Het is alweer vier weken geleden nu... Ik had een maand of 7 een superleuke vriendin. We konden met elkaar lachen, we deden leuke dingen en ik vond alles aan haar mooi! We zagen elkaar wat weinig omdat ze ongeveer 3 uur reizen bij mij vandaan woont en zij alleen om het weekend af kon spreken (5 en 7 jaar) in verband met haar twee kinderen die om het weekend bij hun vader zijn.
Ze was in het begin gereserveerd en we werden steeds gekker op elkaar tot het moment dat ze me Appte dat ze verliefd op me was. Ik mocht ook haar kinderen ontmoeten na een half jaar gedate te hebben. Ik zat toen alleen niet zo lekker in mijn vel en ik straalde dat ook enigzins uit... (teveel in mijzelf gekeerd) we gingen ook naar de verjaardag van haar broer en daar was ik ook niet echt heel extravert (ben ik sowieso niet heel erg)
Op dit moment zit ik zonder werk en dat brengt ook met zich mee dat ik minder meemaak dan iemand mét een baan.
Na de ontmoeting met haar kinderen heb ik haar nog twee keer gezien en we appten wel alleen leek het of het veel meer van mij uitging. Ook vertelde ze mij na de laatste ontmoeting dat we elkaar 4 weken niet gingen zien omdat ze andere afspraken had.
Op een gegeven moment appte ze me dat ze geen toekomst zag en dat er te veel en te grote verschillen tussen ons waren. Ook vertelde ze dat ze een relatie wil met iemand die haar meer steunt omdat ze overal alleen voor staat.
Na nog wat op en neer ge-app stelde ik voor elkaar een week of vier rust te geven zodat we allebei konden nadenken wat we nou eigenlijk wilden. Dat vond ze een goed plan. Ik heb van haar nog via Facebook twee likes gekregen (was eerlijk gezegd ook actiever op Facebook om van haar een reactie te krijgen... ik weet hoe kinderachtig dit is) Nu hebben we dus bijna één maand geen contact gehad (en elkaar twee maanden niet gezien).
Ik wil haar nog een keer zien en kijken of we nog verder kunnen omdat ik zéker potentie zie tussen ons en ik niet zomaar wil weglopen bij het minste of geringste. We kunnen zéker meer communiceren met elkaar (dat deden we nauwelijks). Ik zet dit op dit blog om wat dingen van me af te schrijven omdat ik haar mis en ik twijfel of ik haar vandaag moet bellen. Mijn hoofd zegt dat ik beter nog anderhalve week moet wachten...
Wat is iemand missen waar je in principe zo naartoe kan toch ruk!!!
-
Beste Robert4all,
Heel goed van je om het van je af te schrijven. Dat is in de meeste gevallen ook beter.
Jullie relatie heeft nog niet het topje van de berg bereikt. Je geeft zelf al aan van hoe of wat.
Je ziet elkaar weinig en ik snap omdat zij het zo druk heeft en ook nog eens kinderen heeft dat ze zich sneller van je af kan zetten.
In de meeste gevallen worden we wanhopig en hopen we ook dat de ander contact zal zoeken. Jullie hebben samen besloten om even rust te nemen voor een aantal weken, als de tijd die jullie hebben besproken voorbij is, zou ik zeggen probeer het weer een keer. Maar doe het wel langzaam aan, je wilt haar niet afschrikken.
Ik neem aan dat je zelf ook heb nagedacht over de situatie en of je zelf ook bereid bent om meer te bieden voor haar, van wat ze van je verwacht. Je moet dit ook willen en ervoor bereid zijn, er achter staan. Anders denk ik toch dat het beter is om haar los te laten.
En geloof me ik weet hoe dat voelt en niemand zou dat tegen een ander willen zeggen in zo'n situatie.
Hierbij zeg ik wel dat vele mensen hun mening hebben. Hierbij dus de mijne. Je hoeft mijn advies niet per se op te volgen.
Sowieso wel veel sterkte toegewenst!
Groetjes
Dankjewel Daniix93 voor je reactie!
Dinsdag is het 4 weken geleden dat we elkaar voor het laatst geappt hebben (dan is de afgesproken periode ook voorbij). Ik had in de tijd dat we geen contact hadden lekker met mezelf bezig geweest: joggen, gezond eten, persoonlijke groei, mij niet zo afhankelijk opstellen van anderen (is een valkuil voor me... zéker in een situatie waarin ik geen 'echte' dagbesteding heb).
Ik voelde mij ook goed. Alleen de afgelopen week ging het wat minder, teveel gedronken en ik merk dat ik daardoor wat verdrietiger wordt (met name in de periodes dat ik een kater heb). Het lijkt me beter om mijzelf eerst weer te herpakken (weer bewegen, gezond eten etc.) en dan pas te bellen.
Ik wil sowieso graag nog met haar praten omdat ik het ook een waardeloze manier vind om te laten weten via Whatsapp dat je het niet meer zo ziet zitten en dat een relatie te veel energie kost. We hadden toen wel afgesproken en ze kon niet omdat ze al een paar dagen ziek was (ontwijkend gedrag omdat ze de avond daarvoor naar een feestje was geweest terwijl ze ook ziek was).
Het lijkt ook wel dat ik elke dag wat anders denk. Het afsluiten en verder gaan of het toch nog een keer proberen. Ik wil de relatie die we hadden sowieso niet meer terug: ik wil dat we meer communiceren en een dieper contact met elkaar hebben (niet alleen leuke uitjes etc. en als er iets is het er niet over hebben)
Het wordt dus of elkaar weer opnieuw ontdekken (dus niet verder gaan waar we 'gestopt' zijn) of elkaar vaarwel zeggen (vrienden worden zie ik echt niet zitten)
Daniix93, ik waardeer je reactie iig enorm! Dankjewel!
-
Het is goed dat je even aan jezelf werkt voor jezelf. Ik snap ook dat wat je met haar had dat je dat vervolgens anders wil laten lopen, wel van twee kanten natuurlijk.
Ik moet zeggen dat ik haar gedrag ook niet helemaal snap, dat ze afstandelijk doet en al snel afzegt. Als ze ziek is, kun je voor der zorgen, toch? En dat zou juist alleen maar fijn moeten wezen. Maar in plaats daarvan zegt ze het af terwijl jullie elkaar ook al niet veel zagen. Dat is erg jammer.
Een break-up via de whatsapp is niet de beste manier. Als je face to face nog een gesprek met der wil is dat denk ik ook helemaal niet verkeerd en zou ik het gewoon doen. Zo kan je het beter afsluiten en ook beter zien en vertellen wat de ander bedoelt.
We doen allemaal wel eens dingen tussen door na een break-up waar we spijt van hebben. Helaas ben je op zo'n moment ook veel kwetsbaarder, naar allerlei dingen toe.
Robert
Robert, kan je het aan om dinsdag toch nog even te wachten... Niet gelijk haar mailen, maar even kijken of zij met iets komt? Woensdag afwachten, donderdag afwachten? Kijken of zij wat aan jou gaat mailen. Als dat zo is, zit daar heeeel veel informatie in, he. En als zij niet mailt, dan heb je ook heel veel informatie gewonnen... Het is hard, het is moeilijk, maar denk er effe over......
Sterkte!
Waterman
Wachten
Hoi Waterman,
Ik denk wel dat ik nog een paar dagen kan wachten hoor. En ik ga haar verder geen mail of berichtjes sturen. Gewoon even bellen om af te spreken. Ik vind via berichtjes communiceren eigenlijk best armoedig wanneer het over dit soort dingen gaat.
En eerlijk gezegd vraag ik me af of zij de eerste stap zal zetten... ik twijfel er aan. Aan de andere kant voordat zij echt uitsprak dit niet voort te zetten had ze wel iets in die richting 'gehint' om ervoor te waken dat ik aan haar zou trekken (haar proberen te overtuigen dat we wèl met elkaar verder moeten... heeft geen enkele zin namelijk) had ik even tijd voor mezelf genomen een paar dagen (dus ook niet geappt). Toen was zij wel degene die vroeg of ik niets meer van me zou laten horen. Dat was een goed teken vond ik alleen elke toenadering vanuit mij werd toen afgewezen en er werd ook even meegedeeld dat ik niet kon blijven slapen omdat zij 'quality-time' met haar kinderen wilde. Misschien wil ze niet te hard voor me zijn in het uitmaken van wat er tussen ons was en me 'zacht laten landen'. Goed, ze geeft niet hele concrete redenen om het uit te maken en dan verzin ik de redenen maar... wat ik al vertelde de communicatie tussen moet echt beter als het ooit nog goed komt.
Maar ja, in mijn hoofd weet ik wel min of meer hoe en wat en in mijn hart hoop ik dat wanneer ik dit aan je tik de deurbel gaat, zij met betraande ogen voor me staat, zegt dat ze een fout heeft gemaakt en of we verder kunnen... Helaas... dit zie je vaak in films en (bijna) nooit in het echte leven
En tja, soms maakt je gevoel je toch redelijk gek. Ik denk dan aan een ander terwijl ik niet héél veel reden heb om dit aan te nemen.
Jij ook bedankt voor je reactie! Wat zijn er toch lieve mensen op de wereld denk ik dan dat jullie de moeite nemen om te reageren op iemands anders verhaal.
Toch gebeld vandaag...
Vandaag heb ik mijn ex toch gebeld. Ik dacht:"Ja, dahaag, we hebben elkaar 2 maanden niet gezien en één maand geen contact gehad, te lang wachten is ook niet goed!"
Ik had haar gisteren gebeld op haar mobiel en kreeg meteen haar voicemail (ik had verder niets ingesproken). Vanochtend eerst een goede wandeling gemaakt zodat ik lekker rustig en happy was en haar daarna gebeld. Ik wist dat ze thuis is op maandagochtend... vandaar.
Het gesprek verliep prima. In het begin een klein beetje onwennig maar dat was snel over. We hebben een uur aan de telefoon gezeten en héél ontspannen gepraat. Héél kort maar over de breuk tussen ons. Dat heeft op dit moment toch niet zoveel zin, eerst weer fysiek terug in haar leven komen en kijken of we zaken langzaam kunnen opbouwen.
Toen ik vroeg of we elkaar weer zouden zien was ze eerst een beetje terughoudend. Ze maakte daarbij duidelijk dat het erg van mijn verwachtingen afhing. Ik heb gezegd dat ik nu alleen wilde afspreken en dat ik verder geen romantische verwachtingen heb (een kop koffie drinken). Zij vertelde mij meteen dat zij wilde afspreken om iets leuks te doen en niet alleen een kop koffie te drinken.
Over 4 weken zien we elkaar weer (eerder kan ze niet). Dan heb ik mooi tijd om nog meer positieve energie in mijzelf te stoppen en aan mijzelf te werken. Wie weet wat hier op termijn uit kan komen...
@Robert4all
Hoop natuurlijk al het goede voor jou.
Wel jammer dat de liefde soms zo verloopt, het spettert er niet vanaf zo...