Janneke, je hebt wijs gedaan, om even van je af te praten en niet uit te flippen op je ex.
Woede en pijn voel je heel sterk in het begin van een breuk. Zeker als hij er dan ook nog van door gaat met
een ander. Toch zoals jezelf beschreef leer je hier ook van. Hoe verdomd lastig dat ook is.

Jezelf wegcijferen en alle tijd vrijmaken voor je ex is iets wat ik mij zal afleren bij een nieuwe vriendin. Er moet een balans zijn tussen je vriend en je eigen leven. Jij blijft toch een eigen individu en wanneer mensen een relatie met elkaar aangaan moeten ze van elkaar accepteren dat zij ook hun eigen leven/behoeftes hebben.

Mijn tips voor de korte termijn.... sport veel.... zoek veel afleiding.... ga genoeg stappen en je zult zien dat er nog een wereld voor je open ligt. Het alleen gevoel zal niet zo snel verdwijnen, maar zoek daarom je goede vrienden en vriendinnen vaker op. Zorg dat je met hun een sterkere band krijgt, zo vang je het alleen gevoel gedeeltelijk op bij hun.

Groetjes,

Hopenderwijs

Hoi Janneke,

ik denk zelf dat het het beste is om je mailtje ook maar in je conceptenmapje te laten staan. Hij is het toch niet waard om alsnog weer eens een mailtje te sturen? En wat als je hem verzend, wat verwacht je er dan van? Stel nu in het geval dat jij hem daar mee terug zal krijgen, zul je dan altijd relaxed naast hem kunnen zitten of liggen? Ik denk dat het vertrouwen bij jou toch wel een enorme klap heeft gekregen en dat dat altijd in je relatie met desbetreffende persoon zal blijven doorspelen, (Wat doet hij, is hij weer van plan om het uit te maken ect. ect.) en geloof mij; daar wordt je nog ongelukkiger van dan dat jij je nu al voelt.

Even een vraagje mbt je gevoel, voel jij al wel dat het een stuk beter gaat dan in de tijd dat jij je eerste blog hier postte? Ik weet het natuurlijk niet zeker, maar ik denk als je van binnen terug kijkt dat de pijn, ook al is het misschien nog heftig, een stuk minder scherp is dan even geleden? En daar zou ik mij dan op focussen!

Probeer te daten, met iedereen die maar wil en ook een beetje interessant is voor jou persoon. Je hoeft niet 'alles' te doen op een date, gewoon een drankje drinken, een stukje wandelen, bioscoopje pikken is al heel erg leuk. Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat ik het helemaal niet leuk vondt om te gaan daten. Bijna bij elk uitstapje had ik gedachten van; Ik zou zo graag dit willen delen met mijn ex, was zij maar hier, waarom hebben we dit niet eerder samen gedaan. Na een paar dates, en expres op dezelfde plaatsten waar ik al eens eerder met mijn ex was geweest, werden deze gedachten minder en minder en begon terug te denken aan de andere/latere dates waar ik ook op dezelfde plekjes was geweest. (Mijn oude herinneringen werden eigenlijk een beetje overgeschreven door de nieuwe.) Na een maandje of drie had ik het eigenlijk wel gehad met dat daten en viel terug in mijn gevoel van zelfmedelijden en liefdesverdriet en heb alle dates aan de kant gezet. Het rare is dat de vrouw waar ik als eerste mee op date ben geweest, na het verbreken van die relatie, altijd op de achtergrond als een normale vriendin aanwezig is gebleven. Ook al ging ik ook uit met andere vrouwen en wat zij ook wist, het was die eerste date/vrouw die mij opeens een gevoel van een klik gaf, een gevoel van geborgenheid gaf. Toen ik daar voor mijzelf uit was heb ik mij pas overgegeven aan het idee dat er ook een relatie met haar in zat. En vanaf dat moment zijn wij samen rustig verder gaan bouwen aan een relatie, nu na ruim een half jaar gaat het steeds beter en wordt het elke dag leuker!

Wat ik met het bovenstaand verhaaltje eigenlijk wil vertellen; Open je ogen voor die andere lieve jongen, leer hem kennen en geef hem een beetje van je vriendschap en wie weet krijg jij er ook geborgenheid, vertrouwen en een fantastische man er voor terug. En krijg je niet terug wat je erin stopt, voel jij je weer beetgenomen door een vent dan is daar ook die nadere lieve jongen die jou misschien wel terug geeft wat jij er in stopt.

Ik herken wel het 1 en ander, mijn ex vriendin, heeft mij in die 7 maanden dat we hadden, ook nooit voorgesteld aan haar ma, ze woonde nog thuis, en ik woon op mezelf... ze zat elk weekend bij mij, omdat we bij mij meer "privacy " hadden :S in die 7 maanden ben ik maar 1x bij haar geweest, toen dr ma op vakantie was....

Inmiddels heeft mn ex een andere vriendin met wie ze binnen no time al samenwoon plannen had [ook zoiets, nou heeft ze eindelijk iemanmd waar ze wel dr zin bij krijgt, omdat ik nog niet wilde samen wonen]

Ik ben er dus ook achter gekomen dat die vriendin dus wel bij haar in Tilburg over de vloer komt, en.. miss ook al voorgesteld aan dr ma:S tja... nou heeft ze de zekerheid van samen wonen.... was ook zo'n vreemd verhaal..

Meid, ik geef je een goede tip: ban die gast uit je leven, hoe hard het ook is, kijk niet meer op zn sites, want doet je alleen maar meer pijn... Sterkte!