofwaardiger het wordt .

Je moet doen met de feiten die er zijn. Met de woorden die hij gezegd heeft, met het gedrag dat hij vertoond heeft. Als hij jou als een rotzak behandeld heeft, dan is het een rotzak. Sorry voor mijn groffe woordkeuze. Daar zijn geen excuses voor en verklaringen hoef je niet te zoeken.
Dus eigenlijk is de waarheid er eentje die jij al wel weet, namelijk dat hij jou respectloos en als afgedankt vuilnis behandeld heeft.
Ga daar boven staan! Voel je nergens schuldig over. Jij hebt je best gedaan, je hebt geknokt en je aan de liefde vastgehouden. Dat is meer dan je van hem kan zeggen.
Kijk jezelf aan in de spiegel en wees trots op jezelf! Hulde aan jou dat jij van zo'n vent hebt kunnen houden. De volgende man, die wel geweldig is, staat daar ergens op de achtergrond te trappelen om jouw liefde te ontvangen.
Knuffel, Panic