Hey hallo, hier ben ik weer. Zoals je in mijn eerdere verhaal kunt lezen, gaat t niet bepaald lekker met me. En net als je denkt dat t niet erger kan, gebeurt dit: donderdag avond toch weer afgesproken met mijn ex. Na lang praten kwam het eruit....hij wilde me terug! Ik helemaal blij, maar wel voorzichtig. we hadden afgesproken om het heel rustig aan te doen, langzaam weer alles oppikken. Hij is die avond mee naar mij gegaan en natuurlijk kwam van t een het ander. Vrijdag heb ik hem weer gezien en is er niks aan de hand. Hij zei dat we samen oud zouden worden en voor altijd bij elkaar waren. Tot vanochtend dus....kreeg een email....hij wist t allemaal niet meer en hij wilde die andere vriendin niet kwijt....die waar hij mij om verlaten heeft na 2 jaar. Heb hem gelijk gebeld en nog op msn gepraat. Hij weet het allemaal niet meer zegt hij en hij wil toch met haar verder. Daar zit ik dus weer....voor de zoveelste keer gedumpt en weer super gekwetst. Ik zie hem vanavond dus voor t aller laatst omdat hij perse nog 1 keer wil praten. Waarschijnlijk om zijn walgelijke gedrag voor hem zelf goed te praten. Maar ik ben zo dom om dus weer ja te zeggen. Vanavond om 9 uur dus het definitieve afscheid.....ik weet dat ik niet moet gaan, maar kan het niet laten. Ik hou zo veel van hem. Ik hou jullie op de hoogte!
vraag me af..
vraag me af of het wel zo goed is voor jou om hem te zien vanavond en je weer emotioneel op je "bek te laten slaan"..
kijk het lijkt mij duidelijk dat je hier te maken heb van een twijfel kont, daar kom je niet zomaar vanaf, daar moet je mee breken, en zeker niet de twijfel kont de ruimte geven om met zijn ge-twijfel jou leven stop te zetten of nog erger door de war te gooien! move on girl!!bijt door de zure appel heen. Ik weet als geen ander hoe moeilijk het is en hoeveel je van een twijfel kont kan houden.. Je kan liefde niet "uitzetten" dat moet doodbloeden.. uit het oog uit het hart..
succes!
X-Q
Ben het helemaal met Queen
Ben het helemaal met Queen eens, sluit mij hier volledig bij aan!
Zo kun je nooit aan het verwerkingsproces beginnen, en je zal als
jullie weer bij elkaar zouden komen, altijd twijfelen aan zijn woorden
en daden, want wie weet zet hij je vroeg of laat w?ɬ©?ɬ©r aan de kant...
Het is verschrikkelijk moeilijk, dat begrijp ik wel, heb zelf ook een tijdje met een twijfel-kont te maken gehad, en geloof me, je gaat er kapot aan.
Je hele eigenwaarde raak je kwijt en die hoop en energie die je er in
steekt maakt je helemaal murw en ongelukkig!
Heel veen sterkte meid, en hou ons op de hoogte...
Liefs,
Amalia
Ook ?ɬ?k heb met een
Ook ?ɬ?k heb met een twijfelkont te maken gehad en ik kan je ?ɬ©?ɬ©n ding zeggen: je gaat eraan kapot. Beter dat je er definitief een punt achter zet. Dat is wel moeilijk, maar dan kan je in ieder geval met je verwerking beginnen. Je wordt zo onzeker van dat welles-nietes. Mijn ervaring is, dat hij bleef twijfelen, aantrekken en afstoten. Op een gegeven moment weet je niet meer waar je aan toe bent en je blijft maar hoop houden. Iedere keer weer de angst als hij zei dat ie weer "rust" wilde. Daar zit je dan weer met je pijn en verdriet. Stop ermee. Iemand die twijfelt, daar heb je niets aan en mijn ervaring is dat het ook nooit zal lukken en dat hij je aan het lijntje houdt.
Liefs, Karina.
Twijfelen?!
Mensen, jullie praten over twijfelkonten. Nou ik ben er ook een. Ik heb een relatie van 8 fijne jaren gehad en ben door mijn ziekte de relatie kwijtgeraakt, ik hield en hou nog steeds van deze meid. Vervolgens heb ik een nieuwe relatie met iemand gehad waar ik ook van ben gaan houden echter was deze relatie niet gevuld met geborgenheid en veiligheid. Deze twee aspecten had ik achter gelaten bij mijn vorige vriendin. Hierdoor kon ik nooit een echte verbinding aangaan met de nieuwe vriendin. Ik voel(de) me daar enorm schuldig over. Nu is deze relatie (mede door gebrek aan veiligheid en geborgenheid) alweer 4 maand uit en ben ik weer in contact gekomen met mijn eerste
relatie. Wij zitten nu samen in een stadium om te bekijken of wij weer iets met elkaar zouden kunnen beginnen. Ja je snapt hem natuurlijk wel. Ik heb sosm het idee dat ik hier 100% voor moet gaan maar ik heb ook momenten dat niet te doen. Je wordt knettergek van dat getwijfel en ik heb mij dan ook tot doel gesteld in de 1e week van april de knoop door te hakken en te doen wat me goed lijkt. Heeft er nog iemand een goed advies?
Timex
Waarom jezelf een tijd opleggen dat je een beslissing moet gaan nemen? Je schrijft dat jullie aan het bekijken zijn om het opnieuw te proberen. Zolang jij nog twijfelt nergens een beslissing over gaan nemen.Nog niet beslissen of je er wel of niet voor wilt gaan. Blijf eerlijk tov jezelf en haar. Wanneer je een beslissing gaat forceren blijf je altijd twijfelen. Dus mijn advies: nog niets gaan beslissen. Pas wanneer je zeker iets weet. En zolang je nog niets zeker weet, geen relatie aangaan, want dan blijf je twijfelen.
Ben in mijn commentaar naar
Ben in mijn commentaar naar Esse misschien beetje hard geweest in mijn 'twijfelkonten weg ermee', zo is het niet bedoeld. Ik begrijp heel goed dat mensen twijfelen, je weet soms namelijk gewoon niet of je de juiste keuze maakt. Mijn ex zei vorige week aan de telefoon nog dat hij nog niet weet of hij goed heeft gedaan aan het uit te maken. Maar wat ik wel weet is dat er geen twijfel meer is op het moment dat je de juiste tegenkomt. Ik ben ervan overtuigd dat je het dan weet, een 'dit is het' gevoel. En als je dat voor iemand voelt is er volgensmij geen plaats voor twijfel. Dus Timex denk goed na over wat je wil, maar als je er niet 100% voor kan gaan is het misschien toch beter er mee op te houden, hoe moeilijk dat ook is... liefs Survivor
twijfelaars...weg ermee
En ja ook ik heb afscheid genomen van mijn twijfelende vriendje, nu twijfelende ex. Heb me in die relatie af en toe zo onzeker gevoeld, omdat hij het om de paar maanden ineens niet meer wist. We gingen er dan toch mee door omdat hij op een of andere manier niet zonder me wilde. Het tast je eigenwaarde zo verschrikkelijk aan als je doorgaat met zo'n persoon, dus Esse ik kan je alleen maar adviseren hier inderdaad mee te stoppen en hem niet meer te zien. Elke keer dat je hem ziet zal het je pijn doen, en hoop geven dat hij je misschien toch terug wil. Ook ik was elke keer dat hij me terug nam in de wolken, al zei een stemmetje in mijn achterhoofd dat er iets niet klopte. Vertrouw alsjeblieft even op je verstand de komende tijd, en probeer je gevoel te negeren. Ik ben daar ook hard mee bezig, en mijn verstand begint meer en meer de overhand te nemen. Afscheid nemen is moeilijk, maar je zult het toch moeten proberen denk ik. Heel veel sterkte, liefs Survivor
Go survivor!!
En Esse: echt vanuit mijn hart sterkte ermee, maar niet te lang in blijven hangen!
Mijn ex "smolt iedere keer" en bleef bij mij om dat hij mij geen pijn kon doen, zo heeft hij mij 4x laten zitten, en is hij 4x terug gekomen. Ik heb echt een knauw gekregen van die onzekerheid: ja hij houdt van mij, maar nee hij wil niet bij mij zijn. De laatste keer heb ik gezegd: het is over, ik wil het niet meer.
Klinkt heel simpel, maar als je het meent dan is het zo, dan is het over, het gehannes en gekloot met elkaar, dan laat je elkaar met rust. Echt alleen dan kan je de gemaakte schade herstellen, en wie weet in de toekomst iemand tegen komen die wel voor je "durft" te gaan, (wat een watjes kunnen mensen toch zijn! heb lef durf te leven!!)
succes