Misschien is het gemakkelijker, omdat mijn relatie nog maar kort duurde. Een half jaar. Maar het was wel een hele intense relatie. Hij was echt mijn Mr. Perfect. De man waar ik al die tijd van had gedroomd (ook toen ik nog getrouwd was). Misschien dat ik daarom nu al het gevoel heb dat ik weer in de lift zit. Ik heb vandaag nog maar 1 keer gehuild. Ik ben een powervrouw!!!
Maar misschien komt het ook door mijn ex zelf, die anderhalve week geleden met tranen in zijn ogen onze relatie verbrak. Want hij is er nog voor me. Zonder mij enige hoop te geven, want het is duidelijk dat wij geen toekomst zullen hebben samen als stelletje. Maar we whatsappen nog heel veel en op al mijn vragen komt een eerlijke reactie van zijn kant. We delen ook nog dingen, zoals wat we beleefd hebben en we maken regelmatig grapjes. En we delen onze gevoelens ookal zijn die niet helemaal hetzelfde. Hij geeft om me en vind me mooi en lief, maar merkte dat hij niet echt verliefd was. Zoals ik dat wel was. Alles klopte bij ons, behalve dat dus voor hem. Hij voelt zich schuldig. We bellen om de 3/4 dagen wel bijna een uur. Zonet ook weer. En dan komt ook ons verlangen naar elkaar weer naar boven. Fysiek verlangen, want hij is gewoon een beeldschone man! Het gaat dus heel goed met me. En ik denk dat ik mijn emoties en mijn fysieke verlangen los kan koppelen. Ik denk dat ik de vele adviezen en meningen ga negeren en ben ervan overtuigd dat intimiteit met je ex juist goed kan zijn voor de verwerking zolang je maar eerlijk ben tegen jezelf. Zoals ik al schreef: Ik ben een powervrouw! En ik ga nog lekker genieten van het lichaam en de warmte van de man die mijn hart brak. Ik zie hem volgende week zondag....pfffff 9 dagen nog! En wat er ook gebeurd.... ik rijdt daarna met opgeheven hoofd weer als singelvrouw naar huis, nagenietend van een fijn (misschien intiem) moment met een mooie, lieve man, waar ik geen toekomst mee zal hebben. Ik ben een powervrouw!!!!