Hoi,

Ik zit op dit moment midden in een scheiding. Mijn vrouw wil niet meer verder en er is ook geen enkele mogelijkheid om dit te veranderen. En wat de toekomst gaat brengen weten we allebei niet. Zij zegt dat ik haar los moet laten. En dat zegt iedereen om me heen ook. Maar dat is zo makkelijk gezegd. Laat haar los. Het probleem is namelijk dat zij wel als vrienden verder wil gaan. Ook vanwege de kinderen. Ze wil mij niet kwijt alleen als man. Maar ik wil haar niet kwijt. Ik kan geen 24 uur zonder haar te hebben gesproken. Helaas kan zij wel 6 dagen zonder mij. En dat doet veel pijn.

Het is helaas nu zo dat ik een lichtpuntje wilde hebben voor mezelf om door deze emoties heen te komen. En dat lichtpuntje is dat er over een tijdje weer een kans bestaat dat we samen komen. Maar niemand wil mij dat lichtpuntje geven. Iedereen zegt tegen me dat dit onrealistisch is. Want het kan goed gaan zolang als zij niet verder gaat met haar leven. Maar wat als zij een andere relatie gaat beginnen. Dan zal ik zover terug vallen. Want ik wil eigenlijk alleen maar vrienden zijn met haar om haar dicht bij me te houden. En haar weer voor mij te winnen. Maar eigenlijk heeft zij al aangegeven dat dit niet zal lukken.

Door deze gedachten van een lichtpuntje is de relatie met mijn ouders ernstig bekoeld. Zij kunnen niet aanzien dat ik blijf hopen en willen me met beide benen op de grond zetten. En ik wil dat nog niet. Gisteren hebben we ruzie gehad over de telefoon. En ik wil hun een paar weken niet meer spreken. Hierdoor ben ik de 3 mensen met wie ik alle veiligheid had in mijn leven kwijt.

Ik wil aan me zelf gaan werken en mijn vrouw gaan loslaten maar ik weet niet hoe. Ik heb te veel in een droom geleefd waardoor ik alles wat me lief is weggeduwd hebt. En ik kom er nu niet uit.

Wie kan mij daarbij tips geven. Alsjeblieft !?!?!?!?!?!?!

Ik wil zo graag weer door met leven maar alles staat nu stil. En ik zie geen beweging komen. Alleen maar achteruitgang.