die dubbelheid is heel herkenbaar en normaal ook denk ik. Je weet heus wel dat het zo niet verder gaat, je wordt keer op keer gekwetst en hoe hij doet is niet normaal, het was al een hele tijd niet normaal. Nu het dan uit is, over is, komt die pijn naar boven, de gevoelens van gekwetst zijn en dat het beter is, maar ook het gevoel van gemis, voor niks gevochten, in de steek gelaten voelen... en natuurlijk de liefde die jij gewoon voor hem voelt, die is er nog steeds en die mag er ook zijn.

Ik denk echt dat jij er ontzettend goed aan hebt gedaan om te kiezen! En dat je nu je tante belt voor steun, mobiliseer gerust je hele familie, je vrienden, ze helpen je met liefde! Want deze mensen om jou heen gaan jou echt steunen in plaats van dat eeuwige heen en weer geslinger dat hij jou steeds op je bord gooide. Je mocht elke keer komen opdraven, elke keer zijn kant uit als hij dat wou, hij kwam nooit jouw kant uit... jouw blogs maakten me altijd kwaad op hem!

Ik worstel ook nog wel met dezelfde emoties, de ene dag een hele goede dag, de volgende weer een hele slechte. Maar believe me, als je eenmaal een keuze hebt gemaakt en echt jezelf gaat helen, zal de eerste paniek snel plaats maken voor steeds meer opluchting en helderheid! You can do it girl!

Ik lees dit nu pas, had al een reactie onder je ander blog gegeven.
Dit is er aan vooraf gegaan en ex heeft gevoelens voor een ander (dat meisje van toen?), eigenlijk was dat vermoeden er al hè?
GOED dat jij er een streep onder hebt gezet!

Je hebt er met je lievelingstante over gesproken, goed om het van je af te praten. En natuurlijk ook hier blijven schrijven, gooi het er maar uit!

En met je huisgenootje, komt vast ook wel weer goed toch?

Dikke knuffel!