Ik heb je vorige blogs (nog) niet gelezen, maar ik kan me wel voorstellen in wat voor soort van 'gevoel' je nu zit. Allemaal zo herkenbaar, zo pijnlijk, maar heel menselijk en normaal...
Ik maakte vlak na mijn breuk met mijn 'laatste' ook die fout (ik zeg 'fout', maar 'fout' is in deze context echt wel het verkeerde woord).
Hoemeer berichten ik stuurde, hoe meer ik terug met hem bezig was, en hoe moeilijker ik het mezelf maakte...
Ik kreeg enkel suffe berichten terug waarin ik het gevoel kreeg dat ie me aan het uitlachen was, wat me nog wanhopiger maakte.
Toen ik dan te weten kwam, dat ie na nog geen 14 dagen al iemand anders had (ondertussen heeft ie er al 2 versleten en is ook de laatste al afgedropen), heb ik enkele heel zwarte dagen en nachten meegemaakt..maar ik liet niks meer weten, ik kon niet meer, ik was bang om nog meer dingen te weten te komen die me er nog meer zouden onder brengen. Vanbinnen wou ik wel...ik miste hem enorm, niks anders maakte nog iets uit...
Zo heb ik ongeveer een week geleeft en volgehouden, ondertussen probeerde ik mijn zinnen te verzetten met spelletjes en dvd's kijken, wat niet erg lukte, maar ik deed het wel. Na die week voelde ik me iets rustiger worden, en ook al miste ik hem nog, ik wist dat ik hem nooit nog iets zou laten weten. Na die zwarte week de gehele tijd op mijn tong gebeten te hebben, voelde ik de kracht om op eigen benen verder te gaan.
Ik zeg niet dat alles nu prima is, integendeel, dit zal tijd vergen, maar ik gun mezelf dat ook.
Probeer eens om (tijdelijk) van je hart een steen te maken en niks meer te sturen naar hem, X. Je zult vanzelf merken dat de neiging om dat te doen zal minderen. Je verdriet zal er niet meteen veelminder van worden, maar zonder te beseffen zul je dan alweer een heel stuk dichter bij jezelf staan, en van dat punt kun je weer verder.
Wees niet kwaad op jezelf als je het gevoel hebt te falen of niet sterk genoeg te zijn. Gun jezelf alle tijd, maar probeer geleidelijk los te laten.
Of jullie ooit vrienden kunnen blijven, of zijn, is een vraag die nu niet aan de orde van de dag is. Dus wees daar niet mee bezig, denk niet aan de toekomst, want alles gebeurt in het heden.
Nu wil je hem nog steeds in je leven, maar als je deze fase doorgekomen bent, zul je merken dat je gegroeid bent, en dan is er veel kans dat zaken die je nu nog belangrijk vind, totaal niet meer belangrijk zult vinden.
Laat iets oud los, en je zult iets nieuw aantrekken.
Wees lief voor jezelf, X, en verzorg je lieverd...

Veel liefs en licht

Spiri

hey
tegen mij zei je accepteer het dat het over is..
tuurlijk het is moeilijk dat snap ik ook want maak het allemaal ook mee
maar je smsje die je stuurde dat was niet voor niks..misschien was je heel erg emotioneel en had je wat gedronken..
maar hij weet nu wel hoe jij je voelt en misschien is je gevoel uitten naar hem wel goed..
hij wil je gelukkig zien..maar weet eigenlijk nog niet goed..
en misschien hebben jullie de eerste paar weken of dagen ofzo geen contact dat geeft jou rust..
ik heb nu een week geen contact gehad met me ex..en het voelt heel anders..ik mis hem nog wel nog steeds maar ik weet nu ook zeker dat ik hem terug wil..
en na die week praten wij gewoon weer met elkaar het is niet super lang ofzo maar het is iets..
en word eerst vrienden en dat kan heel vaak wel uitlopen tot iets mooiers..
ik kan je misschien niet echt helpen want weet zelf ook nog niet wat ik moet doen en hoe ik het moet verwerken..
maar dan weet je dat ik met je mee leef