Dag iedereen,

Ik heb met vier meisjes gedurende evenveel jaar kort een relatie gehad. Nooit duurde het langer dan vier maanden. De eerste maand ging het meestal heel goed, omdat ik dan altijd merk hoe verliefd deze meisjes zijn. Ik heb meer zelfvertrouwen, voel me gelukkig en dat straal ik uit. Zolang het goed gaat gedraag ik me dan ook normaal. Echter heb ik om een of andere reden geen vertrouwen in de meisjes na een tijd; dan word ik verdrietiog, boos, en na verloop van tijd geeft mijn angst me gelijk omdat ik de meisjes doe weglopen.

Zo ook is dit nu gebeurd (nr. 5). Maar zij was anders; ik heb vier maand met haar kunnen omgaan zonder dat ik opdringerig was, bezitterig was of onzelfzeker, en daar heb ik erg mijn best voor gedaan. Bij de andere meisjes deed ik daar ook moeite voor, maar bij haar lukte het. Ik kon honderd procent mezelf zijn en onze band leek onoverwinnelijk. Echter had ze haar vriend voor mij verlaten, en ze miste hem. Ze ging terug. En ik had het nooit gedacht maar ik zette de visieuze cirkel terug in gang (het is sterker dan mezelf) en nu ben ik haar ook kwijt en liet ik haar lopen in de armen van haar ex-lief . Dat is een maand geleden en sindsdien ben ik ongelukkig en depressief (neem al antidepri). Ik ben bang op straat te belanden en niemand meer te hebben die van me houd.