Online gebruikers
- Bertakijeops
- BerizavLak
Hallo allemaal,
Ik ben nieuw hier en zal m'n verhaal kort proberen te houden.
Ik heb 4 jaar lang een relatie gehad. In die 4 jaar is het twee keer uit geweest, omdat mijn vriend niet zonder zijn vrijheid kon. Uiteindelijk konden we toch niet zonder elkaar en hebben we het weer geprobeerd. Tot het weer mis ging en we alleen maar ruzies kregen, hij kon me geen bevestiging geven dat hij echt voor me wilde gaan.
Het is nu 4 maanden uit en we hebben elkaar nog om de week gezien omdat we probeerden het contact te verbreken maar op een of andere manier zaten we toch elke keer weer bij elkaar op de bank.
Op een dag besloot ik tegen hem te zeggen geen contact meer te zoeken. Als hij alleen al hallo hoe gaat het met je?, ging er iets om in mn hersenen dat ik alles moest laten vallen waar ik mee bezig was en naar hem toe moest.
We gingen ook nog steeds met elkaar naar bed en dat was weer heel spannend en romantisch.
Maar goed, ik had hem gezegd geen contact te zoeken met me. Ik werd niet ongesteld op een gegeven moment. Acht dagen later belde ik hem op om te vertellen dat ik dacht dat ik zwanger was. Wat ik ook echt dacht. Hij zei tegen me dat ik naar hem toe kon komen om dit samen met hem te doen, samen hierdoorheen. We wilden het allebei niet houden. De volgende dag deed ik een test en bleek ik niet zwanger te zijn. Ik genoot zo erg van al die aandacht en dat hij bij me wilde zijn! Toen deed ik het volgende.
Ik zei tegen hem dat ik zwanger was, hij schoot enorm in de stress, maar hield me in zn buurt we zouden dit samen aanpakken. Ik loog en loog en loog. Ik loog mezelf zo erg de problemen in dat ik zelf ziekenhuisbezoeken begon te faken. Dat ik naar een abortuskliniek moest, maar omdat ik hem er niet al te dichtbij kon hebben omdat het niet waar is werd hij wantrouwend. En terecht. Ondertussen bijna anderhalve week later en bij hem geweest te zijn, belde hij me op dat we moesten praten. Ik wist het dit was het. Nu was het stuk.
Ik ging daarheen en hij liet me een gesprek met een arts horen waarin verteld werd dat sommige dingen niet klopte aan mn verhaal. Hij was laaiend, schold me uit en wilde me natuurlijk nooit meer zien. Die stress waarin ik hem heb laten zitten is onvergefelijk bovendien wordt je ook nog zo gekwetst door de persoon waar je het allermeest om geeft. Ik zou hetzelfde doen.
Ik heb hem alles opgebiecht en hij heeft me duidelijk gemaakt me nooit meer te willen spreken wat heel terecht is. Ik begrijp niet hoe ik zo ver heb kunnen gaan om hem naar me toe te trekken, om mezelf interessant te maken.
De volgende dag ben ik naar de huisarts geweest en heb haar alles verteld. Zij adviseerde me alles eruit te huilen rust te nemen en na te denken, ze gaf me oxazepam mee voor de paniekaanvallen. Ik heb hem miljoenen keren gezegd hoe het me spijt en dat neemt hij nogal logisch niet van me aan.
Het is nu echt over, ik moet verder alleen. Door mijn schuld.
Hoe heb ik dit kunnen doen? het enige wat ik weet is dat ik dit deed omdat ik hem bij me wilde hebben en zoveel van hem hield, maar mag je eigenlijk wel zeggen dat je zoveel van iemand houd als je iemand dit aandoet?
Ik ben dus blijkbaar echt één van de vrouwen die misbruik maken van 'de macht die een vrouw heeft'. Met dit soort dingen dan.
Ik wilde dit heel graag aan jullie kwijt omdat ik niet meer weet wat ik moet doen, ik kan hem nooit meer spreken door mezelf.
groetjes,
Melanie
Oh Melanie, het is niet
Oh Melanie, het is niet handig om dezelfde tekst als blog EN als verhaal te plaatsen. Het is dan niet duidelijk waar je antwoorden terechtkomen. Dus misschien moet je een van beiden verwijderen. Mijn ervaring is dat 'blogs' makkelijker terug te vinden zijn.......
Ook effe inhoudelijk: Ik zie dat je schoon schip aan het maken bent. Dat is goed!!! Je bent in ieder geval openheid aan het maken. Dit moet je nooit meer doen, he! Zoo erg onwaarheid vertellen over zo'n belangrijk onderwerp. Het ondermijnt het vertrouwen namelijk heeeeeeel erg! Maar dat heb je zelf ook gemerkt, waarschijnlijk
Wat is nu handig? Eerlijk zijn. Absoluut eerlijk zijn. Even wachten tot je zelf voldoende rust hebt. Dan hem een brief schrijven. Uitleggen wat je gedaan hebt. Waarom je het gedaan hebt. En wat je ervan geleerd hebt. Duidelijk maken dat je nu snapt dat het niet goed is. Eerlijk zijn, niet tactische spelletjes gaan spelen. Uitleggen wat je gevoelens voor hem zijn.
Brief laten liggen. Aanpassen, laten liggen. En dan wegsturen. Hopen dat hij hem wil lezen. Hopen dat hij reageert. Kijken of je daarna kunt praten.
hoi waterman
Ik kan dus beter mijn verhaal als blog schrijven? Ik ben hier nieuw en wist dat niet.
Ik heb hem alles eerlijk opgebiecht en we hebben het er heel lang over gehad. Hij bleef rustig en liet me uitpraten. Ik heb alles uitgelegd waarom ik dit heb gedaan, dit heb ik ook nog in smsjes laten weten en ook hoe erg het me spijt.
Hij zei dat het een cruciale fout was en dat het niet goed kan komen, hem zoveel dagen in de stress laten zitten, twijfels over het hele verhaal, IK waarvoor hij zoveel gevoelens had doet DIT? Degene waarvan hij hield gaat zo ver in het liegen om iets hard te maken wat niet waar is? Hij zei dat dit een cruciale fout was en dat onze wegen hier scheiden. En dat hij geen behoefte heeft om mij ooit nog te spreken. Dit heeft hem meer pijn gedaan dan wat dan ook in zijn leven.
Ha Melanie, Ik weet niet goed
Ha Melanie,
Ik weet niet goed hoe jouw situatie in elkaar zit. Ik probeer je ook geen richtlijnen te geven hoe te handelen. Ik probeer een beetje te vertellen wat ik denk, en dat ik meestal denk dat alles altijd heel genuanceerd ligt. Niet zo zwart-wit als het op papier komt. Maar andere perspectieven aangeven, waardoor je zelf misschien ook wat genuanceerder wordt.
Ik denk dat je zelf heel goed bij jezelf te rade moet gaan wat er fout is gegaan. Waarom heb jij dit gedaan, en welke boodschap probeerde jij aan hem over te brengen? Was er echt geen enkele andere manier om dat tegen hem te zeggen? Was er geen enkel ander communicatiekanaal meer open? En waarom waren er geen andere communicatiekanalen meer?
Waarom denk ik dat dat van belang is: om twee redenen.
-1- Hij heeft enig recht van spreken dat hij zoooo ontzettend pissed is. Vanuit hem gezien. Dus, wat er ook verder gebeurt, je mag niet meer op deze manier met hem communiceren. Dit maakt het voor hem ook heel moeilijk. Je moet dus iets begrip op gaan brengen voor zijn houding nu. Alles wat er verder is voorgevallen, alles hoe jullie daarvoor communiceerden, je moet eerst effe bedenken wat jouw rol is waarom dit zo fout gegaan is. Maar volgens mij ben je daar al een heel end op weg. Maar dit betekent: werk aan jezelf. Dit mag niet nogmaals gebeuren. Ik veroordeel je niet, ik snap best dat dit soort dingen gebeuren. Maar ze gebeuren met een reden, en ze zijn niet heel erg handig. Ze mogen dus niet nogmaals gebeuren.
-2- Hoe zat jullie relatie verder in elkaar? Als het zoooo knalt, zat er misschien wel heel veel mis. Blijkbaar moest jij deze vluchtweg kiezen, omdat er niet goed over dingen gepraat kon worden. Zoek dus niet direct weer contact, want dan verval je onmiddellijk weer in een oud patroon.... Ga het eerst weer een beetje snappen. Wat gaat er precies fout tussen jullie? En wil je het nog goed krijgen? Of koos je deze vluchtweg omdat het eigenlijk een volledig wanhopige relatie was geworden? Waar je zelf eigenlijk ook beter uit kunt stappen? Ik vraag het niet omdat ik antwoord wil. Maar ik denk dat je dit zelf wel moet overwegen....
Ik denk dus dat je eerst heel veel bij jezelf te rade moet gaan. Hoe sta/stond jij eigenlijk in deze relatie? Hoe ver was jij van jezelf afgeweken? Was deze relatie eigenlijk wel goed voor je? Als je dat soort zaken weer weet, dan kijken of je verder kunt....
PS: of je in een blog schrijft, of in een verhaal, maakt niet zoveel uit. Maar niet in allebei, dan gaan de discussies uit elkaar lopen. Dan kunnen anderen het ook moeilijker volgen. Maar dit is wel de minste van je problemen, zou ik zeggen
@melanie
NEEEEEEEEEEEEEE ! nee jij bent niet schuldig ! nee je bent niet een van die vrouwen die hun macht misbruiken ! nee hij heeft geen reden om boos te zijn ! nee hij is zelf een klootzak omdat wat hij heeft gedaan ! hij had moeten zeggen dat hij het kindje wel wilde, hij had je duidelijkheid moeten geven , niet weg moeten lopen voor zijn verantwoordelijkheid ! hij wordt nu getest voor zijn eigen weglopen, voor zijn eigen gebrek aan verantwoordelijkheid ! voor zijn eigen manier van je duidelijk maken dat hij wel of niet om je geeft, voor zijn eigen boosheid...en echt die zit diep bij hem van binnen , net als die bij jou ook bij je zelf zit !
reden ook misschien dat jij het zelf de eerste keer niet wilde die baby ? omdat dat met hem niet goed zat ? ik weet het niet natuurlijk, vul in wat ik lees, en de rest moet je zelf doen !
hij wilde dat later goed maken, maar was vervolgens zo boos ..hij raakte in een stress.....dus hij wilde het toch zelf niet ? waarom dan niet blij dat het niet waar was ? hij vind eerlijkheid belangrijk ? waar was hij zelf dan ? hij had op moeten staan en er samen met jou voor moeten gaan of samen met jou naar die abortuskliniek moeten gaan en er niet achteraf boos om worden ! hij had uberhaupt niet in een stress moeten schieten bij zo'n mededeling..hij wil gewoon wel de lusten en niet de lasten !
en ja jullie communicatie is klote ! jullie communicatie is beroerd ! jullie zeggen niet tegen elkaar wat jullie behoeften echt zijn ! jullie vertellen elkaar de waarheid niet ! jullie zeggen niet tegen elkaar wat jullie willen !
en ja dan nog iets..hij laat jou je zelf schuldig voelen, hij speelt een machtspel, hij heeft jou in zijn macht ! jij hebt daar op gereageerd door hetzelfde spel te spelen ! actie leidt tot een reactie ! qua communicatie zaten jullie in een duivelse dialoog, elkaar verwijten maken, niet geven wat de ander wil, onthouden ook van wat de ander wil, negeren, allemaal machtspelletjes met verschrikkelijke gevolgen !
sta op voor het te laat is, laat je niet gek maken !
jij wilde hem, jij wilde zijn passie, jij wilde zijn nabijheid, steun en warmte, liefde ook.......en heb je dat gekregen ?
de passie wel, maar slechts door een leugen, omdat hij er uit zichzelf niet voor je was....het is uit en toch gaat hij naar je toe, hij geeft je hoop en stoot je weer af..en jij ...wat moet je anders, jij hield van hem, maar hij misbruikte jou !
en dan nog iets ; in een goede relatie is er vergeving, is er spijt en samen uithuilen, die gast van jou die laat je alles zelf uitzoeken, die is er niet voor je ! niet toen je bang was zwanger te zijn, niet toen je zie dat je abortus ging laten plegen, niet toen je zijn steun nodig had !
kijk en daar gaat het mis !
hij moet zich diep en diep schamen !
melanie ik wens je ongelooflijk veel sterkte ! en als je je verhaal kwijt wilt, als je steun wilt of wat dan ook...laat maar weten !
en ja ik ben boos , heel boos, maar niet op jou !
groetjes en heel veel sterkte, wijsheid, kracht, geluk
bjm
OMG
Serieus?
@mister xxx en @ waterman
ja , die gast die speelt een machtspel en dan doet melanie het ook...en kijk wat voor een brokken je dan krijgt !
@waterman, die jongen moet heel veel in zich zelf gaan veranderen ! alleen als hij dat ziet dan heeft het zin om zo'n brief te schrijven...wat hij gedaan heeft kan echt niet !
groetjes
bjm
Poeh, bjm, ik kan dat hier
Poeh, bjm, ik kan dat hier allemaal niet in lezen, hoor. Eerlijk gezegd. Maar dat moet Melanie maar zelf bepalen, die zit er dichter op....
@waterman
de reactie op : ik ben zwanger...leidt tot een hoop stress...de boosheid...de achterdocht, het wantrouwen, het dreigen, en voor al het niet geven wat de behoefte van melanie was..duidelijkheid en het weglopen, zijn eigen ego, zijn vrijheid belangrijker maken maar wel de lusten willen en daarmee weer hoop geven..het leidt tot het gedrag dat is gebeurd....
groetjes
bjm
ps lees maar eens hier :
http://www.annaklijn.nl/relatieadviezen/emotionele-verbintenis-creeren/
:(
Bedankt voor je snelle antwoord. Het klopt dat het een relatie was van aantrekken en afstoten , maar dat praat niet goed wat ik gedaan heb. Ik was Niet zwanger en was GEEN abortuskliniek ik heb dat allemaal verzonnen en hem in die waan gelaten. Het merendeel wat je beschrijft klopt. De reden dat hij het uitmaakte was dat hij gewoon geen relatie wilde en zich wilde focussen op de toekomst. Hij miste me elke keer en zei hoeveel hij van me hield.
Toen hij erachter kwam dat alles gelogen was, heb ik alles opgebiecht ook verteld waarom ik dat heb gedaan. Maar echt ik kan zijn reactie niet kwalijk nemen. Ik heb hem vandaag weer een bericht gestuurd met dat ik dit deed aan wanhoop en hoe erg spijt ik heb. Hij zei dat hij me niet haatte alleen dat hij helemaal niks meer met me te maken wilde hebben.
@melanie 2
hoi lees, alsjeblieft het blog van anna :
je gaat er steun aan hebben en begrijpen wat je deed
http://www.annaklijn.nl/relatieadviezen/emotionele-verbintenis-creeren/
groetjes
bjm
@bjm
Sorry Bjm nu ga je wel erg ver om die jongen de schuld te geven. Ik lees niet dat zij het weg moest halen van hem. Ik lees dat hij zei we gaan hier samen doorheen!!! (of zie ik iets over het hoofd?)
Ik ben niet boos op Melanie maar ik vind niet dat je dit soort dingen niet moet doen om alleen iemand proberen te houden. Ik weet dat uit eigen levenservaring en dit soort dingen te zeggen die niet waar zijn kun je gewoon niet doen.
@Lieve Melanie, sorry dat ik dit zeg, ik kan het me nog best wel voorstellen dat hij razend is en waarschijnlijk heb je nu helemaal al je kansen verspeelt bij hem. Ik ben niet boos op je maar ik vind het wel een enorme domme ondoordachte actie.
Sterkte
Vlinder
ja
ja dat klopt, hij wilde dit samen met me doen en ik vind het ook totaal terecht hoe kwaad hij is en dat hij me niet meer wil spreken. Ik deed dit omdat ik ervan genoot dat ik met hem kon zijn, ik wist dat ls het over zou zijn we weer verder moesten gaan met ons eigen leven, dit praat niet goed wat ik gedaan heb natuuurlijk. Ik loop nu alleen met een vreselijk schuldgevoel en verlies van iemand waar ik zoveel van hield.
Re: Melanie
Dat je inziet dat je andere keuzes had kunnen maken is al goed. In angst om iemand waar je van houdt kwijt te raken kunnen mensen soms merkwaardig gedrag vertonen. Gedrag waar "wijs"ons later allemaal van afvragen; hoe heb dit dat kunnen doen ? Of hoe heb ik zo over mijn eigen, of de grenzen van een ander kunnen gaan.
Neem de tijd om te herstellen en alles een plek te geven. Zolang als jij nodig hebt. Als je sterk genoeg bent, en geen verwachting op herstel van de relatie hebt, kun je altijd nog een brief schrijven waarin je aangeeft dat je spijt hebt van de manier hoe je hebt aangepakt. Maar pas als je voor je jezelf zeker weet dat je geen verwachting hebt op vergeving of een begripvolle reactie terug.
Que ??
Que ??
Sorry maar ik volg je reactie echt niet
[b][b]nee hij heeft geen reden om boos te zijn ! nee hij is zelf een klootzak omdat wat hij heeft gedaan ! hij had moeten zeggen dat hij het kindje wel wilde, hij had je duidelijkheid moeten geven , niet weg moeten lopen voor zijn verantwoordelijkheid ![/b] [/b]
bjm
Hij heeft aangeboden naar haar toe te komen om samen die test af te nemen, samen er door heen te gaan. Beiden gaven aan het kindje niet te willen houden. Twee mensen zijn het over eens dat in het geval dat,...... Hoezo, had hij dan moeten zeggen dat hij het kind wel wilde houden. Even los van persoonlijke gevoelens over abortus. Hoezo is hij dan een klootzak die wegloopt voor zijn verantwoordelijkheden ? Waar is Melanie's eigen verantwoording hierin
Melanie, uit angst voor het verlies van je vriend heb je het niet goed aangepakt. Pijnlijk voor je vriend maar ook voor jezelf. Beiden hebben jullie elkaar niet los kunnen laten, en dan is het zeer pijnlijk als mensen die om elkaar gaven/geven op deze manier met elkaar omgaan. Neem dit als een belangrijk leermoment voor jezelf in je leven. Geef jezelf absoluut niet zonder voorbehoedsmiddelen als je in een onzekere/ onduidelijke relatie zit. Pas geen "trucjes" toe om een ander bij je laten blijven. Noch geestelijke of lichamelijke. Hoe groot je behoefte naar genegenheid naar de persoon ook kan zijn op dat moment.
Laat het voor nu rusten naar je vriend. Mocht hij contact opnemen, erken dat je fouten hebt gemaakt. Zonder met je vinger terug te wijsen Accepteer dat hij niets met je te maken wil hebben. Ga aan jezelf werken, en verwerk dit
klopt
Je hebt hier gelijk in en ik vind het ook niet helemaal kloppen wat Bjm zegt. Hij wilde me inderdaad steunen. en ik erken mn fouten en weet dat dit nooit meer gaat gebeuren, maar het is heel makkelijk gezegd om het te verwerken en te accepteren dat hij niets meer met me te maken wil hebben want al met al heb ik dit gedaan omdat ik zoveel van m hou. Dat praat niet goed wat ik gedaan heb dat weet ik, maar ik loop dan ook rond met een vreselijk schuldgevoel.
Ik ben mn beste vriend kwijt door mijn schuld kan ik me dit mezelf ooit vergeven?
@melanie
Lieve Melanie
Meisje ik ga niet zeggen dat je niets verkeerds heb gedaan...want ik vind van wel nl! Dat jullie relatie niet goed was is duidelijk...maar ik begrijp wel hoe je zover bent gekomen hoor!!
Je bent met een klein leugentje begonnen en kon niet meer stoppen zonder deze enorme puinhoop achter te laten.
Ik weet uit ervaring dat je uit wanhoop hele rare dingen kunt doen dat heb ik zelf ook gedaan nl op mijn dieptepunt vorig jaar.
Maar realiseer je wel dat je ziek bent nu en echt hulp moet hebben.
Want dit zijn tekenen die je niet moet onderschatten. Vraag naar een psycholoog zo snel mogelijk aan je huisarts!!!
Je moet echt geholpen worden met dit!
Veel sterkte hoor!
En nog even voor bjm ...ik ben het absoluut niet met je eens met jou woede op haar vriend.
Welke man of vrouw wil nu zo worden voorgelogen en daar dan alle begrip voor hebben.
In mijn ogen niemand ongeacht wat hij met die zogenaamde abortus heeft gedaan....want hij ging niet mee...NEE Hallo hij kon niet mee!!!!
Er was geen abortus.... dus zal Melanie dat wel zo hebben gedraaid dat hij niet mee ging neem ik aan!
Mijns inziens helpt het niets om iemand de zwarte piet toe te spelen hier over, want Melanie is door de pijn en angst veel te ver over haar eigen grenzen gegaan.
Zij is beter af bij professionele hulp !!
@jeanette
natuurlijk heeft zij hulp nodig, dat ben ik helemaal met je eens. maar hij heeft een machtspel gespeeld, met verstrekkende gevolgen. hij is overgegaan tot negeren, heeft haar behoeftes niet vervuld, dat heeft bij haar geleid tot een wanhoopsdaad en daarom is dit gebeurd. zijn woede is er een van begriploosheid, hij had ook kunnen denken...mijn vriendin was ten einde raad, zij heeft hulp nodig, maar in plaats daarvan is hij boos geworden, heel erg boos..en waarom...in een goede relatie is vergeving mogelijk...hij koos voor een andere weg...in een hele moeilijke situatie...zijn boosheid zit hem diep, diep in zichzelf en heeft helemaal niets te maken met haar leugen ! heeft niets te maken met de situatie om het wel of niet zwanger zijn, maar met zijn eigen ik ! ik heb dat in een andere reactie op melanies blog helemaal beschreven, waardoor er precies staat wat er is gebeurd
en vooral ook waarom !
het is makkelijk te veroordelen, moeilijker is het te vergeven, het is makkelijk een mening te hebben, moeilijker is het te luisteren, veel zit hem verscholen in onze opvoeding, veel in de normen en waarden die wij meekrijgen...met begrip kom je verder als met een vingertje ! en echt...ik weet dat als er iets verkeerd gaat er twee mensen zijn die schuld hebben, en dat is niet melanie alleen ! het was een reactie op een verkeerde actie ! en vervolgens had dat bedekt kunnen worden met liefde maar in plaats daarvan wordt deze weg gekozen door de vriend , terwijl hij allang klaar was met haar ! dat had hij dus ook op een veel vriendelijkere manier kunnen doen !
dus nee ben het niet met je eens dat die vriend zonder zonden is, dus hij mag niet de eerste steen werpen ! sterker nog dat mag mi helemaal niemand ! dus nee zij is niet schuldig ! ik begrijp ook waarom zij het heeft gedaan ! heeft zij er van geleerd, jazeker ! maar is het een trauma voor haar leven waard ? nee zeker niet ! wij zijn niet degene die moeten oordelen en haar vriend ? die heeft geen recht haar een trauma te bezorgen, die moet zijn eigen rol eens onder de loep nemen !
groetjes
bjm
Sorry bjm, maar het lukt mij
Sorry bjm, maar het lukt ook mij met de beste wil van de wereld niet jouw analyse in dit verhaal te herkennen. Waarschijnlijk hebben zij heel slecht gecommuniceerd, en heeft Melanie daarom voor deze hopeloze weg gekozen. Maar uit dit verhaal blijkt verder niet zo dat ex zich enorm slecht gedragen heeft rondom de vermeende zwangerschap. Ik zou het probleem dus niet nog complexer willen maken door er een ander veel te uitgesproken en veel te ver-dragend probleempatroon op toe te passen, zonder dat we zeker weten dat dat ook werkelijk speelt....
Ik er geen chocola van maken.
Ik kan er ook totaal geen chocola van maken. Onder het mom van "behoeftes" waaraan niet wordt voldaan schijnt alles maar goed gepraat te kunnen worden.
Persoonlijk vind ik dat jouw reactie nu meer schade doet aan Melanie's verhaal. Iedereen, ik voorop, reageert nu op die waanzin die jij nu aan het verklaren bent. En niet zozeer op haar verhaal. Door je reactie komt zij zelf niet meer aanbod. Oftewel, jij trekt nu haar verhaal naar je toe.
@Bjm
Poeh, Bjm.
Wanneer je vanuit meerdere kanten te horen krijgt dat mensen (waaronder notabene zélfs de auteur van het verhaal) zich niet in jouw interpretatie van deze blog herkennen, vind ik het merkwaardig dat je je interpretaties zo hardnekkig blijft verdedigen.
Dat je zoveel boosheid voelt voor de ex-vriend die in dit verhaal wordt benoemd, vind ik al bijzonder. Apart vind ik het ook, dat het verhaal dat jij er kennelijk uithaalt, door meerdere mensen niet zo gelezen is. Ik 'lees' nergens over een machtsstrijd, waar jij het wel naartoe buigt. Feitelijk, voor Melanie's verwerking, behoort de focus te liggen op hoe zij in het reine kan komen met de gebeurtenissen--en kan leren begrijpen wat haar zo ver gedreven heeft. De ex-vriend speelt hierin een secundaire rol.
Je boosheid lijkt voornamelijk gestuurd door je eigen interpretatie & eenzijdige, rechtlijnige aannames over deze ex-vriend --en ik vraag me af wat er precies in JOU wordt getriggered dat je er zo fel op reageert. Dit heeft niets met hem te maken, maar alles met jou. Je vliegt in je reacties op dit verhaal (en dan met name je analyse over Melanie’s ex-vriend) gigantisch door de bocht—wat mij doet afvragen in hoeverre jij je in deze niet teveel laat leiden door subjectiviteit vanuit je eigen belevingswereld. Daar maak je je namelijk met regelmaat schuldig aan.
Jammer. En zeer zeker niet constructief. Niet voor jezelf. En niet voor Melanie.
Misschien heeeft iedereen
Misschien heeeft iedereen zijn eigen belevingswereld soms wel, dat zou kunnen... Wat ook wel gezegd mag worden is dat bjm eergisteren laat op de avond de tijd voor mij heeft genomen empathie heet dat, mij heel goed heeft geholpen en dat ik bepaalde dingen anders ging zien. Ik voelde me ijzersterk daarna, daar maakt hij zich ook schuldig aan. Heel erg bedankt er voor lieve bjm.
@hlim
Prachtig dat hij je zo heeft geholpen. Maar het 1 compenseert niet het ander. Jou helpen en hier uit de bocht scheuren zijn 2 verschillende dingen
@chelle
Maar jij oordeelt over bjm. Ik dacht dat jij een hekel aan oordelen had? Laat iedereen in zijn waarde en geef gewoon een antwoord op dat meisje, zij wilt geholpen worden. Daarom is zij hier en als bjm er zo over denkt is dat zijn mening.
@chelle
ik lees dat jij vindt dat ik uit de bocht scheur met mijn reactie. dat is jouw oordeel, niet jouw waarneming.
ieder mag zijn eigen mening hebben, ik ontzeg je niet de jouwe. ben het volledig met je eens dat melanie met zichzelf in het reine dient te komen, maar dat impliceert wat mij betreft niet dat zij schuldig is. ik veroordeel niet ! dat is niet aan mij nl. ! dat schreef ik in mijn reactie al eerder.
ik vind het verder jammer dat je niet de edele route neemt van het gebruik van een pb, maar dat hier in het blog van melanie doet, waarin je mij veroordeelt. immers anders kan ik je woorden : uit de bocht scheuren...je met regelmaat schuldig aan maakt..niet interpreteren !
je laat geen ruimte hierin om de discussie op een andere wijze te voeren. tenminste dat haal ik hier niet uit. dat vind ik jammer.
jij denkt dat mij een heleboel dwars zit...nou dat valt genoeg mee hoor, dank je wel voor je belangstelling. ik ben niet boos, ik ben niet teleurgesteld, ik ben alleen van mening dat iemand die hulp nodig heeft, die vraagt om steun , die steun ook moet krijgen ! en die heeft niets aan oordelen, ook al veroordeelt zij zich zelf ! dus heb ik melanie een tegengeluid laten horen, heb ik begrip getoond voor haar en heb ik een uitgebreid chatgesprek met haar gevoerd ! omdat zij weet dat ik haar niet veroordeel en dus haar de ruimte biedt om haar verhaal te doen zonder oordeel.
was dat nu niet net altijd jouw insteek chelle ? wat maakt het dan dat jij nu op de door jouw gekozen manier reageert op mij ? nogmaals ik nodig je van harte uit om deze discussie achter een pb te voeren en niet op dit blog van melanie !
groetjes
bjm
@chelle
volgens mij is dit niet mijn blog. ben ik niet degene waar het omgaat. maar is dat melanie. het enige dat ik heb willen doen is haar een hart onder de riem steken. na haar eigen reactie heb ik verder niet meer gereageerd.
ik heb aan mr xxx geschreven dat ik vond dat hij niet moest oordelen net als alle anderen ook ! dus ook jij moet niet oordelen chelle ! EN JA DAT IS EEN MOETEN! Veroordelen is makkelijk, maar hij die zonder zonden is die werpe de eerste steen.
ik heb vanuit mijn gevoel gereageerd op basis van wat er stond. heb duidelijk geschreven in mijn reactie..ik was er niet bij..jij wel...jij weet wat er gebeurd is....
vervolgens heb ik laten zien dat er een machtspel is gespeeld, van aantrekken en afstoten, een circel van verwijten waar men in is terecht gekomen en daarbij tevens reacties zijn gekomen op acties !
en dan nog dit : hoeveel vrouwen zijn er die zwanger worden , hoeveel vrouwen zijn er die zeggen dat er sprake is van een ongelukje..dat blijkt 25 % te zijn, wel eens gekeken hoeveel % daarvan geen ongelukje was, maar echt gepland door de vrouw ?
ja en nu is het een keer andersom...op basis van de reactie van hem bij de eerste zwangerschap gevolgd door zijn negeren...
en ja wil best reageren op jouw opmerkingen chelle, maar doe dat niet hier, maar via een pb, omdat dit niet mijn blog is maar het blog van melanie en ik dit niet de plaats vind om met jou een discussie aan te gaan over mij ! het gaat tenslotte om melanie, zie ook de reactie van torn bijvoorbeeld !
een ding wel...oordeel niet voor je alles weet ! en laat het eindoordeel over aan de persoon zelf of aan de hogere macht !
was het niet zo dat toen jezus aan het kruis hing er 2 medegevangen naast hem werden opgehangen, dat 1 zelfs doorging met het veroordelen van jezus...en dat er toen 1 zij , stop daarmee ? wij hebben allemaal onze eigen problemen, daarom zijn wij hier...moeten wij dan iemand die steun zoekt veroordelen ? wat maakt ons dat dan ? ik doe daar niet aan mij ! ik probeer er achter te komen wat is gebeurd, en ik probeer vervolgens die persoon na te laten denken of alles door die persoon zelf is veroorzaakt of dat er toch andere oorzaken zijn !
en ja ik kan mij voorstellen dat je dat niet past , maar het werkt wel ! het echte gevoel komt boven, de behoeftes die werden genegeerd, de boosheid die in iemand zelf ligt ! en niets te maken heeft met iemand anders !
en mocht je het weten willen ..ik ben op niemand boos ! OOK NIET OP DIE EX VAN MELANIE EN OOK NIET OP MELANIE ! ik oordeel niet !
groetjes
bjm
@bjm
Mooi dat jij een ander wijst op 'niet oordelen' terwijl je jezelf daar constant schuldig aan maakt met het ontleden van iemand (of zijn/haar situatie) door zelf ingekleurde aannames en interpretaties--en je dan verschuilt achter allerlei barmhartige redenen waarom. Maakt een constructieve uitwisseling verdomd lastig.
Maar daar waren we al over uit, geloof ik
Ik geef de ruimte weer terug aan Melanie...
@chelle 100 the end !
ik lees dat jij mij veroordeeld doordat je schrijft ; dat ik mij constant schuldig maak aan....door zelf ingekleurde aannames...vervolgens presenteer je dat als waarheid.....jouw waarheid...jammer....het enige dat mij rest is zeggen tegen jou dat ik het eens ben met je dat de ruimte terug moet naar melanie zodat ik een ieder oproep zijn of haar reacties op mij hier van dit blog weg te halen ! het ga jullie allemaal goed !
GROETJES
bjm
Ga je weg ?
het ga jullie allemaal goed ! GROETJES
bjm
Ga je weer weg ?.
Hoe heette die artiest ook alweer? Die steeds afscheid nam en steeds weer terug keerde. Ohja, Heintje Davids
Torn, altijd in voor een beetje sarcasme.
nog 1 dingetje...:-)
Zijn er meerdere Bjm's die hier schrijven? Want ik zweer dat '1 van jullie' eerder deze avond schreef:
en ja ik ben boos , heel boos, maar niet op jou [melanie] !
Het maakt je niet geloofwaardig wanneer je dingen uit je toetsenbord typt en dan ontkent het te hebben geschreven.
Terwijl het bewijs en de wijze waarop je de dingen benaderd hieronder terug te lezen is. Oh, en hoofdletters suggereert ook altijd schreeuwen...
@chelle
ja chelle, en je kunt dingen letterlijk nemen, figuurlijk..had er misschien beter aan gedaan ...jij hebt alle reden om boos te zijn op hem...maar ja...dat schreef ik niet omdat ik niet voor melanie wil oordelen, dus schreef ik ...ik ben boos...dat klopt...jij gaat er daarbij van uit dat dat dus ook zo is..maar ben ik echt boos...dat weet je niet want dat had je mij niet gevraagd ! en nee ik ben dus niet boos ! waarom zou ik ?
groetjes
bjm
soit.
Ik kap het hier af, Bjm. Je bent een legende in je eigen hoofd
Laten we ons weer gewoon op Melanie richten.
@chelle en @bjm
Lieve chelle en lieve bjm, gooi jullie empathie naar elkaar toe in de strijd van het liefdesverdriet, de stofjes in het brein zijn in disbalans, nu elkaar de hand schudden en ophouden met wie er wint. Er is geen winnaar in deze, we zijn allemaal liefdesverdrietigen. Ik zal weleens even optreden nu. Nu Melanie helpen daar gaat het om, ze is er net en heeft hulp nodig. Heel veel liefs van Hetlevenismooi. xxx
@ mooi leven !
he lieve mooi leven, je hebt helemaal gelijk
het enige dat mij rest is zeggen tegen jou dat ik het eens ben met je dat de ruimte terug moet naar melanie zodat ik een ieder oproep zijn of haar reacties op mij hier van dit blog weg te halen ! het ga jullie allemaal goed !
GROETJES
bjm
@bjm
Heel goed gezegd lieve bjm, ik vind gewoon...ik ben hier om een oppepper te krijgen op de site en hier word ik niet vrolijk van dat over en weer gedoe. Om uit het luduvudu te komen moeten we voorzichtig zijn met elkaar en elkaar helpen en ja we geven soms verschillende antwoorden en diegene die het blog schrijft mag het beste antwoord of meerdere antwoorden er uit kiezen, is een eigen keuze. Melanie is hier ook mee gebaat, verschillende opties. Zij wilt ook geholpen worden positief. Mi pobre corazon...
wat is dit nou weer
Sorry hoor,
Maar dit vind ik echt erg dat jullie zo in discussie gaan. Wat ik gedaan heb is fout. Ik heb hulp gezocht ben de volgende dag meteen naar de huisarts gerent. Ik loop met een schukdgevoel en ben mn beste vriend kwijt door mn schuld
Kijk kijk, allemaal weer tot
Kijk kijk, allemaal weer tot de orde geroepen door Melanie. Inderdaad zouden we nu weer op haar probleem moeten reageren......
Lieve Melanie: toch zitten in alle reacties ook wel een heleboel zinnige punten verborgen. Volgens mij moet je proberen te bedenken wat jou aangezet heeft tot dit gedrag. Alleen maar zeggen: 'Maar ik wilde hem niet kwijt' gaat niet diep genoeg. Jullie hadden waarschijnlijk ook andere problemen, waar jullie al niet meer goed uitkwamen. Toch? En uiteindelijk ben jij gevlucht in een wanhoopspoging. Waarom????? Wat heeft dat met jullie relatie van doen? En wat heeft dat met jou van doen? Misschien heeft Jeannette gelijk als ze zegt dat je daar professionelere hulp bij moet gaan zoeken. Misschien moet je toch iets indringender met de huisarts hierover gaan praten. Misschien moet je een doorverwijzing gaan zoeken. En vooral praten, praten, praten!!!!!! Zoek vrienden (vooral vriendinnen), familie, vertrouwde personen, en praat er over. Honderdduizend keer hetzelfde verhaaltje vertellen. Tot je weer snapt hoe jij ook al weer in elkaar zit. Wacht effe met het benaderen van je ex, tot je zelf weer ietsje stabieler bent.
Lieve Melanie, het gaat niet om of het fout was of goed. Dat weet jezelf het beste, en iedereen die hier zit heeft knoepels van fouten gemaakt. Daarom zitten we hier. Zaak is niet om te bepalen of het fout was, maar zaak is om er weer mee om te leren gaan. Dus schuldgevoel achter je laten, hoe makkelijk dat ook hiervandaan gezegd kan worden. Je moet door, en je kan ook door. Maar zoek nu naar rust en stabiliteit. Dat heb je volgens mij nodig......
Een kat in het nauw kan rare
Een kat in het nauw kan rare sprongen maken en wanhoop in combinatie met ldvd is niet de beste mix richting een heldere geest.
Ik kan het ergens wel begrijpen. De euforie toen hij weer bij je was, het 'samen' ervoor gaan en de angst om dat weer te verliezen.
Dat die angst zo groot bij je aanwezig was om tot zo'n daad over te gaan geeft eigenlijk al aan dat hij al met twee benen buiten de deur stond en je hem alleen zo nog even terug kon trekken.
Wat ik hiermee wil zeggen is...voel jezelf niet schuldig dat nu door jou de 'kansen' verkeken zijn, de relatie over is, etc etc. Dat was al zo, dat ligt niet bij jou.
Jouw actie heeft niet geleid tot de breuk. De breuk heeft geleid tot je actie.
Natuurlijk is het geen mooie actie geweest, maar weet je, daar ben je mens voor en mensen maken fouten!
Het beste dat je nu kan doen is:
a) realiseren dat deze actie niet de aanleiding was
b) realiseren dat je het niet meer ongedaan kan maken - het is gebeurd, je kunt niet meer terug in het verleden. What's done is done. Probeer het in het verleden te laten.
c) vergeef jezelf en geef jezelf de kans om te rouwen om het verlies
Een brief of een gesprek kan je nog helpen met jezelf in het reine te komen. Maar blijf jezelf niet te lang hiervoor slaan meis, probeer het te relativeren. Je hebt niemand vermoord, je intenties waren niet slecht, je was alleen even het pad bijster.
Sterkte!
@ Moerbei
Bedankt voor je advies. Het klopt wat je zegt en ik denk dat ik het mezelf op een gegeven moment ook wel kan vergeven, want ik weet waarom ik dit heb gedaan al praat dat het niet goed.
Ik vind het wel heel erg dat wij nu vijanden zijn geworden hierdoor. Hij heeft al het contact geblokkeerd. Hij heeft mij wel de ruimte gegeven om uit te leggen wat ik heb gedaan en waarom hij heeft geluisterd, alleen eindigde het gesprek met oke nu kan je opdonderen. Nu heeft hij alle mogelijke manieren om contact met hem te zoeken geblokkeerd zoals whatsapp facebook enz. Als ik hem een brief zou schrijven kan ik hem alleen schrijven wat ik hem ook heb verteld. Ik vind het zo raar dat het nu echt over is en ik vind het echt heel erg dat hij niet op een prettige manier terug denkt naar mij. Hij heeft me laten weten dat hij me nooit meer wil spreken en dat het klaar is.
Het feit dat ik hem niet even opkan bellen om te vragen hoe het gaat of wat dan ook en dat hij dat ook niet meer bij mij doet , is killing.