Inderdaad kan hij niet over zn gevoelens praten... Pas als het te laat ik (lees: hij heeft de knoop al doorgehakt) komt ie ermee... Vertel ik my side of the story (oke, ik praat ook niet elke dag over mn gevoelens) dan geeft ie me op veel fronten gelijk. Maar nee, hij moet dit doen. Dit is zoals het is 'voor nu', zoals ie zegt! Ongelovelijk frusterend!

Irritant is dat ik nog steeds in de overtuiging ben dat als hij er eerder over was begonnen, het niet zo'n groot issue was geworden in zn hoofd. Als je er in je eentje mee bezig bent, zie je immers dingen op een gegeven moment niet zo helder meer. Als ie er dus eerder over was begonnen, dan waren we nu nog samen geweest... Maarja, wie ben ik om dat te denken...